Λίγα λόγια από καρδιάς: Η αναζήτηση της φώτισης

18:30 14/2/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Η αναζήτηση της φώτισης14.02.2019Πρόσωπα

Η ζωή είναι απέραντη, με τεράστια ποικιλία επιλογών, όμως δεν μπορούμε όλοι να συντονιστούμε απόλυτα

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Ο αληθινά φωτισμένος άνθρωπος είναι διακριτικός. Και οπωσδήποτε δεν είναι φανατικός. Διαβάζοντας τους βίους των αγίων, τους βλέπουμε πολλές φορές στην προσευχή τους να παρακαλούν τον Θεό να τους φωτίσει. Το λέμε και εμείς συχνά: «Θεέ μου, φώτισέ με. Δεν ξέρω τι να κάνω». Μια τέτοια προσευχή έκανε και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, περιπλανώμενος στο Αγιο Ορος

για πολλούς μήνες. Αυτούς τους μήνες παρακαλούσε τον Θεό θερμά και έλεγε μόνο αυτά τα λόγια: «Κύριε, φώτισόν μου το σκότος».

Φώτισέ μου το σκοτάδι, για να βλέπω. Δηλαδή, παραδέχομαι ότι κάτι μέσα μου δεν βλέπει καλά. Κάπου μέσα μου πάσχω. Δεν μπορώ να διακρίνω τα γεγονότα, να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, να ξεχωρίσω το σωστό από το λάθος, να αποφασίσω το καλύτερο για μένα, τους δικούς μου, αυτούς που αγαπώ...
Μας λείπει η φώτιση. Και διαρκώς ζητάμε φώτιση. Και υπάρχει μια απόδειξη ότι φωτίστηκες! Ποια είναι αυτή; Είναι ακριβώς αυτή η επιείκεια. Η συναίσθηση ότι για όλα τα πράγματα υπάρχουν πολλές απόψεις, πολλές εκδοχές, πολλές πλευρές και οπτικές. Οταν το καταλάβεις αυτό, αρχίζεις να σέβεσαι και τους άλλους. Η ζωή είναι απέραντη, ένας μεγάλος πλούτος, με τεράστια ποικιλία επιλογών και δεν μπορούμε να συντονιστούμε απόλυτα όλοι.

Πάρε για παράδειγμα μια οικογένεια. Διάφορες απόψεις, διαφορετικές επιθυμίες, απαιτήσεις, όνειρα, σχέδια. Αλλιώς βλέπω εγώ το σωστό, αλλιώς εσύ, αλλιώς ο άλλος. Στην πολιτική, το ίδιο. Ο καθένας βλέπει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Σίγουρα κανείς δεν είναι παλιάνθρωπος και κανείς δεν γίνεται πολιτικός για να κάνει κακό. Ολοι ξεκινούν με ιδανικά, όνειρα και αγνές προθέσεις. Είναι, όμως, αναπόφευκτο ο καθένας να βλέπει τα πράγματα απ’ τη δική του οπτική και τη δική του σκοπιά. Γι’ αυτό ψάχνουμε τρόπους συνάντησης και σύγκλισης. Παρακαλάμε τον νου του Χριστού να γίνει δικός μας νους. Να μας φωτίσει, να αποκτήσουμε τη δική Του διαύγεια και καθαρότητα, να δούμε μπροστά, να κάνουμε σωστές κινήσεις.

Μπορεί να γίνει αυτό; Βλέπεις καθαρά τι θέλεις στη ζωή; Παίρνεις τις πιο σωστές αποφάσεις; Δεν είναι πάντα σίγουρο. Είμαστε στην αναζήτηση. Είμαστε τυφλοί και ψάχνουμε ο καθένας την προσωπική του αλήθεια. Τι είναι το καλό για μένα; Τι είναι καλό για σένα; Τι συμφέρει εμένα, τι εσένα; Ποιο επάγγελμα θα διαλέξεις, τι ζωή θα κάνεις, πού θα ζήσεις, ποιον και ποια θα παντρευτείς; Αν παντρευτείς; Υστερα, τα παιδιά. Πώς θα τα μεγαλώσεις;

Ερωτήματα ατέλειωτα, διλήμματα πολλά. Το τοπίο, ασαφές και θολό. Για όλα αυτά παρακαλάμε τον Θεό να μας φωτίζει. Οταν παρακαλάς, είναι βασικό να διψάς. Να διψάς για την αλήθεια. Να 'σαι άνετος και ανοιχτός για να δεχτείς φώτιση. Οι περισσότεροι από μας δεν θέλουν να φωτιστούν, μα απλώς να επικυρωθούν. Θέλουμε να δεχτούμε μια άποψη, που να συμφωνεί όμως με την άποψη που ήδη έχουμε. Τότε είμαστε εντάξει.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως