Μαρία Κηλαηδόνη στο Dnews: «Η αύρα του Λουκιανού υπάρχει παντού»

16:24 12/2/2025 - Πηγή: Dikaiologitika

«Τιμούμε τον Λουκιανό και τον κρατάμε "ζωντανό"», λέει η Μαρία Κηλαηδόνη στη συνέντευξή της στο Dnews.

Το θρυλικό «Πατάρι» που δημιούργησε ο μοναδικός Λουκιανός Κηλαηδόνης στο θέατρο Μεταξουργείο άνοιξε ξανά τις πόρτες του τον Δεκέμβριο του 2024, μετά από μια «σιωπή» 15 ετών, έχοντας οικοδέσποινα την κόρη του και μουσικό, Μαρία Κηλαηδόνη.

Πιστή στη φιλοσοφία του χώρου και του Λουκιανού, η Μαρία και οι καλεσμένοι της καλλιτέχνες, κάνουν τα Σάββατά μας πιο ιδιαίτερα με τις μουσικές παραστάσεις που παρουσιάζουν εκεί. Με αφορμή την συμπλήρωση των οκτώ χρόνων απουσίας του Λουκιανού, δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον ιδρυτή του «Παταριού», τα Σάββατα 8, 15 και 22 Φεβρουαρίου.

Η Μαρία Κηλαηδόνη μιλάει στο Dnews για αυτές τις παραστάσεις και για την απόφασή της να λειτουργήσει ξανά τον ιστορικό χώρο, μοιράζεται δικές της αναμνήσεις από το Πατάρι και σκέφτεται τί θα της έλεγε ο πατέρας της για την απόφαση να ζωντανέψει ξανά τον μοναδικό αυτό χώρο!

- Τρία Σάββατα του Φεβρουαρίου, 8, 15 και 22/02 το Πατάρι του θεάτρου «Μεταξουργείο» κάνει αφιέρωμα στον Λουκιανού Κηλαδηόνη.

Τα τρία Σάββατα 8, 15 και 22 του Φεβρουαρίου κάνουμε βραδιές αφιερωμένες στον Λουκιανό,καθώς 7 Φεβρουαρίου είναι η μέρα που έχει «φύγει» και φέτος συμπληρώνονται οκτώ χρόνια. Το Πατάρι ουσιαστικά είναι ο χώρος του Λουκιανού, έτσι κάνουμε τρεις πολύ ιδιαίτερες και ξεχωριστές βραδιές. Εκτός από μουσικές του Λουκιανού που παίζουμε ζωνταντά, προβάλλουμε κάποια βίντεο από το δικό του αρχείο και φωτογραφίες προσωπικές και πολύ ωραίες. Επίσης, θα δοκιμάσουμε πράγματα από ορισμένα κείμενα που έχει γράψει ο ίδιος και που μπορεί να μην είναι πολύ γνωστά στο ευρύ κοινό. ο ίδιος είχε εκδόσει και μια ποιητική συλλογή στα τέλη του '70 που λεγόταν «Υδράργυροι», μάλιστα θα βάλουμε και κάποια ηχητικά απόσπάσματα που απαγγέλλει εκείνος. Επιπλέον, θα έχουμε φίλους του Λουκιανού πολύ κοντινούς που τον αγαπούν πολύ και θα μιλήσουν για αυτόν. Δεν θα είναι μόνο μια μουσική βραδιά, αλλά ένα πολύ ειδικό και πολύ συναισθηματικό φορτισμένο πράγμα και μόνο που το σκέφτομαι. Οι καλεσμένοι θα είναι οι: Αργύρης Μπακιρτζής, Σπύρος Παπαδόπουλος, Αγνή (παλιά συνεργάτιδα του Λουκιανού), Δώρος Δημοσθένους, Γιώργης Χριστοδούλου και Χρήστος Παπαδόπουλος. Οι τρεις αυτές βραδιές θα έχουν τον τίτλο «Για τον Λουκιανό».

- Θα μας μετατέφεις την ατμόσφαιρα που δημιουργείται εκεί;

Επειδή είναι στο χώρο του, είναι σαν να έρχεται κανείς στο σαλόνι του. Δημιουργείται μια ατμόσφαιρα πολύ θετική και χαλαρή και νιώθεις σαν να έρχεσαι επίσκεψη στο σπίτι μας για να μοιραστούμε μαζί αυτές τις βραδιές.

Ομολογώ ότι υπήρχε πολύ μεγάλη αγωνία από μεριάς μου, πριν ξεκινήσουμε το Πατάρι. Γιατί αφενός έχω πάρει πολύ μεγάλο κομμάτι πάνω μου, είμαι εγώ η οικοδέσποινα και δεύτερον επειδή αυτός ο χώρος είναι τόσο πολύ συνυφασμένος με εκείνον ώστε δεν ξέραμε αν θα είναι σωστή κίνηση, πώς θα το πάρει ο κόσμος ή αν και πώς θα λειτουργήσει.

- Πώς πηγαίνει μέχρι τώρα;

Τα έχουμε πάει πάρα πολύ καλά, πιο πάνω από τις προσδοκίες μας και αυτό που είχαμ εβάλει ως βασικό στόχο, το έχουμε καταφέρει. Δηλαδή να γίνει ένα στέκι αυτός ο χώρος, να μην είναι απλά μια μουσική σκηνή, αλλά να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα που να κάνει τον κόσμο να θέλει να έρχεται ξανά και ξανά. Ευτυχώς αυτό έχει επιτευχθεί γιατί ο χώρος είναι πολύ όμορφος και ιδιαίτερος, είμαστε και εμείς ζεστοί και καλοπροαίρετοι με σκοπό ο κόσμος που θα έρθει να μας δει να περάσει καλά, ζεστά και να δημιουργηθεί παρεΐστικη και χαλαρή ατμόσφαιρα.

- Τι αναμνήσεις έχεις από το Πατάρι;

Από την άνοιξη του 2000 που λειτούργησε το Πατάρι μέχρι το 2009, εγώ το μεγαλύτερο διάστημα έλειπα ως φοιτήτρια στην Κρήτη. Ήμουν 8 χρόνια στο Ηράκλειο που σημαίνει ότι ερχόμουν στην Αθήνα μόνο για τις γιορτές ή πεταχτά κάποιες φορές. Δεν έχω ζήσει το πολύ μεγάλο κομμάτι του Παταριού, όπως η αδερφή μου που ήταν εκεί κάθε Σάββατο. Θυμάμαι όμως πολύ καθαρά ότι τις φορές που ερχόμουν ήταν ένα μαγικό πράγμαα, ήταν ο Λουκιανός που ήταν τόσο ιδιαίτερος και μοναδικός άνθρωπος και κάθε χρόνο έφτιαχνε και σκηνοθετούσε μοναδικές παραστάσεις πολύ πριν γίνουν μόδα όλα αυτά τα θεάματα που βλέπουμε τώρα. Ο Λουκιανός έβαλε στο πρόγραμμα όλα αυτά τα στοιχεία του θεάματος, τα κορίτσια, τα θεατρικά, τα κοστούμια, το να υπάρχει δηλαδή ένα κόνσεπτ γύρω από τη βραδιά και να μην είναι απλά ένας άνθρωπος που βγαίνει και λέει πέντε τραγούδια.

Κάθε χρόνο υπήρχε μια διαφορετική παράσταση, πχ. 50s, jazz, μεσοπολέμου, είχε εξαιρετικούς μουσικούς κοντά του, τους Take the Money and Run που έπαιξαν για τρεις σεζόν μαζί του, ήταν ο Δώρος Δημοσθένους που ξεκίνησε από εκεί, η Ηρώ Σαΐα και πολύ πολλοί.. Εγώ το θυμάμαι πάντα γεμάτο, τότε υπήρχε και η γέφυρα που λειτουργούσε -και που τώρα έχει καταργηθεί- και χωρούσε πάρα πολύ κόσμο. Θυμάμαι λοιπόν μια πολύ ζεστή και όμορφη ατμόσφαιρα,ο ίδιος ήταν χαρούμενος με αυτό τον χώρο γιατί επιτέλους μπορούσε να κάνει τα πράγματα έτσι όπως τα φανταζόταν. Πολύ σημαντικό αυτό, δηλαδή να έχεις το δικό σου χώρο. Έτσι, έχω πολύ γλυκιές και ωραίες αναμνήσεις από το χώρο αυτόν.

- Τι σε έκανε να το λειτουργήσεις ξανά;

Η ανάγκη να υπάρχει ένας χώρος για να νιώσουμε καλά. Πολλές μουσικές σκηνές δεν έχουν φαντασία ή ζεστασιά και εμένα δεν με εκφράζουν καθόλου.

- Πώς ξαναλειτουργείς έναν τέτοιο χώρο, είναι δύσκολο εγχείρημα;

Είναι όλα μαζί θα έλεγα. Υπάρχει μεγάλος κόπος για να γίνει όλο αυτό γιατί σκέψου ότι ήταν ένας χώρος που για 15 χρόνια υπήρξε κλειστός με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Είναι σαν να ξεκινάμε ένα μαγαζί από την αρχή. Είμαστε και οικογενειακή επιχείρηση, οπότε ό,τι έγινε, έγινε από εμένα, την αδερφή μου και τη μητέρα μου, είμαστε και οι τρεις σε αυτό το πράγμα πάρα πολύ. Αλλά είναι τόσο ωραίο, κάθε Σάββατο γίνεται μια όμορφη γιορτή, τόσο ζεστή και συγκινητική που αξίζει όλο αυτό τον κόπο και με το παραπάνω! Σίγουρα έχω πολλή αγωνία, τελειώνει το Σάββατο, πάει πάρα πολύ καλά και την Κυριακή είμαι πολύ χαρούμενη, όμως από Δευτέρα ξεκινάει πάλι η αγωνία για το επόμενο Σάββατο και θα πάει καλά. Φαίνεται όμως ότι λειτουργεί και είμαστε ακόμα στην αρχή. Θεωρώ ότι η φετινή χρονιά είναι αναγνωριστική. Δηλαδή τώρα που αρχίζουν και τακτοποιούνται πολλά θέματα που έπρεπε να λυθούν, πιστεύω ότι του χρόνου θα είμαστε ακόμα καλύτερα, πιο οργανωμένοι και θα στήσουμε πολλά πράγματα.

Επίσης, θέλω να πω ότι δεν θα είμαι πάντα μόνο εγώ εκεί. Αυτός ο χώρος άνοιξε για όποιον θέλει να κάνει κάτι που να ταιριάζει στη φιλοσοφία του χώρου. Για αυτό και υπήρχε κάποιος guest κάθε Σάββατο. Καλεσμένοι στην παρέα μας που θεωρούμε ότι είναι άνθρωποι που ταιριάζουν και που αγαπούσαν τον Λουκιανό, που ταιριάζουν με τη φιλοσοφία του Λουκιανού και του χώρου, όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Μανώλης Φάμελος με τον Στάθη Δρογώση, η Ρένα Μόρφη, ο Τζόνι Βαβούρας και ο Δώρος Δημοσθένους που είναι σχεδόν κάθε Σάββατο εκεί που μάλιστα έκανε και μια δική του βραδιά χωρίς εμένα. Οπότε με αυτή τη λογική θα συνεχίσουμε και του χρόνου. Κάναμε μια βραδιά με blues και country που πήγε εξαιρετικά, τώρα σκεφτόμαστε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στους Beatles που τους αγαπάμε πολύ, στον Elvis, πολλά ωραία. Εμένα με χαροποιεί το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ήδη έχουν έρθει τρεις και τέσσερις φορές.

- Ποιους αποκαλούσε «καταραμένους» ο Λουκιανός;

Όσους αγαπούσε! «Καταραμένος», ή «καταραμένη», ήταν το δικό του χαϊδευτικό στους δικούς του ανθρώπους. Το ανέφερα στο δελτίο Τύπου λέγοντάς το περισσότερο στον εαυτό μου, επειδή για πολύ καιρό είχα αυτό το δίλημμα μέσα μου, δηλαδή μήπως δεν ήταν σωστό να τολμήσουμε να ανοίξουμε το Πατάρι, μήπως ήταν ο χώρος του και μπαίνουμε σε πράγματα που δεν θα έπρεπε να αγγίξουμε. Δεν είναι εύκολο και απλό όλο αυτό, κάθε φορά που κάνουμε κάτι για τον Λουκιανό υπάρχει η αίσθηση του να μην καταπατήσουμε το δικό του χώρο και όσα ήταν ο Λουκιανός. Επειδή όμως όλο αυτό γίνεται με γνώμονα το να περάσουν καλά οι άνθρωποι που θα έρθουν αλλά και εμείς και γίνεται για καλό σκοπό, θεωρώ ότι θα έλεγε μην το σκεπτόμαστε περισσότερο, δεν υπάρχει λόγος. Θα έλεγε «κάντε το και περάστε καλά». Είμαι σίγουρη ότι αυτό θα ήθελε.

- Νιώθεις την αύρα του στα live;

Δεν το συζητώ, ο Λουκιανός «είναι» σε κάθε σημείο του χώρου! Επειδή ήταν και αρχιτέκτονας και του άρεσε πάρα πολύ να στήνει χώρους και καταστάσεις, έχει επιμεληθεί κάθε γωνία αυτού του χώρου. Και μόνο από το υπέροχο μπαρ που είναι το αντίγραφο του πίνακα «Nighthawks» και που είναι μοναδικό μπαρ, δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίστοιχο στον κόσμο. Αλλά και σε πάρα πολλές λεπτομέρειες σε κάθε γωνιά που τις έχουμε διατηρήσει όπως ήταν. Ναι, υπάρχει παντού η αύρα του και βέβαια εμείς τον τιμούμε, λέμε τα τραγούδια του, ο κόσμος που έρχεται είναι δικοί του άνθρωποι, κάπως τον κρατάμε και «ζωντανό» μέσα σε όλο αυτό.

- Μαρία ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;

Η παιδική παράσταση «Τα Γενέθλια της Ριρίκας» που είχαμε ξεκινήσει πέρσι και συνεχίζεται με επιτυχία για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Μεταξουργείο, κάθε Κυριακή στις 12 το μεσημέρι. Τόσο το Πατάρι όσο και η παράσταση θα συνεχιστούν μέχρι το Πάσχα περίπου. Συγκεκριμένα, το Πατάρι θα πάει σίγουρα μέχρι τέλος Μαρτίου, μπορεί να πάρει και τις δύο εβδομάδες του Απριλίου, ενώ η Ριρίκα μέχρι Κυριακή των Βαΐων. Μετά θα ξεκουραστώ λίγο γιατί όλο αυτό έχει ξεκινήσει από τις αρχές Σεπτεμβρίου και δεν έχουμε σταματήσει ούτε μία μέρα να δουλεύουμε. Στη συνέχεια, θέλω να ηχογραφήσω και να κάνω κάποιο υλικό δικό μου μαζί με τη συνέχεια της Ριρίκας, καθώς θα βγει δηλαδή δεύτερο βιβλίο. Το έχουμε συζητήσει εδώ και πολύ καιρό, απλά δεν έχω προλάβει να βρω την ηρεμία και να κάτσω να το γράψω. Το βιβλίο θα συνοδεύεται ξανά από τραγούδια που θα κυκλοφορήσουν και θα γίνει και αυτό παράσταση. Το πρώτο βιβλίο πήγε πάρα πολύ καλά, μου το ζήτησαν από τον Πατάκη και το κάνω με μεγάλη μου χαρά, απλά επειδή θέλει ηρεμία για να γίνει και χρόνο, ελπίζω την άνοιξη και το καλοκαίρι να δουλέψω πάνω σε αυτό ώστε το φθινόπωρο να συνεχίσουμε με καινούριες δουλειές και με το Πατάρι ξανά ανοιχτό!

Πληροφορίες

Το «Πατάρι» στο Θέατρο «Μεταξουργείο», Ακαδήμου 14, Κεραμεικός
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 6948 053145
Είσοδος: 10 ευρώ
Facebook: Το «Πατάρι»

#ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ #Κηλαηδόνη #ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ_ΚΕΛΑΗΔΟΝΗΣ #ΠΑΤΑΡΙ