Οι Απαράδεκτοι δεν ξεκίνησαν από την τηλεόραση αλλά από το ραδιόφωνο

Πριν από τις θρυλικές ατάκες, τα μαλλιά-λάχανο της Δήμητρας, τα “Τι έγινε ρε παιδιά;” του Σπύρου και τον αξεπέραστο Βλάσση, οι Απαράδεκτοι είχαν ήδη βρει τη φωνή τους – κυριολεκτικά. Η παρέα που σημάδεψε τη δεκαετία του ’90 είχε ξεκινήσει την πορεία της όχι μπροστά στις κάμερες αλλά πίσω από τα μικρόφωνα του ραδιοφώνου.

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου, που έγραφε τα κείμενα, συνεργάστηκε με τον Σπύρο Παπαδόπουλο σε μια ραδιοφωνική εκπομπή με τίτλο Κυριακή μήτηρ πάσης κακίας. Εκεί, έπαιζαν ένα ζευγάρι που συνεχώς τσακωνόταν, με διαλόγους τόσο αυθόρμητους και αστείους που άρχισαν

να αποκτούν φανατικό κοινό. Η δυναμική της εκπομπής ήταν τόσο ισχυρή που δεν άργησε να πέσει η ιδέα: “Γιατί να μην το κάνουμε τηλεοπτική σειρά;”.

Όταν ήρθε η ώρα για την τηλεοπτική μεταφορά, η Δήμητρα συγκέντρωσε μια παρέα φίλων – τον Γιάννη Μπέζο και τον Βλάσση Μπονάτσο – και έγραψε σενάρια που έμειναν στην ιστορία. Οι χαρακτήρες βασίστηκαν στους αυτοσχεδιασμούς τους και στις μεταξύ τους σχέσεις. Αρχικά, ο ΑΝΤ1 απέρριψε το σενάριο ως “ακατάλληλο”. Ευτυχώς για όλους μας, το Mega είδε την ευκαιρία και έδωσε το πράσινο φως για μία από τις πιο εμβληματικές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης.

Το ραδιοφωνικό παρελθόν των Απαράδεκτων εξηγεί και κάτι άλλο: γιατί η σειρά είχε τόσο φυσικούς διαλόγους, με ατάκες που έμοιαζαν περισσότερο με αυθεντικές συζητήσεις παρά με σενάριο. Το χιούμορ τους, βασισμένο στην καθημερινότητα, αλλά με μια δόση υπερβολής, κατάφερε να κάνει τους χαρακτήρες τόσο ρεαλιστικούς και αγαπητούς.

Σήμερα, η σειρά παραμένει εξίσου φρέσκια, οι ατάκες της χρησιμοποιούνται ακόμα, και η παρέα του Αδάμαντος 4 συνεχίζει να γελάει μαζί μας. Ίσως αυτό να είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμα των Απαράδεκτων: μια σειρά που, αν και ξεκίνησε από το ραδιόφωνο, κατάφερε να χαραχτεί στην τηλεοπτική μνήμη της Ελλάδας.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα