Αποτεφρώθηκε στη Ριτσώνα ο πρώτος Έλληνας Βιετμίνχ. Η ιστορία του Κώστα Σαραντίδη

11:46 29/6/2021 - Πηγή: Mixani tou Xronou

Στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας τελέστηκε το πρωί η πολιτική κηδεία του Κώστα Σαραντίδη (Νγκουιέν Βαν Λαπ), του πρώτου Έλληνα στρατιώτη που πολέμησε στο πλευρό των Βιετμίνχ την περίοδο της γαλλικής αποικιοκρατίας στο Βιετνάμ. Στη συνέχεια, το φέρετρο μεταφέρθηκε για την αποτέφρωση ενώ ήταν σκεπασμένο με τις σημαίες της Ελλάδας και του Βιετνάμ.  

Ο Κώστας Σαραντίδης γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη

από γονείς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Με επτά αδέρφια και εκτός σχολείου την περίοδο της γερμανικής κατοχής, αναγκάστηκε από μικρός να βγει στο μεροκάματο.

«Μέναμε σε μια ξύλινη παράγκα στην Κάτω Τούμπα. Ο πατέρας μου ήταν μηχανικός και δούλευε στους Μύλους του Αλλατίνη. Η μητέρα μου γεννούσε παιδιά. Έκανε επτά αγόρια και έχασε σε αποβολές και εκτρώσεις άλλα δέκα παιδιά. Πέθανε με το μαράζι που δεν έκανε μια κόρη. Πήγα σχολείο μέχρι την Τετάρτη Δημοτικού», διηγούνταν ο ίδιος.

Το φθινόπωρο του 1943 και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνελήφθη για λαθρεμπόριο καπνού και στάλθηκε σε ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία.

Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Ο Έλληνας που πολέμησε για 16 χρόνια στο πλευρό των ανταρτών στο Βιετνάμ. Ο Κώστας Σαραντίδης λιποτάκτησε από τη Λεγεώνα των Ξένων όταν είδε τις αγριότητες των Γάλλων

Πριν από χρόνια σε συνέντευξή του είχε αναφέρει «Άρχισα να δουλεύω από δω κι από κει και κάποια στιγμή εργάστηκα κι εγώ στους Μύλους του Αλλατίνη όταν τους είχαν επιτάξει οι Γερμανοί. Είχαμε Κατοχή. Ένα βράδυ είμαι μαζί με κάτι άλλους στην οδό Ειρήνης στη Θεσσαλονίκη και πουλάμε καπνό. Φέρναμε τότε καπνό από τη Νιγρίτα για να βγάλουμε τίποτα δεκάρες. Πέφτουμε σε μπλόκο, μας μαζεύουν και μας πάνε στα κρατητήρια. Την άλλη μέρα βρισκόμαστε καθ’ οδόν για τα τάγματα εργασίας. Είναι φθινόπωρο του ’43 και είμαι 16 στα 17»

Κατάφερε να δραπετεύσει κοντά στη Βιέννη και έκλεψε μια στρατιωτική στολή με την οποία συνήθιζε να μεταμφιέζεται ως Γερμανός μέχρι το τέλος του πολέμου.

Εκεί έκανε διάφορες δουλειές μέχρι το τέλος του πολέμου για να επιβιώσει.

Κάντε κλικ στο podstories.gr της Μηχανής του Χρόνου και ακούστε τις ιστορίες μας. Ακούστε δωρεάν επιλεγμένα άρθρα και περιηγηθείτε στο podcast μας…

Έπειτα βρέθηκε στην Ιταλία και προσπάθησε να επαναπατριστεί στην Ελλάδα. Αυτό, ωστόσο, αποδείχθηκε αδύνατο καθώς δεν διέθετε τα απαραίτητα έγγραφα, αλλά ούτε και την οικονομική δυνατότητα.

Τότε γνώρισε έναν Έλληνα που ήταν στη Λεγεώνα των Ξένων και προκειμένου να επιβιώσει στις 16/8/1945 εντάχθηκε κι αυτός χωρίς να γνωρίζει τι πραγματικά ήταν.

Μετατέθηκε αρχικά στην Αλγερία και κατόπιν στην Ινδοκίνα το 1946. Ο Σαραντίδης απεχθανόταν την καταπίεση του τοπικού πληθυσμού από τα γαλλικά αποικιακά στρατεύματα.

«Ο σκοπός τους ήταν να κάνουν σ’ αυτήν τη χώρα ό,τι έκαναν και οι Γερμανοί στην Ελλάδα. Πρώτα απ’ όλα στη λεγεώνα το 90% ήταν πρώην Γερμανοί στρατιώτες που τους βούτηξαν οι Γάλλοι και τους έστειλαν εκεί. Και ήταν κάθε καρυδιάς καρύδι. Λωποδύτες, χασικλήδες, ανώμαλοι, γκάνγκστερ. Είχε και Γάλλους αλλά πήγαιναν ως Ελβετοί, με ψεύτικη εθνικότητα. Ετσι λοιπόν, έμεινα δυο μήνες εκεί, και μετά μαζί με έναν Ισπανό, το σκάσαμε και πήγα στο βουνό με τους Βιετναμέζους αντάρτες. Δεν ήταν εύκολο. Μας δοκίμασαν και οι αντάρτες, αλλά τελικά κερδίσαμε την εμπιστοσύνη τους και μας δέχτηκαν», θα πει πριν από χρόνια. Τού δόθηκε το όνομα Nguyễn Văn Lập και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις, συμμετέχοντας σε πολλές μάχες. Τελικά αναρριχήθηκε στον βαθμό του λοχαγού.

Το 1949, έγινε δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ.

Μετά το τέλος του πολέμου το 1954 και τη διχοτόμηση του Βιετνάμ σε Βόρειο και Νότιο, ο Σαραντίδης μετακόμισε στο βόρειο Βιετνάμ και αποσύρθηκε από τον στρατό. Εκείνη την εποχή, ήταν παντρεμένος με μια νοσοκόμα που κατηγορήθηκε για αντιδραστικότητα και φυλακίστηκε.

Ο Σαραντίδης εργάστηκε ως Γερμανός μεταφραστής και αργότερα ως ανθρακωρύχος. Επίσης ξαναπαντρεύτηκε Βιετναμέζα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

Η επιστροφή στην Ελλάδα

Το 1965 αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, με τη συνδρομή ενός από τους αδελφούς του και έτσι μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Κατάφερε να βρει δουλειά ως οδηγός για την Pechiney, όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Η οικογένεια Σαραντίδη απέκτησε και τέταρτο παιδί που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Στην Ελλάδα ο Σαραντίδης εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και εργάστηκε για να βοηθήσει το Βιετνάμ και να προωθήσει τις σχέσεις Ελλάδας-Βιετνάμ. Δραστηριοποιήθηκε στην παροχή βοήθειας στα παιδιά του Βιετνάμ που προσβλήθηκαν από την τοξική ουσία Agent Orange.

Ο ίδιος είχε συνοδεύσει και τον τότε Έλληνα Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια στην επίσημη επίσκεψή του στο Βιετνάμ τον Οκτώβριο του 2008.

Το 2010 λαμβάνει τη βιετναμέζικη υπηκοότητα και το 2013 ονομάζεται Ήρωας των Λαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων. Είχε στη συλλογή του αρκετούς τιμητικούς τίτλους, με πιο πρόσφατο αυτόν για τη συμπλήρωση των 70 χρόνων ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Βιετνάμ.

Ο Κώστας Σαραντίδης πέθανε σε ηλικία 94 ετών στις 25 Ιουνίου 2021.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: youtube- Από το ντοκιμαντέρ του Γ. Τριτσιμπίδα «ΒΙΕΤ ΚΩΣΤΑΣ. ΥΠΗΚΟΟΤΗΣ: ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΣ»

Πληροφορίες: wikipedia

Ακούστε και απολαύστε δωρεάν podcast της Μηχανής του Χρόνου….

The post Αποτεφρώθηκε στη Ριτσώνα ο πρώτος Έλληνας Βιετμίνχ. Η ιστορία του Κώστα Σαραντίδη appeared first on ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.