Ολγκίν Κουεγιάρ, Βικτώρια Νούλαντ και τουρκικό κομπολόι

08:29 7/2/2024 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ποιος είπε στον ΠτΔ και στις ηγεσίες των κομμάτων ότι ο λαός εγκρίνει αναζήτηση «λύσης» με το περιεχόμενο που προδιαγράφεται στο λεγόμενο Πλαίσιο Γκουτέρες του 2017 και με θεωρούμενο ως αποδεκτό το λεγόμενο «Κεκτημένο των συνομιλιών», καθώς διατυμπανίζεται δεξιόθεν και αριστερόθεν, το «απ’ εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά» εκείνου του έτους;

Προτού πάμε στις απαιτήσεις των Τούρκων κατακτητών, την ικανοποίηση των οποίων θέτει ως προϋπόθεση ο εντολοδόχος τους Ερσίν Τατάρ προκειμένου ν’ αποδεχθεί επανέναρξη των συνομιλιών, για τις οποίες ανέλαβε να διερευνήσει τις πιθανότητες ελθούσα αυτήν

την εβδομάδα στην Κύπρο η Κολομβιανή απεσταλμένη του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, χρήσιμη φρονούμε είναι μια άλλη, ουσιώδους συνάφειας, διερεύνηση. Με ένα απλό αλλ’ ουχί απλοϊκό ερώτημα:

Ποιος είπε στον ΠτΔ Νίκο Χριστοδουλίδη και στις ηγεσίες των κομμάτων ότι ο λαός εγκρίνει αναζήτηση «λύσης» με το περιεχόμενο που προδιαγράφεται στο λεγόμενο Πλαίσιο Γκουτέρες του 2017 και με θεωρούμενο ως αποδεκτό το λεγόμενο «Κεκτημένο των συνομιλιών», καθώς διατυμπανίζεται δεξιόθεν και αριστερόθεν, το «απ’ εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά» εκείνου του έτους;

Διαπράττουν προφανώς το ίδιο προπατορικό αμάρτημα, το ίδιο σφάλμα κι έχουν την ίδια λανθασμένη αντίληψη για τον λαό, που είχαν και οι αείμνηστοι προπάτορές τους στις κομματικές ηγεσίες. Οι οποίες εν τέλει εισέπραξαν, ακόμη και απ’ την πλειοψηφία των δικών τους κομματικών ψηφοφόρων, το συντριπτικό 76% «ΟΧΙ» στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Όταν ενώπιον του λαού, ενώπιον εκάστου πολίτη - αυτοκράτορα της δικής του βούλησης και της αυτεξούσιας ψήφου - τέθηκε ως τελικό προϊόν για «λύση» το «Κεκτημένο» των συνομιλιών μιας ολόκληρης 28ετίας, από το 1977-2004, υπό την μορφή του Σχεδίου Ανάν.

Δυστύχημα μέγα πρέπει να καταγραφεί προς υπενθύμιση το γεγονός ότι: Μετά το 76% ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα του 2004, οι πολιτικές και κομματικές ηγεσίες επέδειξαν αδυναμία, ανικανότητα, άρνηση και απροθυμία:

- Πρώτον, να αναγνωρίσουν ως θεμελιώδες λάθος πολιτικής την επιμονή συνέχισης του εγκλωβισμού και της υποταγής στους όρους της ήττας που προκάλεσε το δίδυμο κακούργημα του Ιουλίου - Αυγούστου 1974 του προδοτικού χουντικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, που επέβαλαν την τουρκική απαίτηση για «λύση» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και:

- Δεύτερο, να σχεδιάσουν και να δρομολογήσουν στρατηγική απελευθέρωσης των σκλαβωμένων από την Τουρκία εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αντί τούτων, συνέχισαν, με σφιχτοδεμένες παρωπίδες, τις αλλεπάλληλες μάταιες περιστροφές στο ίδιο πάντα αλακάτι (μαγγανοπήγαδο). Έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα αντλήσουν κάποτε νερό από ένα μονίμως μολυσμένο δηλητηριώδες πηγάδι.

- Με αυτόν τον τρόπο προσφέρθηκε διαχρονικά (1977-2024) στην Τουρκία Κατακτητή η βεβαιότητα ότι «έχει γερά δεμένον τον γάδαρόν» της.

- Και ότι, κάθε νέος γύρος στο αλακάτι, επαυξάνει τα διαπραγματευτικά της «Κεκτημένα» προστιθέμενα στο τουρκικό ταμιευτήριο.

- Πλησιάζοντας βήμα-βήμα τον στόχο των Κατακτητών να λάβουν στο τέλος την ελληνική υπογραφή για τη νομιμοποίηση των «τετελεσμένων» της τουρκικής εισβολής του 1974 και της επί μισό αιώνα συνεχιζόμενης, ατιμώρητα και ανεμπόδιστα, τουρκικής κατοχής στην Κύπρο.

- Αυτά ακριβώς περιλαμβάνονται, σαφέστατα εννοούνται και ορίζονται με το λεκτικό «Πραγματικότητες στην Κύπρο», που αδιαλείπτως εκφωνεί την απαίτηση για την αποδοχή τους ο επί 22ετία ήδη μονοκράτωρ της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο νυν εντεταλμένος των κατακτητών επικεφαλής του παράνομου κατοχικού ψευδοκράτους, Ερσίν Τατάρ.

Μετά από όσα, «φασούλι-φασούλι γεμίζει το σακούλι», έχουν αποταμιεύσει όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κατά σειράν διαπραγματευτές των Τούρκων κατακτητών, στο αυξανόμενο ανά γύρο «Κεκτημένο» των συνομιλιών, φυσιολογικό ήταν να απαιτήσουν την «Κυριαρχική Ισότητα» και το «Ίσο Διεθνές Καθεστώς». Και απαιτούν, μάλιστα, να τα λάβουν προκαταβολικά. Ως προϋπόθεση και ως «εκ των ων ουκ άνευ», για την επανέναρξη των συνομιλιών.

- Και τα απαιτούν, όχι μόνο πλέον από την «ελληνοκυπριακή πλευρά» - αν και όταν αυτή εξαναγκαστεί να τους τα παραδώσει - αλλά από τον ίδιο τον ΟΗΕ.

- Προς τούτο μεθοδεύτηκε ήδη από τους Κατακτητές σειρά διαδοχικών επεισοδίων στη λεγόμενη Νεκρή Ζώνη, όπου έφαγαν και ξύλο από τους Τούρκους οι Βρετανοί της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, της UNFICYP, στα χώματα της Πύλας.

Κόκκινη κλωστή δεμένη και διαδοχικές χάντρες στο τουρκικό κομπολόι: Με πρώτη χάντρα την ούτω καλούμενη «Πολιτική Ισότητα» (την εξίσωση του τουρκικού 18% με το ελληνικό 82%) που τσέπωσαν οι κατακτητές από το 1989.

- Και αργότερα τους προσφέρθηκε, 23.5.2008, επεκτεινόμενη πλέον σε «Ισότιμο Καθεστώς Δύο Κρατών - Στέιτς - Πολιτειών» που θα συγκροτήσουν έναν «Ισότιμο Συνεταιρισμό».

- Για να προσθέσουν στο διαπραγματευτικό τους «Κεκτημένο», στις 11.2.2014, την περαιτέρω εξειδίκευση της «μίας και μόνης κυριαρχίας, η οποία προέρχεται εξίσου από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους».

- Το 1989 το είχε εισπράξει ο Ραούφ Ντενκτάς από τον Γιώργο Βασιλείου.

- Το 2008 ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ από τον Δημήτρη Χριστόφια.

- Το 2014 ο Ντερβίς Έρογλου από τον Νίκο Αναστασιάδη.

- Ο τελευταίος είχε τω καιρώ εκείνω δεξί του χέρι, διευθυντή του διπλωματικού του γραφείου και κυβερνητικό του εκπρόσωπο τον 41χρονο τότε, νυν ΠτΔ Νίκο Χριστοδουλίδη.

- Με αποτελεσματική μάλιστα παρέμβαση για το περιεχόμενο της Κοινής Διακήρυξης Αναστασιάδη - Έρογλου 2014, τής και τώρα σπεύδουσας στην Τουρκία, αναπληρώτριας Υπ.Εξ. των ΗΠΑ Βικτώριας Νούλαντ...

Μεγάλη προσοχή επιβάλλεται ενόψει των βημάτων επαναπροσέγγισης ΗΠΑ-Τουρκίας, μετά την άρση του τουρκικού βέτο στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, το αμερικανικό πράσινο φως για παροχή των F-16 στην Τουρκία και την υποδοχή της Βικτώριας Νούλαντ στην Άγκυρα για την προοπτική των F-35. Σαν κακός οιωνός μοιάζει...

- Στην αρχέγονη Ιλιάδα του Ομήρου μας, οι πανάρχαιοι πρόγονοι υπολόγιζαν ως κακό οιωνό το πέταγμα του αετού απ’ τ’ αριστερά. «Όρνις ήλθε παρησέμεναι μεμάωσιν αιετός υψιπετής επ’ αριστερά». Το ’λεγε προειδοποιώντας ο Πολυδάμας, αλλ’ ο Έκτωρ τον αποστόμωσε με το έκτοτε πασίγνωστο «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» (Μ-243 Ιλιάδα).

Φόβος βάσιμος οφείλει να κινητοποιεί σε εγρήγορση και αυξημένη επιφυλακή την Λευκωσία και την Αθήνα. Η επανασυγκόλληση των σχέσεων Τουρκίας - ΗΠΑ, να μην επαναφέρει υποσχέσεις και μεθοδεύσεις για επιπρόσθετα κι άλλα «δώρα» της Βικτώριας Νούλαντ προς τους Κατακτητές στο Κυπριακό. Με ιμάντα παραγωγής πλέον την αποστολή της Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, ώστε να σύρει τη Λευκωσία και τον ίδιο τον ΟΗΕ για την επόμενη χάντρα στο τουρκικό κομπολόι νομιμοποίησης των κεκτημένων του Αττίλα στα σκλαβωμένα από το 1974 βόρεια ελληνικά εδάφη της Κύπρου. Και οι φόβοι εντείνονται από την φορτικότητα των πιέσεων που ήδη ασκούνται έσωθεν, από κομματικές ηγεσίες προς τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη για «Πλαίσιο Γκουτέρες που δεν μπορεί να αμφισβητούνται α λα καρτ σημεία του», και για την Κοινή Διακήρυξη 2014 των Αναστασιάδη - Έρογλου, δηλαδή τις... προηγούμενες χάντρες!

Πρώτη δημοσίευση «Η Σημερινή» Κύπρου