Η Ελλάδα υποδέχεται 50 χρόνια μετά από την εισβολή των Τούρκων νεκρούς μαχητές της

18:08 16/6/2024 - Πηγή: militaire

Μισό αιώνα μετά από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η Ελλάδα ακόμη υποδέχεται νεκρούς μαχητές της από το 1974...50 χρόνια μετά η παρούσα ελληνική κυβέρνηση δεν αναφέρει πουθενά την λέξη Κύπρος...«Αδελφέ μου, επιτέλους σήμερα θα αναπαυθείς ύστερα από 50 χρόνια. Είμαι σίγουρη ότι σήμερα γιορτάζεις αδελφέ μου, γιατί το όνομά σου σβήστηκε από τον κατάλογο των αγνοουμένων

και πέρασε στον κατάλογο των ηρώων και των αθανάτων. Σήμερα, γιορτάζεις κι, όμως, οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα». Με λόγο σπαρακτικό, δάκρυα στα μάτια και φωνή που «έσπαγε» κάθε φορά που έστρεφε το βλέμμα προς το τυλιγμένο με την ελληνική και κυπριακή σημαία οστεοφυλάκιο με τα λείψανα του αδελφού της, η Αναστασία Τσιτιρίδου είπε σήμερα το τελευταίο αντίο στον αδελφό της. Τον Κωνσταντίνο Τσιτιρίδη, ο οποίος περιλαμβανόταν μέχρι πρότινος στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974.«Αδελφέ μου, είμαι περήφανη για σένα όπως και όλοι όσοι σήμερα βρίσκονται εδώ. Οι φίλοι σου, οι συμμαθητές σου, οι γείτονες, οι χωριανοί, όλοι νιώθουν περήφανοι. Ήσουν ένα χαρισματικό παιδί, με ευγένεια, με πολύ χιούμορ, χαμογελαστό, κοινωνικό, πειραχτήρι. Όλοι σε θέλανε στην παρέα τους και όλοι σε ψάχνανε», ανέφερε η κ. Τσιτιρίδου για τον αδελφό της, τα ίχνη του οποίου αγνοούνταν από τις 16 Αυγούστου του 1974 και μόλις πρόσφατα κατέστη δυνατή η ταυτοποίηση των οστών του.Στην κηδεία του, που τελέστηκε σήμερα, στον ιερό ναό Γεννήσεως του Σωτήρος στη γενέτειρά του, την Κρύα Βρύση, ύστερα από σχεδόν πέντε δεκαετίες, η αδελφή του εξιστόρησε τα όσα βίωσε η οικογένειά της όλα αυτά τα χρόνια.«Πέρασαν 50 χρόνια, αδελφέ μου, με πολλή πίκρα και κλάματα. Δεν πρόλαβες να χαρείς τίποτα. Δεν είδαμε τις χαρές σου και δεν είδες τις δικές μας χαρές. Πολύ δύσκολα χρόνια πίκρας και αναμονής. Η μαμά, Κώστα, όσα χρόνια έζησε περίμενε να ακούσει νέα σου, περίμενε να χτυπήσει το τηλέφωνο, αλλά δυστυχώς έφυγε χωρίς να μάθει νέα σου. Μοίραζε τις φωτογραφίες σου και ρωτούσε να μάθει: μήπως τον είδατε πουθενά, μήπως τραυματίστηκε, μήπως τον έπιασαν αιχμάλωτο, μήπως, μήπως... Μια ζωή με κλάματα την πέρασε, τα μάτια της ποτάμια από κλάματα ώσπου, στο τέλος, έλεγε: δεν έχω άλλα δάκρυα, κλαίω χωρίς δάκρυα. Τα μοιρολόγια της ράγισαν και τις πέτρες. Έφυγε πικραμένη με το όνομα σου στο στόμα» ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Τσιτιρίδου, η οποία έχει ακόμα χαραγμένη στη μνήμη της «ένα παλικάρι 20 χρονών, δύο μέτρα, όλο ζωή, όλο χαμόγελα», ένα παλικάρι που γύρισε, όμως, πίσω μέσα σε ένα κασελάκι. «Πώς μπόρεσες να χωρέσεις εκεί μέσα αδελφέ μου; Η πατρίδα σε τίμησε και σε έντυσε με την ελληνική σημαία. Η μαμά, όμως, σε περιμένει να σε δει είσαι με το κουστούμι σου που το φύλαγε χρόνια στην ντουλάπα της και το πήρε μαζί της. Σήμερα, θα σε πάρει αγκαλιά να κοιμηθείτε παρέα. Σήμερα, γιορτάζετε όλοι μαζί. Εσύ, ο αδερφός μας ο Νίκος που έφυγε κι αυτός νωρίς, η μαμά και ο μπαμπάς. Καλώς ήρθες, αδελφέ μου, και καλό σου ταξίδι. Καλό ταξίδι καρντάσι μου. Καλό ταξίδι, ήρωα μου», κατέληξε η κ. Τσιτιρίδου, με την ιαχή «Αθάνατος» ν' ακούγεται δυνατά απ' όλους, όσοι βρέθηκαν στην εκκλησία.

The post Η Ελλάδα υποδέχεται 50 χρόνια μετά από την εισβολή των Τούρκων νεκρούς μαχητές της appeared first on Militaire.gr.