Και ξαφνικά όλοι αγαπήσαμε τον Στέφανο Μάνο

07:17 26/2/2021 - Πηγή: New Money

Πιστεύω ότι ο Στέφανος Μάνος είναι ένας από τους ικανότερους πολιτικούς των τελευταίων 50 ετών, ο οποίος έχει παραγάγει σπουδαίο έργο κατά τις σύντομες υπουργικές του θητείες. Αλλά, δυστυχώς, είναι και ο πλέον παρεξηγημένος και δυσφημισμένος.

Ο Στέφανος Μάνος δεν είναι ούτε δεξιός ούτε φυσικά Αριστερός. Είναι φιλελεύθερος, αλλά κυρίως είναι ένας λογικός και κατ’

εξοχήν πρακτικός νους, είναι δηλαδή ο κατ’ εξοχήν τεχνοκράτης της πολιτικής. Εκεί όπου οι περισσότεροι πελαγοδρομούν μεταξύ κομματικής συνθηματολογίας και στερεοτυπικών τσιτάτων, ο Μάνος εφάρμοσε την απλή λογική και την αλήθεια των αριθμών.

Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις μου έδωσαν κάποιες δηλώσεις του on camera, σχετικά με τα προβλήματα που επεσώρευσε ο πρόσφατος χιονιάς στους κατοίκους των βορείων προαστίων και το απίστευτο αλαλούμ που επακολούθησε με τις συγκεχυμένες και αλληλεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες των σχετικών Υπηρεσιών και Διοικητικών Δομών. Δήμοι, Περιφέρεια, Υπουργεία, όλοι πετροβολούσαν ο ένας τον άλλο, μόνο η Εκκλησία δεν εκλήθη να κόψει τα κλαδιά.

Είδα με έκπληξη ότι ξαφνικά όλα τα κανάλια επαναλάμβαναν τις δηλώσεις Μάνου, τον οποίον ξαφνικά άρχισαν να αγαπούν και να θαυμάζουν. Τέτοιας δημοφιλίας ούτε ο λαϊκότερος τηλεοπτικός αστέρας δεν θα απελάμβανε! Τώρα που ο Στέφανος Μάνος απεσύρθη από την πολιτική, τώρα ξαφνικά όλοι τον μνημονεύουν. Μέχρι πρότινος όμως ήταν ένας ανάλγητος νεοφιλελεύθερος, τον οποίον ο σοφός λαός είχε καταδικάσει στο περιθώριο. Ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω το έργο του κατά τη διάρκεια της ενεργού πολιτικής διαδρομής του, το οποίον είχε σημαντικό θετικό αντίκτυπο στη ζωή του τόπου, αλλά ουδέποτε του αναγνωρίσθηκε.

Κατ’ αρχάς ο Στέφανος Μάνος εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο όταν έπνεε με πλήρη μανία η καταστροφική λαίλαπα του λαϊκιστικού αριστερισμού και του ισοπεδωτικού εξισωτισμού, η οποία και έφερε στην εξουσία τον μέγα λαϊκιστή Ανδρέα Παπανδρέου και τους πρασινοφρουρούς του. Με τη Μιμή ως Ηγερία του!
Ο Μάνος ως ΥΠΕΧΩΔΕ το 1981 δημιούργησε τον πρώτο πεζόδρομο στην Ελλάδα, την οδό Βουκουρεστίου, κατέστησε υποχρεωτική την κατασκευή γκαράζ σε όλα τα νέα κτίρια και μείωσε τους τερατώδεις συντελεστές δόμησης στα αστικά κέντρα.

Αργότερα ως βουλευτής πρωτοστάτησε στην καθιέρωση της ελεύθερης ραδιοφωνίας με αποτέλεσμα αμέσως μετά, να ιδρυθεί ο πρώτος μη κρατικός σταθμός, ο ΑΘΗΝΑ 984.
Το 1991 ως υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έκανε παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα και δημιούργησε την περίφημη “άσπρη τρύπα” των Ταμείων, απελευθέρωσε το ωράριο των καταστημάτων και πραγματοποίησε τις πρώτες σημαντικές αποκρατικοποιήσεις. Ενδεικτικά αναφέρονται οι αποκρατικοποιήσεις των αστικών λεωφορείων, και των προβληματικών επιχειρήσεων που είχαν προηγουμένως κρατικοποιηθεί (με αποτέλεσμα να γίνουν προβληματικές και οι τράπεζες) όπως η ΑΓΕΤ, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και πολλές άλλες. Επίσης κατήργησε το μονοπώλιο της ΔΕΗ, ανοίγοντας τον δρόμο για τις ιδιωτικές επενδύσεις στην ενέργεια.

Στον τομέα των επενδύσεων ο Μάνος παραχώρησε τις δύο πρώτες άδειες κινητής τηλεφωνίας σε μεγάλες ξένες εταιρείες, ασκώντας έμμεση πίεση στον τότε κοιμώμενο ΟΤΕ να τις ανταγωνισθεί. Αν η δουλειά είχε γίνει αντίστροφα, δηλ. αν είχε παραχωρηθεί το προβάδισμα στον τότε ΟΤΕ, η κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα θα είχε μάλλον παραμείνει ακίνητη. Και ο ΟΤΕ θα συνέχιζε να βρίθει σκανδάλων υπό ηγεσίες τύπου Τόμπρα. Τότε ξεκίνησε η Αττική Οδός και η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου με την επαναστατική για τα δεδομένα της εποχής μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης και επίσης υπεγράφη η σύμβαση για την κατασκευή του Μετρό της Αθήνας.

Αυτές ήταν ίσως οι πιο σημαντικές κινήσεις στις οποίες πρωταγωνίστησε ο Στέφανος Μάνος και οι οποίες είχαν άμεσο αντίκτυπο και στα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας.

Το δημόσιο έλλειμμα μειώθηκε από το 20% του ΑΕΠ στο 8%, ο πληθωρισμός έπεσε από το 22% στο 12% και το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε κατά 7%, μέσα στην τριετία.

Ο Μάνος καταδικάστηκε διά βίου από την κοινή γνώμη γιατί ήταν φιλελεύθερος. Η έννοια του φιλελευθερισμού αποτελούσε και εξακολουθεί να συνιστά ύβρι και τεκμήριο ακροδεξιάς νοοτροπίας, ενώ αντίθετα ο αριστερισμός ήταν και είναι συνυφασμένος με την προοδευτικότητα και τη δήθεν κοινωνική ευαισθησία. Όσο δε πιο λαϊκιστικός είναι ο αριστερισμός τόσο μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία πουλάει ο φορέας του, και συνεγείρει τον σοφό λαό. Αυτά έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ενώ σήμερα, ενάμισι χρόνο μετά, αναλογιζόμαστε με ευγνωμοσύνη από τι γλιτώσαμε.

Και κλείνω με μία πρόταση: Τώρα που ο Στέφανος Μάνος είναι εκτός πολιτικής και άρα δεν συνιστά κίνδυνο για κανέναν πολιτικό, ας βρεθεί ένας τολμηρός δημοσιογράφος να του πάρει μία εις βάθος συνέντευξη, για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Αλλά κυρίως για να τη μελετήσουν σε βάθος όλοι οι πολιτικοί που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι. Μόνο κέρδος θα έχουν. Αν βρουν και το κουράγιο, κάτι καλό θα προκύψει για τον τόπο.