I’m Not a Look-Alike: Το φωτογραφικό Project που αποτυπώνει πανομοιότυπους σωσίες απ’ όλο τον κόσμο

09:42 29/12/2024 - Πηγή: Bovary

Στο βιβλίο του Αλαίν ντε Μποττόν «Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου», συναντούμε μια πολύ ενδιαφέρουσα παράθεση από τις σκέψεις του Μαρσέλ Προυστ: «Αισθητικά ο αριθμός των ανθρώπινων τύπων είναι πολύ περιορισμένος για να μην νιώθει κανείς συχνά, όπου κι αν πηγαίνει, τη χαρά να ξαναβλέπει ανθρώπους γνώριμους». Η ιδέα μιας εμφανισιακής «απομίμησης» δεν είναι κάτι καινούργιο…

Για αιώνεςη ιδέα των doppelgängers, έχει αιχμαλωτίσειτη φαντασία συγγραφέων

και ποιητώναποτελώντας ένα απόκοσμο θεματικόμοτίβο. Οι doppelgängers που από τα γερμανικάαποδίδονται ως «διπλοί περιπατητές»έχουν εμφανιστεί στο έργο μεγάλωνκλασικών, όπως ο Φίοντορ Ντοστογιέβσκι,ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ή ο ΈντγκαρΆλαν Πόε… Στους μύθους των αυτοχθόνωντης Αμερικής αυτές οι φιγούρες ήτανδραπέτες του Κάτω κόσμου, ενώ το νασυναντούσες τον δικό σου ήταν κακόςοιωνός…

Ακόμα καισήμερα, η σκέψη του να έχεις έναdoppelgänger, έναν «κλώνο» που εμφανισιακάμοιάζει απαράμιλλα με σένα, χωρίς ναέχετε κοινούς δεσμούς αίματος και μετον οποίο ζεις παράλληλα στην ίδιαεποχή, αλλά μια εντελώς διαφορετική ζωήσε κάποια γωνιά του πλανήτη δεν παύεινα γοητεύει... Σε αυτό το παράδοξο καισυναρπαστικό φαινόμενο αφιέρωσε δώδεκαχρόνια, ο Καναδός φωτογράφος FrançoisBrunelle, καλώντας ανθρώπους απ’ όλο τονκόσμο να επικοινωνήσουν μαζί του,συγκεντρώνοντας περί τα διακόσια πενήνταφυσιογνωμικά doubles.

Το έργο τουέχει προσελκύσει το ενδιαφέρον άλλωνκαλλιτεχνών, ερευνητών και γενετιστών,που μελετούν αυτό το ανεξήγητο τηςφύσης, ενώ ο ίδιος ετοιμάζει ένα λεύκωμα,το οποίο συγκεντρώνει και αναλύει αυτήτη φωτογραφική διαδρομή. Μάλιστα, τοΕρευνητικό Ίδρυμα Josep Carreras, που ειδικεύεταιστη Λευχαιμία στη Βαρκελώνη, μέσα απόμια μελέτη και τη χρήση αλγόριθμωνανίχνευσης και αναγνώρισης προσώπουδιαπίστωσε ότι μοιράζονται ομοιότητεςφυσικών χαρακτηριστικών στο ίδιο ποσοστόμε τα μονοζυγωτικά δίδυμα. Το πιοενδιαφέρον, όμως, ήταν ότι τα κοινά τουςεκτείνονταν και στον τρόπο ζωής, σταστοιχεία προσωπικότητας, το μορφωτικόεπίπεδο και τις μικρές τους συνήθειεςακόμα και εξαρτήσεις… Αν και το DNAτους δεν σχετιζόταν, μια σειρά γονιδίωνκαι το μικροβίωμά τους είχε τεράστιασύγκλιση.

Ο στοχασμόςπάνω σε αυτό το ενδιαφέρον που μας ασκείη απόλυτη ομοιότητα μεταξύ δύο αγνώστωνκαι η προσπάθεια να αιχμαλωτίσει κάτιαπό το ανεξιχνίαστο της ανθρώπινηςψυχής, βρίσκονται στον πυρήνα αυτής τηςκαλλιτεχνικής πρόκλησης για τον Brunelle.Και σε δεύτερο χρόνο το να πείσεις δύοάτομα, φαινομενικά, ακριβώς ίδια μα ξέναμεταξύ τους να φωτογραφηθούν μαζί,αναπτύσσοντας μια σύνδεση και αποτυπώνονταςαληθινή οικειότητα… Μέσα από κάθεσυνάντηση ενέχει πάντα μια δυσκολίακαι ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι το εγώκαι την ταυτότητά σου, νιώθοντας ότικάποιος άλλος έρχεται να τη διεκδικήσει…

Αν και τοproject αρχικά ξεκίνησε μέσααπό την επιλογή μοντέλων, σύντομα η ιδέαγιγαντώθηκε με τους ενδιαφερόμενους ήκάποιους που γνώριζαν μια σχετικήπερίπτωση να επικοινωνούν μαζί του μεενθουσιασμό. Στο στούντιο κάποιοι είχαντην άνεση του να γνωρίζονται χρόνια,ενώ κάποιοι βίωναν την απόλυτη έκπληξησυναντώντας από κοντά για πρώτη φορά,το «οπτικό αντίγραφό τους».

Σε ένανευρύτερο υπαρξιακό προβληματισμό, οBrunelle είχε δηλώσει στοBored Panda:«πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστετο ίδιο, όμως η εμφάνισή μας επηρεάζειτο πώς μας εκλαμβάνουν οι άλλοι…Προςτο καλύτερο ή προς το χειρότερο».

Ίσως καιόλη αυτή η ιδέα να προέκυψε από το γεγονόςότι ο ίδιος ο φωτογράφος μοιάζει πολύστον δημοφιλή Βρετανό ηθοποιό RowanAtkinson, που υποδύθηκε τονMr. Bean,χαίροντας έτσι ευνοϊκή μεταχείριση σεπολλές περιπτώσεις, χωρίς να το επιδιώξει.

Αν και τυπικά το project έχει ολοκληρωθεί, ο καλλιτέχνης δεν παύει να είναι ανοιχτός στο να συναντήσει και να φωτογραφίσει «άγνωστους διδύμους», δημιουργώντας ένα τεράστιο δίκτυο ανθρώπινης σύνδεσης, που προκύπτει από κάτι πέρα και πάνω από σένα, το background και τα ενδιαφέροντά σου… Απλώς το να θυμίζεις εξωτερικά κάποιον άλλον…

Διαβάστε περισσότερα στο bovary.gr