Ο ζωγράφος που χρησιμοποιούσε πτώματα ανθρώπων για να είναι πιο ρεαλιστικοί οι πίνακές του

Στην Ιταλία του 17ου αιώνα, ένας άνδρας άλλαξε για πάντα την τέχνη της ζωγραφικής. Το όνομά του ήταν Καραβάτζιο, και οι πίνακές του ήταν τόσο ζωντανοί, τόσο ωμοί, που έμοιαζαν σαν να είχαν συλληφθεί μέσα από το φως ενός κεριού. Όμως, το μυστικό της ρεαλιστικής τέχνης του δεν ήταν μόνο η τεχνική του. Ήταν οι νεκροί.

Ο Καραβάτζιο ήταν εμμονικός με τη ρεαλιστική απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος. Δεν άντεχε τις υπερβολικά εξιδανικευμένες μορφές της Αναγέννησης. Ήθελε να ζωγραφίζει το σώμα όπως ακριβώς είναι,

με όλες του τις ατέλειες. Κι όταν το θέμα του ήταν θάνατος, ήθελε να βλέπει τον θάνατο μπροστά του.

Ένας από τους πιο διαβόητους πίνακές του, “Ο Θάνατος της Παρθένου” (1606), απεικονίζει τη νεκρή Παναγία ξαπλωμένη, με το σώμα της παγωμένο, πρησμένο, έτοιμο για αποσύνθεση. Οι ιστορικοί τέχνης αναφέρουν ότι το μοντέλο που χρησιμοποίησε ήταν το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας που είχε πνιγεί στον Τίβερη. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο σοκαριστικό, που η Εκκλησία αρνήθηκε να εκθέσει τον πίνακα.

Ο Καραβάτζιο ήταν γνωστός για τις σχέσεις του με τον υπόκοσμο της Ρώμης – συμμορίες, πόρνες, εγκληματίες. Πιστεύεται ότι πολλές φορές πλήρωνε νεκροθάφτες ή γιατρούς για να έχει πρόσβαση σε φρέσκα πτώματα. Σε έργα όπως το “Η Αποκεφάλιση του Ιωάννη του Βαπτιστή” (1608), η ακρίβεια με την οποία αποτυπώνει το αίμα, τους τένοντες και την κενή, νεκρή έκφραση, δείχνει ότι πιθανότατα είχε μελετήσει πραγματικές εκτελέσεις ή είχε πρόσβαση σε ακέφαλα πτώματα.

Η ζωή του ήταν τόσο βίαιη όσο και οι πίνακές του. Το 1606, σκότωσε έναν άνδρα σε καυγά και πέρασε τα τελευταία χρόνια του φυγάς, κυνηγημένος από τον νόμο. Παρά την άγρια ζωή του, οι πίνακές του άλλαξαν για πάντα την τέχνη. Οι νεκροί που χρησιμοποίησε ως μοντέλα δεν χάθηκαν στη λήθη – ζουν μέσα στα πιο συγκλονιστικά έργα της παγκόσμιας ζωγραφικής.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα