Μια ανθοδέσμη στο έδρανο όπου καθόταν ο Παύλος Μπακογιάννης από τον Κώστα Τασούλα

16:20 27/9/2021 - Πηγή: Dikaiologitika

Μια ανθοδέσμη στο έδρανο όπου καθόταν ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης άφησε ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κώστας Τασούλας, στη μνήμη του βουλευτή και δημοσιογράφου που άφησε την τελευταία του πνοή στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, χτυπημένος από τις σφαίρες των τρομοκρατών της 17 Νοέμβρη.

Ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε στα 54 χρόνια του έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία ως πολιτικός και δημοσιογράφος, με έντονη

αντιδικτατορική δράση από τη θέση του διευθυντή του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας όπου εργαζόταν όταν κηρύχθηκε το στρατιωτικό πραξικόπημα.

Η κοινοβουλευτική του θητεία ταυτίσθηκε με τη φροντίδα του για το πρότυπο αναπτυξιακό πρόγραμμα της Ευρυτανίας και για τη συμβολή του στην επικράτηση όρων και συνθηκών εθνικής συμφιλίωσης στον δημόσιο βίο.

Ποιος ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης

Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα - Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για ένα χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και το τελείωσε στην Πάτρα στο Β' Γυμνάσιο Πατρών.

Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.

Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Παντρεύτηκαν το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.

Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης - διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985.

Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας.

Ακολούθησε η κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.

Ως πολιτικός θεωρούνταν ήπιος και συναινετικός.

Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού και την Εθνική Συμφιλίωση.

Στα πλαίσια αυτής του της πεποίθησης εργάστηκε για την επιτυχία του πρωτοποριακού, για την εποχή, εγχειρήματος συγκυβέρνησης Αριστεράς και Δεξιάς.

Για τους ίδιους λόγους ήταν εισηγητής, εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε Νόμος το καλοκαίρι του 1989.

Όσοι τον ήξεραν, υποστηρίζουν ότι οι μεγάλες του αγάπες ήταν ο τόπος του, η Ευρυτανία και η Δημοκρατία.

Δύο αγάπες για τις οποίες πολέμησε και προσπάθησε μέχρι το άδοξο τέλος του.