Kid Moxie στο Provocateur: «Ο Ντέιβιντ Λιντς έτσι όπως τον γνώρισα»

13:06 19/1/2025 - Πηγή: Provocateur

Το ραντεβού για τη συνάντησή μου με την Kid Moxie ήταν για το μεσημέρι της Παρασκευής 17 Ιανουαρίου. Είχαμε κανονίσει να μιλήσουμε για το νέο της album, The Covers, που κυκλοφορεί ήδη. Ωστόσο, τα κακά νέα μας είχαν προφτάσει: Δεν ήταν απλά που η αγαπημένη της πόλη και τόπος κατοικίας της τα τελευταία χρόνια, το Λος Άντζελες, φλεγόταν από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Ήταν που και ένας από τους πιο εμβληματικούς ανθρώπους των Τεχνών, ο Ντέιβιντ Λιντς, είχε φύγει από τη ζωή.

Η

Kid Moxie, την οποία ο Λιντς και ο άμεσος συνεργάτης του, ο Αντζελο Μπανταλαμέντι, εμπιστεύτηκαν και την επέλεξαν για συνεργάτη τους, όπως ήταν λογικό ήταν εμφανώς επηρεασμένη από την απρόσμενη απώλεια. Συζητήσαμε για ώρα για τον Ντέιβιντ Λιντς, τον τρόπο που τον έκανε να ξεχωρίζει όχι μόνο με τη δουλειά του, αλλά και μόνο με τη φυσική του παρουσία. Τον τρόπο που έκανε καλύτερους όλους όσοι κινούνταν στο μικρό του σύμπαν, αλλά και όσα συμβόλιζε για το Λος Άντζελες και τους θαυμαστές του.

H συνεργασία της Kid Moxie με τον Λιντς και τον Μπανταλεμέντι αφορούσε το remake του Mysteries of Love, από τη διάσημη ταινία, Blue Velvet, του κορυφαίου σκηνοθέτη του παραλόγου. Πέρα από το remake δημιουργήθηκε και το μουσικό βίντεο, παραγωγής του David Lynch Foundation και του ίδιου του Ντέιβιντ Λιντς. Το βίντεο παρουσιάστηκε σε μια ειδική βραδιά, στο κέντρο του Λος Άντζελες, με παρουσιαστή τον ίδιο, σε μια εκδήλωση που είχε τον τίτλο Η Μουσική του Ντέιβιντ Λιντς.

Αν κάτι μου έκανε εντύπωση, πέρα από το σοκ της για την απώλεια του Λιντς, είναι πως πολλές φορές κατά τη διάρκεια των απαντήσεών της μιλούσε για τον σκηνοθέτη στον ενεστώτα.

Η Kid Moxie με τον Ντέβιντ Λιντς στο Λος Άντζελες.Kid Moxie: «Ο Ντέιβιντ Λιντς που γνώρισα»

«Ο Ντέιβιντ Λιντς ήταν ο μεγαλύτερος ήρωας που έχω γνωρίσει και είχα την τύχη να συνεργαστώ. Ήταν η πιο ισχυρή πυξίδα που είχα αισθητικά και καλλιτεχνικά. Είναι σαν να έφυγε μαζί του και μια μαγεία για την πόλη του Λος Άντζελες που αγαπάω και έχω μυθοποιήσει, όπως πολλοί από εμάς. Γιατί είτε έχει μείνει κάποιος στο Λος Άντζελες, είτε όχι, το μυθοποιείς με κάποιον τρόπο γιατί το έχεις γνωρίσει με κάποιον τρόπο.

Όταν έχεις ζήσει εκεί και έχεις βιώσει το γεγονός πως το όνειρο και ο εφιάλτης συμβαδίζουν, γίνεσαι φίλος με αυτά. Ίσως σε ιντριγκάρουν κιόλας. Ο Ντέιβιντ Λιντς συμβόλιζε τη μαγεία, το όνειρο, το σκοτεινό, τη ματαιοδοξία, την ψευδαίσθηση… Είναι σαν να φεύγουν μαζί του πράγματα που με έχουν καθορίσει.

Αλλά κρατάω τη μεγάλη τύχη να είμαι δίπλα του κάποιες στιγμές.

Κάθε φορά, πριν να τον συναντήσω είχα μια αγωνία, κόμπους στο στομάχι μου… Ο Ντέιβιντ Λιντς ήταν ένας άνθρωπος που φρόντιζε να διατηρεί ένα μυστήριο γύρω του. Δεν ήταν ότι τον γνώριζες μια φορά και την επομένη ήσασταν φιλαράκια. Κι αυτό με ιντρίγκαρε ακόμη πιο πολύ. Δεν του άρεσε να μιλάει πολύ, δεν του άρεσε να δίνει απαντήσεις, να εξηγεί το ποιος είναι… Αντιστεκόταν πάντοτε σε αυτό. Παρόλο που όλοι ήθελαν να είναι όλοι γύρω του, αφού όλοι ήθελαν κάτι από εκείνον.

Ωστόσο, αυτό το πετύχαινε χωρίς να κρατάει αποστάσεις, μόνο με το status του, αλλά και αυτό που επικοινωνούσε… Δηλαδή, με αυτό το μαλλί σαν γλυπτό, το τέλειο πουκάμισο που το είχε κουμπωμένο μέχρι πάνω… Ήταν μια παρουσία βγαλμένη από άλλη εποχή. Όπως από άλλη εποχή ήταν και ο τρόπος που μιλούσε, τόσο στην απλότητα, όσο και στην περιεκτικότητά του, συνάμα.

Και ενώ η τέχνη είναι κάτι πολύ θερμό -έτσι την εκλαμβάνω τουλάχιστον εγώ, ο ίδιος θα έλεγα πως διατηρούσε μια απόσταση. Αυτή η απόσταση ήταν προϊόν και μιας ευγένειας, ήταν σαν να μην ήθελε να νιώσει κανείς πως εισβάλλει… Ο Λιντς ήταν πολύ προσεκτικός, πολύ διακριτικός.

Είχε μια προσέγγιση που έμοιαζε με τους Αμερικανούς των 1950s. Ο Ντέιβιντ Λιντς ήταν ο πιο Αμερικανός που γνώρισα, πιο Αμερικανός από όλους τους Αμερικανούς».

Ολόκληρη η συνέντευξη της Kid Moxie θα δημοσιευτεί την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου.