Οι εκτρώσεις στην Αρχαία Ελλάδα. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε την αποβολή, έγκλημα. Διαφωνούσε ο Πλάτωνας

20:48 12/12/2017 - Πηγή: Mixani tou Xronou

Το πρόβλημα του ελέγχου των γεννήσεων στην αρχαία Ελλάδα ήταν έντονο στις περιπτώσεις πορνείας.
Έτσι εκτός από μάγια και φυλαχτά οι συγγραφείς συνιστούσαν και μηχανικά μέσα ή χημικά σκευάσματα, ουσίες δηλαδή με προφυλακτικό χαρακτήρα.

Ο Σορανός ήταν ένας γυναικολόγος του 2ου αιώνα μ.Χ, από τους μεγαλύτερους μελετητές του Ιπποκράτη, που συμβούλευε τις εταίρες να εκμεταλλεύονται τις άγονες μέρες του κύκλου ή τη διακεκομμένη συνουσία.

Πρακτικός τρόπος αποφυγής εγκυμοσύνης που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα, χωρίς όμως να είναι και ασφαλής μέθοδος. Γι΄ αυτό και οι

αρχαίοι προχώρησαν και σε σκευάσματα για να είναι πιο σίγουροι.

Η αντισύλληψη στην αρχαιότητα

Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν και το Pessarium, ένα ξύγκι διαποτισμένο με νίτρο, ανθρακική σόδα ή ποτάσα.
Μαζί με άλλες σπερματοκτόνες ουσίες το τοποθετούσαν στη μήτρα.
Κάτι ανάλογο ήταν και το «μύσι» που αναφέρει ο Ιπποκράτης. Ήταν ένα υλικό με θειούχο σίδηρο που σε μικρή ποσότητα λαμβανόταν σε υδατώδες διάλυμα και υποτίθεται προφύλασσε από εγκυμοσύνη.
Τότε χρησιμοποιούσαν και τον ανθρακούχο μόλυβδο μολονότι ήξεραν τις βλαπτικές συνέπειές του.

Οι εκτρώσεις

Τι γινόταν όμως στην περίπτωση που η όποια προφύλαξη αποτύγχανε;
Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για εταίρες που δεν είχαν σκοπό την τεκνοποίηση.
Μία λύση ήταν η έκτρωση, με οδυνηρές συνέπειες βέβαια για τη γυναίκα.
Όσον αφορά στην έκτρωση ο Ιπποκράτης την αποδεχόταν μόνο σε περίπτωση που την επέβαλλαν σοβαροί ιατρικοί λόγοι.
Γι΄ αυτό χρησιμοποιούσαν φυτικά εκχυλίσματα από κεδροειδή σαβινιά-βρωμώδες κέδρο, το οποίο είχε δηλητήριο.
Ο Ιπποκράτης αναφέρει ως τρόπο πρόκλησης της έκτρωσης τα δυνατά άλματα.
Ο Αριστοτέλης θεωρεί την άμβλωση έγκλημα εφόσον κινείται το παιδί. Αντίθετα ο Πλάτωνας θεωρεί ότι μόνο μετά τη γέννηση θεωρείται έμψυχος άνθρωπος, άρα τότε πλέον μιλάμε για δολοφονία.

Τα παιδιά των εταίρων

Υπήρχαν όμως και παιδιά που γεννιόντουσαν είτε γιατί η εγκυμοσύνη ήταν προχωρημένη είτε γιατί δεν ήταν δυνατή η αποβολή. Τα παιδιά αυτά έμεναν πολλές φορές έκθετα, δηλαδή τα παρατούσαν. Γι αυτό και στη Νέα Κωμωδία έχουμε θέματα επανεύρεσης χαμένων παιδιών μετά από χρόνια και αναγνώρισή τους.
Υπήρχε βέβαια και η εκδοχή τα παιδιά να τα μεγαλώσουν ξένοι.
Η χειρότερη εκδοχή ήταν να γίνουν δούλοι.
Τα παιδιά των εταίρων που εγκαταλείπονταν από τις μητέρες τους και τα ανέθρεφαν ξένοι δεν ήταν ελεύθεροι πολίτες, ακόμη και αν μεγάλωναν σε κανονικές οικογένειες.

Η μοίρα των κοριτσιών

Τα κορίτσια είχαν χειρότερη μοίρα και γι΄ αυτό και τα παρατούσαν πιο συχνά από τα αγόρια.
Όποιος μεγάλωνε κόρη έπρεπε να αναλάβει και την προίκα της.
Έτσι τα κορίτσια δεν τα προτιμούσαν και συνήθως γίνονταν και αυτά ιερόδουλες.
Άλλωστε μια εταίρα απέφερε μεγαλύτερα κέρδη από μια εργάτρια.
Η μοίρα των παιδιών αυτών ήταν προδιαγεγραμμένη είτε τα άφηναν τα γεννηθούν είτε όχι.

Διαβάστε στη «ΜτΧ»: «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα». Πώς η Νίκη της Σαμοθράκης βρέθηκε στα χέρια των Γάλλων και στήθηκε στο Μουσείο του Λούβρου…

Το άρθρο Οι εκτρώσεις στην Αρχαία Ελλάδα. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε την αποβολή, έγκλημα. Διαφωνούσε ο Πλάτωνας δημοσιεύθηκε αρχικά στον δικτυακό τόπο ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.