Ο Νομπελίστας, Τζόζεφ Στίγκλιτς, αναλύει την οικονομία Τραμπ- Μασκ

11:28 7/11/2024 - Πηγή: Reporter

Ο Νομπελίστας οικονομολόγος, Τζόζεφ Στίγκλιτς, είχε ταχθεί υπέρ της Κάμαλα Χάρις στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Συνολικά 23 Αμερικανοί οικονομολόγοι βραβευμένοι με Νόμπελ συνέκριναν τα προγράμματα της Χάρις με αυτό του Τραμπ και είχαν πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ της Δημοκρατικής υποψήφιας, αλλά προφανώς δεν έπεισαν το ευρύ κοινό.

Ο Στίγκλιτς, πάντως, επιμένει πως η πολιτική Τραμπ θα αποδεχθεί καταστροφική για τις ΗΠΑ.

Σε ανάλυσή του στο ProjectSyndicate σημειώνει αρχικά ότι μία από τις πιο παράλογες υποσχέσεις της εκστρατείας του Τραμπ προέρχεται από τον Ίλον Μασκ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι ξέρει πώς να περικόψει 2 τρισ. δολάρια από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό. Αυτό, σύμφωνα με τον Στίγκλιτς, είναι αρκετά αυθάδες προερχόμενο από κάποιον του οποίου οι εταιρείες εξαρτώνται τόσο πολύ από κρατικές συμβάσεις και προγράμματα διάσωσης (χωρίς το δάνειο των 465 εκατομμυρίων δολαρίων που έλαβε από την κυβέρνηση Ομπάμα, η Tesla θα μπορούσε κάλλιστα να είχε βουλιάξει).

Οι ισχυρισμοί του Μασκ προδίδουν μια εκπληκτική άγνοια τόσο της οικονομίας όσο και της πολιτικής, συνεχίζει ο Στίγκλιτς. «Οι προτάσεις του αντιστοιχούν σε περικοπή περίπου του ενός τρίτου όλων των κρατικών δαπανών, οκτώ φορές περισσότερο από ό,τι το Γενικό Γραφείο (δημοσιονομικής και κυβερνητικής) Λογοδοσίας (ο εσωτερικός ελεγκτής της κυβέρνησης) εκτιμά ότι συνιστά σπατάλη ή απάτη. Μεταξύ άλλων, οι ΗΠΑ θα πρέπει να κόψουν όλες τις «κατ’ επιλογή» δαπάνες, όπως οι δαπάνες για την άμυνα, την υγεία, την εκπαίδευση και τα Υπουργεία Οικονομικών και Εμπορίου, καθώς και να περικόψουν τις δαπάνες Κοινωνικής Ασφάλισης, Medicare και άλλων καθιερωμένων, ευρύτατα δημοφιλών προγραμμάτων.

Τέτοιες άγριες περικοπές υπονοούν ότι ο Τραμπ θα προσπαθήσει να πείσει το Κογκρέσο να κάνει σημαντικές αλλαγές σε αυτά τα προγράμματα. Αλλά μην κρατάτε την ανάσα σας. Ο Τραμπ είχε ήδη τέσσερα χρόνια για να διαλύσει το «διοικητικό κράτος» όταν ήταν πρόεδρος, και δεν το έκανε. Τώρα δίνει λαϊκιστικές υποσχέσεις που θα πρόσθεταν (δεν θα αφαιρούσαν) στο έλλειμμα περισσότερα από 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια την επόμενη δεκαετία.

Τέτοιες περικοπές θα είχαν καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία των ΗΠΑ. Οι πολιτικές «slash-and-burn» (αποψίλωση και κάψιμο εδαφών, υπερεκμετάλλευσή τους για ένα διάστημα και μετά το ίδιο αλλού) αναπόφευκτα αποτυγχάνουν. Ακριβώς όπως η στρατηγική «σφίγγω τη ζώνη» του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Άντριου Μέλον υπό τον Χέρμπερτ Χούβερ συνέβαλε στη Μεγάλη Ύφεση και οι πολιτικές λιτότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο στα 14 χρόνια Συντηρητικής διακυβέρνησης έχουν οδηγήσει σε μιάμιση δεκαετία στασιμότητας».

Σε άλλο σημείο της ανάλυσής του ο Στίγκλιτες σημειώνει πως η Αμερική βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των προηγμένων οικονομιών όσον αφορά την ανισότητα και οι φορολογικές περικοπές του Τραμπ για τους πλούσιους θα διεύρυναν περαιτέρω το χάσμα.

Επιπρόσθετα, εκτός από τις κρίσεις υγείας και ανισότητας, η κλιματική αλλαγή κοστίζει ακριβά στους Αμερικανούς σε ζωές και περιουσιακά στοιχεία. Ωστόσο, ο Τραμπ δελέασε τους μεγιστάνες των ορυκτών καυσίμων για να συνεισφέρουν στην προεκλογική του εκστρατεία, με υποσχέσεις να ανταποδώσει μειώνοντας τις περιοριστικές ρυθμίσεις για τη ρύπανση. Όχι μόνο θα άφηνε την Αμερική πίσω από πολλές άλλες χώρες στη μετάβαση σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας. αλλά επίσης (για μια ακόμα φορά) θα έκανε τις ΗΠΑ διεθνή παρία.

Τέλος, ο Στίγκλιτς αναφέρει πως «ενώ η οικονομική ισχύς της Αμερικής βασίζεται στα θεμέλια της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο Τραμπ έχει επανειλημμένα προτείνει τεράστιες περικοπές στις ομοσπονδιακές δαπάνες έρευνας, οι οποίες θα ήταν καταστροφικές για την πρόοδο της βασικής επιστήμης και θα είχαν αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς βασικούς οικονομικούς τομείς.

Δυστυχώς, ούτε ο Μασκ (οι εταιρείες του οποίου εξαρτώνται από τη βασική επιστήμη που έχει γίνει από άλλους) έχει σκεφτεί σε βάθος τι θα σήμαινε ο Τραμπ για τους ισολογισμούς του. Η βραχυπρόθεσμη απληστία (η προσήλωση στις φορολογικές περικοπές και την κατάργηση ρυθμίσεων) έχει δελεάσει πολλούς ηγέτες της βιομηχανίας και των οικονομικών ώστε να ενταχθούν στην ομάδα Τραμπ. Ο Τραμπ προσφέρει καπιταλισμό προσοδοφόρο για ημετέρους, ένα είδος καπιταλισμού που, ακόμα κι αν τα πάει καλά για τον Μασκ και άλλους δισεκατομμυριούχους, δεν θα είναι καλός για εμάς τους υπόλοιπους».

#Στίγκλιτς #ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ #Μασκ #Τραμπ