Χανιά: Η νόσος της σύγχρονης εποχής το Αλτσχάιμερ – Προσπάθεια δημιουργίας οργανωμένου δικτύου εθελοντικής στήριξης ατόμων που νοσούν στο κέντρο Ημέρας Νόσου Αλτσχάιμερ

19:50 13/10/2024 - Πηγή: FlashNews

Περισσότερα βίντεο σε λίγο…

Eκδήλωση με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα που αφορούν την άνοια, πως το αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι ασθενείς, η οικογένειά τους και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής (13/10) στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης δόθηκε το βήμα σε άτομα που φροντίζουν ασθενείς που πάσχουν από μορφές άνοια να μιλήσουν για όσα αντιμετωπίζουν οι ίδιοι ως φροντιστές αλλά και τις δυσκολίες που βιώνουν οι άνθρωποι τους που νοσούν. Ακόμη τον λόγο πήραν και εθελοντές οι οποίοι βοηθούν

άτομα που νοσούν με άνοια ενώ στην εκδήλωση μίλησαν και άτομα με διαταραχές μνήμης. Τέλος στο πλαίσιο της εκδήλωσης έγινε η παρουσίαση του παιδικού βιβλίου «Φτάνει που θυμάμαι εγώ» από τη συγγραφέα Γαλάνη Ειρήνη- Γεωργία.

Στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φροντιστές ασθενών με άνοια αλλά και την σημασία αναζήτησης συμπαράστασης αναφέρθηκε στις δηλώσεις της η κ. Άννα Δημοτάκη, ψυχολόγος και επιστημονικά υπεύθυνη στο κέντρο Ημέρας Νόσου Αλτσχάιμερ Χανίων λέγοντας ότι «η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους που βιώνουν την ασθένεια, στους ανθρώπους που φροντίζουν ασθενείς με άνοια και στους εθελοντές που ασχολούνται με ασθενείς που πάσχουν από άνοια. Θέλουμε να τους δώσουμε το βήμα να μας πουν εκείνοι πως βιώνουν τα πράγματα.

Πλέον κάποιοι φροντιστές είναι σε θέση να αποδέχονται και να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα άλλοι πάλι δυσκολεύονται περισσότερο καθώς και η αποδοχή από μόνη της έχει έναν πόνο μέσα. Οι ίδιοι βλέποντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τους αντιλαμβάνονται ότι αυτός θα αλλάξει, θα αλλάξει η συμπεριφορά του, θα αλλάξει ο χαρακτήρας του οπότε για εκείνους είναι δύσκολο όλο αυτό. Παρόλα αυτά με την ειδικευμένη υποστήριξη και από εμάς αλλά και με συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία μπαίνουν σε μια διαδικασία να αναγνωρίσουν καλύτερα και να μεταχειριστούν καλύτερα έτσι τον άνθρωπο τους.

Ευτυχώς τουλάχιστον οι περισσότεροι δείχνουν ότι αναγνωρίζουν και επιθυμούν βοήθεια. Μας ζητούν όχι μόνο πρακτική βοήθεια, δηλαδή όχι μόνο να ενημερωθούν για τα συμπτώματα και τις δυσκολίες που μπορούν να δουν στο μέλλον στους ανθρώπους τους αλλά και για τους ίδιους τους εαυτούς τους ως φροντιστές. Αυτό για εμάς είναι το πιο σημαντικό. Ο ασθενής από ένα σημείο και πέρα δεν καταλαβαίνει και ο φροντιστής του είναι εκείνος που το ζει σε όλο του την έκταση και καλείτε να διαχειριστεί όλο το βάρος της ασθένειας του ανθρώπου του αλλά και το δικό του συναισθηματικό βάρος».

Παράλληλα η ίδια μίλησε και για την προσπάθεια του κέντρου ημέρας Νόσου Αλτσχάιμερ Χανίων για την δημιουργία ενός οργανωμένου δικτύου που θα Δυστυχώς κάτι οργανωμένο που να αφορά την νόσο Αλτσχάιμερ σε επίπεδο εθελοντισμού δεν υπάρχει. Εμείς ως δομή προσπαθούμε να το προωθήσουμε. Έρχονται άνθρωποι όπως είναι οι φίλοι των ηλικιωμένων για παράδειγμα αρκετά συχνά και κάνουν παρέα στους ανθρώπους μας και υπάρχει μια αλληλεπίδραση. Θέλουμε όμως σίγουρα να το προωθήσουμε ακόμα περισσότερο και να υπάρχει δυνατότητα σε όσους το επιθυμούν να βοηθήσουν. Θα τρέξει ένα πρόγραμμα τον επόμενο καιρό ώστε οργανωμένα να υπάρξει ένα δίκτυο που όποιος το επιθυμεί να έρχεται σε εμάς και να εκδηλώνει ενδιαφέρον και να προσφέρει ως εθελοντής με όποιον τρόπο το επιθυμεί στους ανθρώπους που πάσχουν από άνοια».

Με τη σειρά της η βουλευτής Χανίων κ. Σέβη Βολουδάκη τόνισε ότι «οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε ότι το Αλτσχάιμερ είναι η ασθένεια της εποχή μας. Τουλάχιστον 250.000 συνάνθρωποι μας πάσχουν από Αλτσχάιμερ και άλλοι 350.000 είναι σε ένα στάδιο πριν από αυτό. Αν μετρήσουμε σε αυτό και τους ανθρώπους που τους φροντίζουν και τις οικογένειες τους η υπόθεση αυτή αφορά περίπου 1.5 εκατ ανθρώπους στην χώρα μας. Πρέπει λοιπόν να κάνουν όλοι μας ότι μπορούμε και να στηρίζουμε την προσπάθεια που κάνουν τα κέντρα Αλτσχάιμερ και ειδικά στα Χανιά που κάνουν εξαιρετική δουλειά και αυτό φαίνεται και από τους ασθενείς που επισκέπτονται το κέντρο ημερήσιας φροντίδας και αυτό είναι μια τεράστια βοήθεια και για της οικογένειες τους. Για αυτό θα πρέπει να στηρίζουμε όλοι μας πρωτοβουλίες και πολιτικές ώστε να έχουμε μια πιο έγκαιρη διάγνωση της νόσου ώστε να είναι πιο εύκολη η ζωή και των ανθρώπων που πάσχουν και των οικογενειών τους».

Η συγγραφέας κ. Ειρήνη – Γεωργία Γαλάνη στις δηλώσεις της αναφέρθηκε σε όσα βίωσε εκείνη σε παιδική ηλικία όταν ο παππούς της νόσησε με άνοια « το βιβλίο μου είναι βιωματικό και είναι η δική μου ιστορία με τον παππού μου. Εγώ μιλάω για τη άλλη πλευρά πως το βίωσα ως παιδί και θα ήθελα με το παραμύθι αυτό να βοηθήσω τα παιδάκια να μην φοβούνται. Ο παππούς μου εμφάνισε συμπτώματα όταν βρισκόμουν στις πρώτες τάξη του δημοτικού, τότε δεν ξέραμε κιόλας τι είναι σιγά σιγά μαθαίναμε. Για ένα παιδί ταράζεται όλη του η καθημερινότητα, ταράζεται ο κόσμος του είναι διαφορετικό. Οπότε αυτό ήθελα να περάσω σαν μήνυμα στα παιδιά ότι «επειδή οι μεγαλύτεροι συνήθως ασθενούν πρέπει να βοηθάμε εμείς». Στην οικογένεια μου ήρθε ως κάτι φυσιολογικό γιατί όλοι είχαν κάποιο πρόβλημα υγείας και έτσι έμαθα ότι «είμαστε εκεί για όλους, εμείς βοηθάμε συνήθως επειδή οι μεγαλύτεροι είναι εκείνοι που ασθενούν και είμαστε όλοι μέλη της ίδιας οικογένειας και ο καθένας συμβάλει όπως μπορεί».