Euroleague: 4+1 πράγματα που κάνουν τη Μονακό επικίνδυνη

21:28 18/4/2022 - Πηγή: Novasports

1) Ο Μάικ Τζέιμς έχει πάλι μια ομάδα δική του, αλλά τι ομάδα
Η revenge season του Αμερικανού ξεκίνησε στραβά, αφού επικοινωνία με τον Ζβέζνταν Μίτροβιτς δεν βρέθηκε επί της ουσίας ποτέ. Οι Μονεγάσκοι πλήρωσαν για λίγο τις αναταράξεις, όμως το μάρμαρο ήταν δεδομένο ότι τελικά θα το πλήρωνε ο κόουτς. Έκτοτε ο Τζέιμς νιώθει καλά. Σταμάτησε να συμπεριφέρεται σαν να παίζει στην ομάδα της γειτονιάς του, ανεβάζει τις πεσμένες μετά τις προστριβές με τον Ιτούδη μετοχές του και ήδη φρόντισε να παίζει η ομάδα του και του χρόνου στην Ευρωλίγκα. Οι ομοιότητες με τη χρονιά που πέρασε στο Μιλάνο

είναι αρκετές, η ειδοποιός διαφορά όμως έχει να κάνει με την ποιότητα του υπόλοιπου ρόστερ. Οι Μονεγάσκοι είναι καλύτερη και κυρίως πιο ταιριαστή με τον Τζέιμς ομάδα.

2) Πολλά κομμάτια που λειτουργούν συμπληρωματικά
Το χτίσιμο της Μονακό τελείωσε προχωρημένο Οκτώβρη με την απόκτηση του Μπέικον, ενώ ο Τζέιμς είχε αποκτηθεί Σεπτέμβρη. Ουδεμία έκπληξη που η ομάδα άργησε να βρει ρυθμό, όμως το σημαντικό για αυτήν είναι πως δύσκολα θα βρει κανείς δύο παίκτες στο ρόστερ που να μοιράζονται πλεονεκτήματα και αδυναμίες. Ο Πάρις Λι είναι η πίεση στη μπάλα που καλύπτει τον Τζέιμς. Ο Χολ έχει το παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, ο Μοτιεγιούνας τις λύσεις στο παιχνίδι με πλάτη και την stretch 5 διάσταση. Ο Τόμας είναι ο σκληρός που θέλει να σπρωχτει, ο Μότουμ το ελαφρύ τεσσάρι που θα ακροβολιστεί δίνοντας αποστάσεις και τρίποντο. Οι μόνες διαφορές που μπορεί να βρει κανείς είναι ανάμεσα σε Μπέικον και Ντιάλο, όμως το αλτρουιστικό παιχνίδι του πρώην παίκτη του Λαυρίου επιτρέπει τη συνύπαρξη τους στις ίδιες πεντάδες.

3) Ικανότητα στο 1v1
Μια νέα ομάδα όπως η Μονακό είχε δεδομένο ντεζαβαντάζ σε επίπεδο ομοιογένειας σε σχέση με τον ανταγωνισμό, όμως η λύση δόθηκε από τον ίδιο τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Το ένας εναντίον ενός είναι το ευαγγέλιο της ομάδας στο σετ παιχνίδι, όταν φυσικά δεν βρει χώρο να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο. Με την ικανότητα των Τζέιμς, Μπέικον, Μοτιεγιούνας σε αυτό τον τομέα (και κατά δεύτερον του ξεχασμένου Άντζουσιτς και των Μοτιεγιούνας, Τόμας), η πιθανότητα να δημιουργηθεί ρήγμα είναι σημαντική αν ο αντίπαλος δεν καταφέρει να βρει λύση στην επίθεση έντασης και αθλητικότητας που οι Μονεγάσκοι εξαπολύουν σε κάθε ματς.

4) Αθλητικότητα, το σκληρό νόμισμα
Η πίεση και η ένταση που ασκεί η Μονακό στην περίμετρο είναι δυσεύρετη ακόμα και στα υψηλότερα επίπεδα της διοργάνωσης, έχοντας αντίστοιχο μόνο σε αυτή της Μπαρσελόνα με Καλάθη και Έξουμ. Αυτή μπορεί να είναι δίκοπο μαχαίρι αν ο εκάστοτε χειριστής καταφέρει να περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο, όμως από την άλλη έχει τον τρόπο να εξουθενώνει τον αντίπαλο οδηγώντας τον σε λάθη. Όταν δε σταμάτησε το αφελές τρεχαλητό και έγινε πιο συνεπής στο αμυντικό transition, η ομάδα του Ομπράντοβιτς έγινε πραγματικός γρίφος για πολλούς.

5) Η ομάδα που δεν έχει τίποτα πλέον να χάσει
Ήδη επιτυχημένη από τη στιγμή που μπήκε στα πλέι-οφ, η Μονακό έρχεται στις μονομαχίες με τον Ολυμπιακό γνωρίζοντας πως έχει τα πάντα να κερδίσει και σχεδόν τίποτε να χάσει. Ουδείς πρόκειται να την ψέξει ακόμη και αν γνωρίσει σκούπισμα από μια ομάδα που τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους στην τροπαιοθήκη της, τη στιγμή που η ίδια θα παίξει για πρώτη φορά σε χιαστί παιχνίδια Ευρωλίγκας/Κυπέλλου Πρωταθλητριών και μάλιστα στην παρθενική της συμμετοχή σε αυτό. Η προσέγγιση της δεν θα αλλάξει σε τίποτα ακόμη και αν χάσει με 25 πόντους το πρώτο σετ της best of five παρτίδας με τους ερυθρόλευκους: απλά θα περιμένει την ευκαιρία της.