ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ

ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ01.02.2018Άρθρα

Οι στρεβλές πληροφορίες για τη Μακεδονία και η ανάγκη για ένα νέο ηχηρό μήνυμα στο συλλαλητήριο της Αθήνας

Η τεράστια επιτυχία του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης αναμφίβολα απελευθέρωσε και τις κοινωνικές δυνάμεις εκείνες που μέχρι πρότινος ήταν διστακτικές στην υποστήριξη ανάλογων πρωτοβουλιών, υποκύπτοντας σε πιέσεις των κουρασμένων και λιπόψυχων ηγεσιών, που έχουν ετοιμαστεί για την εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας

μας στους σφετεριστές της Ιστορίας και του πολιτισμού μας.

Οι επιφυλάξεις αυτές ήρθησαν μετά την τεράστια συμμετοχή των πολιτών στο συλλαλητήριο, που ενεργοποίησε αυτόματα τις διαδικασίες για μία ακόμη πιο δυναμική έκφρασή τους, αυτή τη φορά στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, την Αθήνα, στις 4 Φεβρουαρίου.

Πέρα, όμως, από τα συλλαλητήρια, τα οποία αποτελούν μία αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ λαού και ηγεσίας που έχει πηγή το συναίσθημα, προκύπτει η αναγκαιότητα και μίας τεκμηριωμένης απάντησης σε όλα αυτά που χωρίς ντροπή ορισμένοι εντολοδόχοι προσπαθούν να μεταφέρουν ως δεδομένα στον ελληνικό λαό, αποκρύπτοντας την αδυναμία τους για αντίσταση ή, ακόμη χειρότερα, τις επιδιώξεις που προσπαθούν να εξυπηρετήσουν σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Για να μη μένουμε λοιπόν σε ευχολόγια και σε απλά συνθήματα, θα ήταν ίσως χρήσιμο να μιλήσουμε για μερικά αυτονόητα πράγματα, για τα οποία ακούμε του κόσμου τις ανοησίες, με μία απίστευτη γύμνια επιχειρημάτων και αφοριστικών τοποθετήσεων, που πραγματικά υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Συγκεκριμένα:

1. Μας λένε ότι 140 και πλέον κράτη, μεταξύ των οποίων και τέσσερα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, έχουν ήδη αναγνωρίσει το κρατίδιο των Σκοπίων με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Τελευταία, μάλιστα, το άκουσα από τον Χ. Μαντά στην κρατική τηλεόραση (εκπομπή «Απευθείας», Δευτέρα 29 Ιανουαρίου, ΕΡΤ1). Δεν μας λένε όμως όλοι αυτοί οι τύποι τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να παλέψουμε για να επιδιώξουμε και να πετύχουμε τελικά ένα όνομα σύμφωνο με τα εθνικά συμφέροντά μας και την ιστορική πραγματικότητα, με το οποίο όλος ο κόσμος (επομένως και τα 140 αυτά κράτη) θα το ονομάζουν έτσι από την επόμενη ημέρα. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται αυτή η ανοησία ως επιχείρημα για την κάλυψη της αδυναμίας / απροθυμίας για την άσκηση εθνικής διεκδικητικής πολιτικής;

2. Μας λένε, επίσης, ότι τόσα χρόνια χρησιμοποιεί όλος ο κόσμος (και η χώρα μας) το συνθετικό «Μακεδονία» στο προσωρινό όνομα των Σκοπίων, δηλαδή στο ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας). Μα, είναι δυνατόν κάποιοι να βλέπουν στην προσωρινή αυτή ονομασία την ουσία στο «Μακεδονία» και όχι στο «Πρώην»; Το όνομα αυτό υποδηλώνει ότι το κράτος αυτό κάποτε λεγόταν έτσι και αποδεχόμαστε αυτόν τον προσωρινό προσδιορισμό για να συνεννοούμαστε μέχρι να βρεθεί μια λύση! Τι πιο αυτονόητο από αυτό;
3. Μας λένε επίσης ότι ο όρος «Μακεδονία» είναι αποκλειστικά γεωγραφικός και ως τέτοιος μπορεί να αποτελέσει συνθετικό του ονόματος των Σκοπίων.

Φυσικά, ο όρος «Μακεδονία» για εμάς τους Ελληνες μόνο γεωγραφικός δεν είναι. Είναι η γη των Μακεδόνων, που αποτελούν ένα από τα φύλα που συνθέτουν το έθνος των Ελλήνων, με τη δική τους τεράστια ιστορική και πολιτισμική προσφορά που διαμόρφωσαν το κοινό σύστημα αξιών του ελληνικού έθνους. Αν, παρά ταύτα, δεχθούμε να απομονώσουμε μόνο τη γεωγραφική διάσταση του όρου «Μακεδονία», τότε θα πρέπει να δούμε σε ποια γεωγραφική περιοχή αυτή εκτεινόταν. Ανατρέχοντας στην Ιστορία, λοιπόν, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς ότι, από το σημερινό κρατικό μόρφωμα των Σκοπίων, μόνο μία μικρή γεωγραφική περιοχή, στα νότια της χώρας, ανήκει στη γη των Μακεδόνων.

Αυτό, λοιπόν, το κομμάτι θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει μία επαρχία του νέου κράτους που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό με την ονομασία «Μακεδονία», όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πατρίδα μας, η οποία έχει στην επικράτειά της το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της αρχαίας ιστορικής Μακεδονίας. Το όνομα, φυσικά, του νέου κράτους δεν θα πρέπει να έχει καμία απολύτως σχέση με τη Μακεδονία και τα παράγωγά της, όσοι δε πολίτες των Σκοπίων νιώθουν ότι έχουν ταυτότητα «μακεδονική» θα μπορούν κάλλιστα να ισχυρίζονται ότι κατάγονται από το γεωγραφικό εκείνο κομμάτι της χώρας τους που ονομάζεται επαρχία της Μακεδονίας. Με τον τρόπο αυτόν κλείνει οποιαδήποτε προσπάθεια οικειοποιήσεως της Ιστορίας και του πολιτισμού της Μακεδονίας μας από το γειτονικό κρατίδιο, σταματούν πλέον οριστικά τα θέματα αλυτρωτισμού, εθνικότητας, εκκλησιαστικά κ.λπ.

Αυτά τα αυτονόητα πράγματα, δυστυχώς, δεν δείχνουν να τα αντιλαμβάνονται οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας μας, δεν διατυπώνονται ως επιχειρήματα και δεν φαίνεται να τα προωθούν ούτε καν διπλωματικοί κύκλοι της πατρίδας μας.
Κι όμως, σήμερα που μας έφεραν το θέμα στο πιάτο, ως δήθεν άμεσης προτεραιότητας για την επίλυσή του προς όφελος των εθνικών συμφερόντων μας, εμφανίζεται πράγματι μία μοναδική ευκαιρία για την επίλυση αυτού του χρονίζοντος προβλήματος, αλλά με μία λύση που θα είναι σύμφωνη με την ιστορική πραγματικότητα. Η συγκυρία μάς ευνοεί διότι οι Σκοπιανοί αντιμετωπίζουν το τεράστιο πρόβλημα της επικείμενης διαλύσεως του κράτους τους. Πάνω στη βιασύνη αυτή πρέπει να στηριχτούμε και να επιβάλουμε το ιστορικό δίκαιο.

Δυστυχώς, η πλειονότητα των πολιτικών κομμάτων δεν δείχνει πρόθυμη να αγωνιστεί για το δίκαιο αυτό και σύρεται πίσω από τις βουλήσεις του εξωτερικού παράγοντα. Το επικείμενο συλλαλητήριο της Αθήνας θα πρέπει να αποτελέσει ένα δεύτερο πανίσχυρα διατυπωμένο μήνυμα προς όλες τις υποταγμένες συνειδήσεις και τις λιπόψυχες συμπεριφορές ότι οποιαδήποτε αντιμετώπιση της ιστορικής αυτής πρόκλησης έρχεται σε αντίθεση με τη λαϊκή επιταγή για τη μη εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας και θα αποτελέσει προδοσία που δεν θα συγχωρηθεί ποτέ.

*Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα»

Keywords
Τυχαία Θέματα