Ανοιξε ύστερα από 18 χρόνια η Καστροπολιτεία της Σκύρου

18:35 15/7/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Ανοιξε ύστερα από 18 χρόνια η Καστροπολιτεία της Σκύρου15.07.2019Τέχνες

Ο αρχαιολογικός χώρος είχε κλείσει για το κοινό μετά τον σεισμό του 2001

Τις πύλες του στο κοινό άνοιξε από την περασμένη Τετάρτη ο αρχαιολογικός χώρος της Καστροπολιτείας Σκύρου, ο οποίος δεν ήταν επισκέψιμος μετά τον σεισμό του 2001 για λόγους ασφαλείας.

Το διάστημα που μεσολάβησε από τότε έως σήμερα υλοποιήθηκαν έργα αποκατάστασης σημαντικών μνημείων του χώρου, με τελευταίο το έργο «Στερέωση βραχωδών πρανών Κάστρου Σκύρου - Μονής Αγ. Γεωργίου»,

που ολοκληρώθηκε με σύμπραξη της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ευβοίας και πιστώσεις του ΕθνικούΠρογράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

«Στο πλαίσιο του έργου στερεώθηκαν πρανή ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια των μνημείων και των κατοίκων της Χώρας Σκύρου έναντι κατολισθήσεων, ενώ στο πλαίσιο του υποέργου “Αρχαιολογική παρακολούθηση έργου και αρχαιολογικές εργασίες προστασίας μνημείων”, με φορέα υλοποίησης την Εφορεία Αρχαιοτήτων Εύβοιας, αποκαταστάθηκαν τμήματα της οχύρωσης του Κάστρου και πραγματοποιήθηκαν εργασίες στο εσωτερικό του ώστε να καταστεί και πάλι ο χώρος επισκέψιμος» αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού σε ανακοίνωσή του.

Η Καστροπολιτεία διαιρείται σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο βρίσκεται η Μονή του Αγίου Γεωργίου (963 μ.Χ.), με σωζόμενο μέρος της οχυρώσεως, και στο δεύτερο o αποκαταστημένος Ναός της Επισκοπής (895 μ.Χ.), μεσαιωνικές υδατοδεξαμενές, μεταβυζαντινά ναΰδρια, ερείπια κτισμάτων (προβοκάδες), καθώς και σημαντικό σωζόμενο τμήμα της οχύρωσης, η οποία κυρίως χρονολογείται στη Μεσαιωνική Περίοδο.

Χώρος κατοίκησης

Ο χώρος κατοικούνταν αδιαλείπτως από τους προϊστορικούς χρόνους έως και τις αρχές του 20ού αιώνα.

Αποτέλεσε χώρο κατοίκησης και έδρα της πολιτικής, και, κατά τους χριστιανικούς χρόνους, και της εκκλησιαστικής Αρχής του νησιού. Την Προϊστορική Περίοδο υπήρξε πιθανώς ο μόνος χώρος κατοίκησης στη θέση της σημερινής Χώρας Σκύρου, στους ιστορικούς και μεσαιωνικούς χρόνους αυξήθηκε ο πληθυσμός του νησιού, και έτσι λειτούργησε ως ακρόπολη.

Την Κλασική Περίοδο, και πιθανότατα λίγο πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, οι Αθηναίοι οχύρωσαν το σύνολο του οικισμού με εξωτερικό τείχος και την ακρόπολή του με δεύτερη σειρά οχυρώσεως.

Κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής, Φραγκικής, Ενετικής και Οθωμανικής Περιόδου η Καστροπολιτεία της Σκύρου γνώρισε ίσως την πιο έντονη περίοδό της.

Ορόσημο για τον χώρο υπήρξε η ίδρυση του Επισκοπικού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το 895 μ.Χ., ενώ η ακρόπολη οχυρώθηκε εκ νέου στα θεμέλια της αρχαίας οχύρωσης, τα τείχη δέχτηκαν επάλληλες επιδιορθώσεις και συμπληρώσεις, και κατασκευάστηκαν υδατοδεξαμενές και οικίες.

Στους ύστερους οθωμανικούς χρόνους ο χώρος λειτούργησε περιστασιακά ως καταφύγιο σε περίπτωση κινδύνου και οι οικογένειες διατήρησαν ένα δεύτερο νοικοκυριό εντός του οχυρωμένου χώρου.

Μετά το τέλος της Ελληνικής Επανάστασης και τη σύσταση του ελληνικού κράτους το μνημείο εγκαταλείφθηκε.

Το 1827 απεβίωσε ο τελευταίος επίσκοπος Σκύρου κ. Γρηγόριος, ο οποίος υπήρξε και ο τελευταίος μόνιμος κάτοικος του Κάστρου της Σκύρου.