Μπορεί Κλαυδία να κερδίσει τη Eurovision με ελληνικό τραγούδι; Αφού οι ξένοι δεν ξέρουν ελληνικά

Η Eurovision ξεκίνησε το 1956 με ένα πολύ διαφορετικό τοπίο από το σημερινό. Τότε, τα περισσότερα τραγούδια ήταν ερμηνευμένα στις εθνικές γλώσσες των χωρών, καθώς δεν υπήρχε κανένας κανόνας που να ενθαρρύνει τη χρήση των αγγλικών. Οι πρώτες δεκαετίες του διαγωνισμού χαρακτηρίστηκαν από μεγάλες νίκες τραγουδιών στις μη αγγλικές γλώσσες. Παραδείγματα είναι η Ιταλία με το “Non ho l’età” (1964), η Γαλλία με το “Un jour, un enfant” (1969) και

η Ισπανία με το “Eres tú” (1973).

Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει τη δεκαετία του 1990. Το 1999, η EBU κατάργησε τον κανόνα που υποχρέωνε τις χώρες να τραγουδούν στη δική τους γλώσσα. Αυτό έδωσε το πλεονέκτημα στα αγγλικά, αφού θεωρούνται η “διεθνής” γλώσσα της μουσικής και της επικοινωνίας. Από εκεί και πέρα, η πλειοψηφία των νικητήριων τραγουδιών ήταν στα αγγλικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ωστόσο, η γλώσσα δεν είναι πάντα καθοριστικός παράγοντας. Το 2007, η Σερβία κέρδισε με το “Molitva”, ένα τραγούδι εξ ολοκλήρου στα σερβικά. Το 2017, η Πορτογαλία κατέκτησε την πρώτη θέση με το “Amar pelos dois” στα πορτογαλικά, αποδεικνύοντας ότι ένα καλό τραγούδι με συναισθηματική δύναμη μπορεί να υπερβεί τα γλωσσικά σύνορα. Το ίδιο συνέβη το 2021 με το “Zitti e buoni” των Måneskin στα ιταλικά.

Αν κοιτάξουμε ακόμα πιο πίσω, θα δούμε ότι οι δεκαετίες του ’60, ’70 και ’80 είχαν πολλές νίκες τραγουδιών στις μη αγγλικές γλώσσες. Η γλώσσα τότε δεν ήταν εμπόδιο, καθώς το κοινό και οι επιτροπές αξιολογούσαν περισσότερο τη μελωδία, την ερμηνεία και το συναίσθημα.

Αυτό σημαίνει ότι η Κλαυδία, ή οποιοσδήποτε άλλος καλλιτέχνης, μπορεί να κερδίσει τη Eurovision ακόμα και με ένα τραγούδι στα ελληνικά. Η μουσική είναι παγκόσμια γλώσσα και η συναισθηματική σύνδεση με το κοινό μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα