Γουίλιαμ «Φάτι» Φουλκ: Ο Υπέρβαρος Κέρβερος της Εστίας

21:00 14/12/2022 - Πηγή: Novasports

Ο Γουίλιαμ «Φάτι» Φουλκ, υπήρξε ένας «μυθικός» άγγλος τερματοφύλακας με ύψος 1.93 και βάρος που ξεπερνούσε τα 155 κιλά, ο οποίος έγραψε ιστορία τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στο κρίκετ.
Ο Άγγλος τερματοφύλακας Γουίλιαμ «Φάτι» Φουλκ (William Henry “Fatty” Foulke), γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1874, στο Ντόουλεϊ της δυτικής Αγγλίας. Ήταν γνωστός για το τεράστιο μέγεθός του! Είχε ύψος 1,93 μ. και το βάρος του έφτανε τα 152 κιλά, στο τέλος της καριέρας του, αν και οι εκθέσεις σχετικά με το βάρος του ποικίλλουν! Παράλληλα ήταν και

επαγγελματίας παίκτης του κρίκετ στην Αγγλία, στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα.
Έπαιξε τέσσερις αγώνες στη πρώτη κατηγορία για τον σύλλογο κρίκετ του Ντερμπισάιρ, το 1900, αλλά έχει μείνει στην ιστορία, κυρίως ως τερματοφύλακας για την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, ενώ αργότερα έπαιξε για την Τσέλσι και τη Μπράντφορντ. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε σε ορυχείο στο Μπλάκγουελ κι εκεί άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο για την τοπική ομάδα. Παραχωρήθηκε για £ 20 στερλίνες στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, για την οποία έκανε το ντεμπούτο του εναντίον της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, την 1η Σεπτεμβρίου του 1894, σε ηλικία 19,5 περίπου ετών. Οδήγησε την ομάδα του σε τρεις τελικούς Κυπέλλου, κερδίζοντας τους δύο απ’ αυτούς, το 1899 και το 1902 και σ’ ένα τίτλο πρωταθλήματος, το 1898. Σύμφωνα με επίσημες καταγραφές, το τραγούδι-ποδοσφαιρικός ύμνος «Who ate all the pies?» (Ποιος έφαγε όλες τις πίτες;) τραγουδήθηκε για πρώτη φορά το 1894, από τους οπαδούς της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ που απευθύνονταν στον Φουλκ, όταν αυτός ήταν 140 κιλά!
Φαινόταν ότι ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση ποδοσφαιριστή, αφού άλλωστε, δεν ήταν συχνό φαινόμενο τερματοφύλακας του σωματότυπού του. Με ύψος πάνω από 1.90 και βάρος γύρω στα 150 κιλά, οι συμπαίκτες του αμυντικοί, έμοιαζαν μπροστά του με μικρά του αδέρφια, ενώ οι κατά βάση μυώδεις αντίπαλοι επιθετικοί, που είχαν συνηθίσει να τζαρτζάρουν τους τερματοφύλακες σε προσωπικές μονομαχίες βάζοντάς τους κυριολεκτικά στα δίχτυα (κάτι πολύ συνηθισμένο εκείνη την εποχή) έμοιαζαν με μπαλαρίνες σε αγώνα σούμο. Ο τερματοφύλακας-γίγαντας γρήγορα αναδείχθηκε σε μια πραγματική ατραξιόν, αφού παρά το (με διαρκείς αυξητικές τάσεις) μέγεθός του, είχε αξιοθαύμαστη ευλυγισία και φοβερή ικανότητα στην απόκρουση πέναλτι, στοιχεία που μεγάλωναν διαρκώς τη δημοφιλία του.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες, σχετικές με τον εκρηκτικό του χαρακτήρα, που ορισμένες απ’ αυτές αγγίζουν τα όρια του μύθου, όπως αυτή που τον θέλει σε μια περίπτωση που του μίλησε προσβλητικά ένας αντίπαλος επιθετικός, να τον πιάνει από τους αστραγάλους, κρατώντας τον ανάποδα πάνω από το λασπωμένο τερέν, ενώ στο τέλος του πρώτου αγώνα, στον τελικό Κυπέλλου του 1902, διαμαρτυρήθηκε στους επισήμους ότι το γκολ της ισοφάρισης της Σαουθάμπτον δεν θα έπρεπε να είχε μετρήσει. Άφησε τα αποδυτήρια, ημίγυμνος, κυνηγώντας τον διαιτητή, Τομ Κίρκαμ (Tom Kirkham), ο οποίος κρύφτηκε σε ένα ντουλάπι. Εμποδίστηκε από μια ομάδα υπαλλήλων της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, να ξεριζώσει την πόρτα από τους μεντεσέδες για να πετύχει τον δύσμοιρο διαιτητή. Στον επαναληπτικό, η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ κέρδισε 2-1, με τον Φουλκ να πραγματοποιεί εξαιρετικές επεμβάσεις, δίνοντας τον τίτλο στις «λεπίδες»! Σε έναν άλλο αγώνα που έπιασε δύο πέναλτι, λέγεται ότι ο αντίπαλος επιθετικός που τα εκτέλεσε είπε με παράπονο « … τι άλλο να έκανα, δεν υπήρχε χώρος στην εστία να σημαδέψω».
Για την Σέφιλντ, έπαιξε σε 299 αγώνες και το Μάιο του 1905 μεταγράφηκε στην Τσέλσι έναντι αμοιβής £ 50 στερλινών και έγινε ο αρχηγός της, ο πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία της, διατηρώντας μάλιστα καθαρή εστία σε 9 συνεχόμενους αγώνες, ρεκόρ που καταρρίφθηκε 99 χρόνια αργότερα από τον Πετρ Τσεχ (Petr Cech). Οι μαρτυρίες, αναφέρουν τύπο ιδιότροπο και με εντυπωσιακή ιδιοσυγκρασία. Αν πίστευε ότι οι αμυντικοί του δεν προσπαθούσαν αρκετά σκληρά, έφευγε από το γήπεδο! Άθελά του, ήταν η αιτία ύπαρξης των ball-boys στα γήπεδα. Η Τσέλσι, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την εμφάνισή του και για να αποσπάσει την προσοχή των αντίπαλων επιθετικών, τοποθέτησε 2 πιτσιρίκια πίσω από την εστία του, τα οποία έπαιζαν μπάλα και επέστρεφαν την μπάλα, όταν έβγαινε εκτός αγωνιστικού χώρου! Έμεινε για μία μόνο περίοδο, παίζοντας σε 34 παιχνίδια, πριν μεταγραφεί στον τελευταίο του σύλλογο, την Μπράντφορντ.
Έκανε επίσης μια διεθνή συμμετοχή για την Αγγλία, στις 29 Μαρτίου του 1897, σε ηλικία 22 ετών και 351 ημερών, εναντίον της Ουαλίας, σε μια άνετη νίκη με 4-0. Έχει τη θέση του στον κατάλογο των «100 Θρύλων της Football League», ανταμείβοντας ουσιαστικά εκατοντάδες ποδοσφαιριστές που έχουν σημαδέψει την ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Ο Γουίλιαμ Φουλκ, πέθανε την 1η Μαΐου του 1916, στο Σέφιλντ, σε ηλικία 42 ετών. Από όταν εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο, η ζωή του πήρε την κατιούσα. Μαρτυρίες αναφέρουν πλήρη εξαθλίωση και φτώχια. Το πιστοποιητικό θανάτου του, δίνει την «κίρρωση του ήπατος» ως κύρια αιτία θανάτου. Μερικές σύγχρονες πηγές υποστηρίζουν ότι πέθανε από πνευμονία.
ΠΗΓΗ: Ευλογημένο ποδόσφαιρο, wikipedia