Τζον Στάινμπεκ

00:31 13/1/2022 - Πηγή: Diastixo

«Είχε χαράξει όταν ξύπνησε. Η πόρτα του αχυρώνα ήταν ορθάνοιχτη. Το πουλάρι είχε φύγει. Πετάχτηκε πάνω και βγήκε τρέχοντας στο πρωινό φως. […] Όταν έφτασε, όλα είχαν τελειώσει. Το πρώτο όρνιο καθόταν στο κεφάλι του πουλαριού και μόλις είχε ανασηκώσει το ράμφος του που έσταζε σκούρο υγρό του ματιού. Ο Τζόντι χίμηξε στον κύκλο σαν γάτα. Το μαύρο μπουλούκι σηκώθηκε μέσα σ’ ένα σύννεφο, μα το μεγάλο όρνιο στο κεφάλι του πουλαριού άργησε. Καθώς έκανε να πετάξει, ο Τζόντι άρπαξε την άκρη της φτερούγας του και το τράβηξε κάτω. Ήταν σχεδόν

ίσια μ’ αυτόν στο μπόι. Η ελεύθερη φτερούγα έσκασε στο πρόσωπό του με τη δύναμη ρόπαλου, μα δεν το άφησε. […] Χτυπούσε ακόμη το νεκρό πουλί, όταν ο Μπίλι Μπακ τον τράβηξε πίσω και τον κράτησε σφιχτά για να τον συνεφέρει από την τρεμούλα. […] Ο πατέρας του κούνησε το όρνιο με το πόδι του. “Τζόντι” εξήγησε “δεν το σκότωσε το όρνιο, δεν το ξέρεις;”. […] Και τότε στράφηκε στον Καρλ Τίφλιν. “Και βέβαια το ξέρει” είπε έξαλλος. “Χριστέ μου! Δεν καταλαβαίνεις πώς ένιωσε, άνθρωπέ μου;”».

Από το «Κόκκινο πουλάρι» (μτφρ. Γρηγόρης Αζαριάδης) του Τζον Στάινμπεκ |27.2.1902 - 20.12.1968|, Αμερικανού συγγραφέα που τιμήθηκε, το 1962, με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα του «Τα σταφύλια της οργής» (1939) τοποθετημένο στα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης, τιμήθηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ. Άλλα πολύ γνωστά έργα του: «Άνθρωποι και ποντίκια», «Ανατολικά της Εδέμ», η νουβέλα «Το κόκκινο πουλάρι», «Το μαργαριτάρι» κ.ά.

#ΣανΣημερα #OnThisDay #sansimera #diavazo #vivlio #βιβλίο