Όποιος ακούει δεν σωπαίνει…

της Βίκυς Τσώκου,
Φαντάσου έναν κόσμο όπου πραγματικά θα ακούγαμε τον συνάνθρωπό μας. Φαντάσου έναν κόσμο όπου δεν θα κοιτούσαμε απλά κάποιον , αλλά θα τον βλέπαμε.Μια από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου είναι να τον ακούν και να τον βλέπουν. Με λίγα λόγια να αισθάνεται ότι δεν είναι αόρατος και αδιάφορος. Οι γρήγοροι ρυθμοί της κοινωνίας απαιτούν κατά κάποιον τρόπο να τρέχουμε όλη μέρα σαν να είμαστε σε αγώνα δρόμου, σαν να πρέπει να αγωνιστούμε για τον χρόνο μας. Κι αυτό το μεταφέρουμε και στην επικοινωνία μας με τους συνανθρώπους μας. Όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα , ας ξεμπερδεύουμε μια

ώρα αρχύτερα.

Όμως αν πραγματικά θέλουμε να δείξουμε σε κάποιον ότι ενδιαφερόμαστε για εκείνον, και ότι πραγματικά μας ενδιαφέρουν αυτά που βγαίνουν από το στόμα του, τότε χρειάζεται να του δείξουμε ότι τον ακούμε. Πώς; Να τον αφήσουμε να πει κάτι παραπάνω από «μπιτ».

Το να ακούμε δείχνει ότι σεβόμαστε τον άλλον , ότι σεβόμαστε τη σχέση που έχουμε μαζί του. Αν δεν ακούμε, τότε απλά κάποιες λέξεις θα πλανώνται στο αέρα, έτσι χωρίς λόγο και στόχο. Και επειδή στον αέρα πλανάται αρκετή ρύπανση, καλό θα ήταν να μην την ενισχύουμε και με λόγια.

Πολλοί άνθρωποι έχουν τις ίδιες διαφωνίες ξανά και ξανά χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν μέσα από μια συζήτηση. Συνεχίζουν να διαφωνούν γιατί στην πραγματικότητα δεν ζητάνε αυτό που θέλουν, και έτσι δεν το παίρνουν. Καλό είναι να ρωτάμε τον εαυτό μας τι ακριβώς θέλουμε και να δοκιμάσουμε να το διατυπώσουμε με σαφήνεια. Δεν έχει νόημα να ξεκινήσουμε μια συζήτηση κατηγορώντας τον άλλον για όσα κάνει ή δεν κάνει. Κερδίζουμε κάτι από μια συζήτηση αν πούμε κατευθείαν αυτό που θα θέλαμε. Αν θέλουμε συνεχώς να αποδείξουμε ότι έχουμε δίκιο, τότε μάλλον δεν θα καταφέρουμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Γιατί; Διότι η επίρριψη ευθυνών αποπροσανατολίζει τον άλλον καθότι προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτό θα είναι το μόνο μέλημά του και όχι να καταλάβει τι θέλουμε. Άρα το παιχνίδι είναι χαμένο πριν καν ξεκινήσει.

Κάποιες σύντομες συμβουλές για την επόμενη συζήτηση:

Αν πιάσεις τον εαυτό σου να χάνεται στο υπερπέραν , να σκέφτεσαι τις διακοπές του καλοκαιριού , τι θα φορέσεις αύριο ή να σκέφτεσαι τι πρέπει να πάρεις από το σουπερ μάρκετ και τις χίλιες δουλειές που έχεις να κάνεις, ανακάλεσέ τον πίσω στη στιγμή. Οι δουλειές και οι σκέψεις δεν τελειώνουν. Οι σχέσεις όμως τελειώνουν όταν η επικοινωνία πάει περίπατο .Βάλε τα δυνατά σου να ακούσεις χωρίς να διακόπτεις ακόμη κι αν ακούς ασυναρτησίες. Όταν τελειώσει ο συνομιλητής σου , επανάλαβε όλα όσα σου είπε. Όχι λέξη, λέξη –διότι θα τον τσαντίσει- αλλά το ρεζουμέ με τα δικά σου λόγια. Αυτό πάει κάπως έτσι: «Αυτό που άκουσα- κατάλαβα, είναι ότι είσαι θυμωμένος μαζί μου επειδή … Κατάλαβα σωστά;» Αυτό θα κάνει τον συνομιλητή σου να αισθανθεί ότι πραγματικά εισακούστηκε , ότι τον σέβεσαι και ότι αυτά που λέει είναι σημαντικά για εσένα. Αποτέλεσμα; Θα κάνει το ίδιο όταν έρθει η σειρά σου. Ίσως όχι με την πρώτη επειδή δεν θα έχει συνηθίσει αυτό το μοτίβο συζήτησης, αλλά σίγουρα με τον καιρό θα το κάνει.

Το να ακούμε δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε δίκιο. Όπως το να δώσουμε στον άλλον δίκιο δεν σημαίνει ότι χάνουμε το δικό μας. Ο καθένας έχει δίκιο σύμφωνα με τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να δει και τη δική μας οπτική γωνία. Και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας σε κάθε συζήτηση-διαφωνία. Τότε η επικοινωνία θεωρείται επιτυχημένη και αυτό μπορεί να βοηθήσει ώστε και η σχέση να είναι επιτυχημένη.

Μια δοκιμή αξίζει.

The post Όποιος ακούει δεν σωπαίνει… appeared first on Lady's Life.

Keywords
Τυχαία Θέματα