Σεισμοπαθείς; Ποιοι σεισμοπαθείς...

09:09 13/6/2017 - Πηγή: New Money

Διαβάζω στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως της 8ης Ιουνίου, πως εγκρίθηκαν έπειτα από δύο χρόνια απραξίας, οι αποζημιώσεις για τους πληγέντες από δύο φυσικές καταστροφές:
**Στους πληγέντες από ανεμοστρόβιλο στη Λακωνία στις 21 Σεπτεμβρίου 2015, συνολικού ύψους 36.600 ευρώ!

***Στους πληγέντες από πλημμύρες στην Ύδρα στις 23 Οκτωβρίου 2015, συνολικού ύψους 5.250 ευρώ!!

Χρειάστηκαν δηλαδή δύο ολόκληρα χρόνια για να εξοικονομήσει το ελληνικό κράτος 40.000 ευρώ και να τα διαθέσει εκεί που τα υποσχέθηκε!

Κι

είναι κι από τους τυχερούς οι κάτοικοι της Λακωνίας και της Ύδρας. Διότι όπως κατήγγειλαν βουλευτές του ΚΚΕ την περασμένη εβδομάδα, οι αγρότες της Λάρισας περιμένουν από το 2014 τις αποζημιώσεις που τους έταξε η Πολιτεία για τον καταρροϊκό πυρετό που έπληξε τα ζωντανά τους.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Για να κρατούν μικρό καλάθι οι κάτοικοι της Λέσβου, όταν θα ακούσουν τους "αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες" να τους υπόσχονται "λαγούς με πετραχήλια" ως αποζημίωση για τον καταστροφικό σεισμό που χτύπησε χθες το Πλωμάρι και τα γύρω χωριά.

Από την εποχή που η χώρα μπήκε στην τροχιά των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, υποχρεώσεις όπως οι αποζημιώσεις πλημμυροπαθών ή σεισμοπαθών, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Όπως πέρασαν και οι ανάγκες των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των συνταξιούχων και των άπορων οικογενειών.

Μόλις έγινε γνωστός, ο χθεσινός σεισμός, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ανακοίνωσε οτι αναχωρεί αμέσως για την Λέσβο. Τέσσερις ώρες αργότερα, στο νησί ακόμα περίμεναν τον υπουργό που μετά βίας έφτασε με το ελικόπτερο στην περιοχή πριν νυχτώσει.

Ο υπουργός Υποδομών που ήταν και ο καθ' ύλην αρμόδιος, δεν βρήκε τον χρόνο να πάει στη Λέσβο. Θα είχε προφανώς άλλες, σπουδαιότερες δουλειές. Έστειλε μόνο ένα κλιμάκιο υπηρεσιακών παραγόντων, που κάποια στιγμή θα του υποβάλλουν μια αναφορά. Ο υπουργός Ναυτιλίας έστειλε τον υφυπουργό του, αν και το υπουργείο αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τους σεισμούς.

Κι οι κακόμοιροι που έμειναν άστεγοι, ή έχουν πάθει σοβαρές ζημιές, θα κατάλαβαν από την πρώτη στιγμή οτι δεν θα πρέπει να περιμένουν άμεση βοήθεια από το κράτος για να σταθούν στα πόδια τους.

Κατάλαβαν αντιθέτως, πως κράτος πια δεν υπάρχει. Ή όπου υπάρχει, λειτουργεί τόσο αργά, που οι πληγέντες έχουν ήδη βρει την λύση μόνοι τους.

Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα, στην Ελλάδα των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.

Το κράτος δεν έχει πια χέρια για να δίνει. Έχει χέρια μόνο για να παίρνει.

Οι υπουργοί συνεχίζουν να σπεύδουν πρώτοι στον τόπο της καταστροφής, αλλά μόνο για να φωτογραφηθούν με φόντο τη δυστυχία.

Οι υποσχέσεις τους δεν έχουν πια καμιά αξία. Διότι αν δεν επιτευχθεί το πλεόνασμα του 3,5% κάθε χρόνο, χρήματα για σεισμοπαθείς δεν υπάρχουν.

Κι όποιος το αμφισβητεί, ας ρωτήσει τους σεισμοπαθείς της Λευκάδας...

Μπορεί να υπάρχουν χρήματα για προσλήψεις κομματικών φίλων, για ρουσφέτια, για τα ταξίδια και για άλλες πολυτέλειες, αλλά χρήματα για κοινωνική πολιτική δεν υπάρχουν πια.

Το κράτος γνωρίζει τους πολίτες, μόνον όσο είναι φορολογούμενοι. Όταν γίνονται σεισμοπαθείς τους ξεχνά τη δεύτερη μέρα...