Tropic of Cancer

17:58 17/9/2013 - Πηγή: Mixtape

Με αφορμή την συναυλία τους στο Fuzz την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου αλλά και την κυκλοφορία στις 23 Σεπτεμβρίου του πρώτου δίσκου τoυς Restless Idylls στην εκλεκτική δισκογραφική Blackest Ever Black, η Camella Lobo των Tropic of Cancer απάντησε στις ερωτήσεις μας.

Tropic of Cancer

άρχισαν σαν ντουέτο το 2007 (μαζί με τον Juan Mendez, γνωστότερο ως Silent Servant) και με την κυκλοφορία αρκετών EPs απέκτησαν ένα αρχικά μικρό αλλά σίγουρα πιστό κοινό, με μουσικές καταβολές τόσο διαφορετικές όσο και η ίδια η μουσική των Tropic of Cancer: goth, minimal techno, shoegaze, synth.

Η Camella Lobo, μόνη πλέον εδώ και δυο χρόνια, τελειοποίησε το μουσικό ιδίωμα των Tropic of Cancer και παράλληλα με την κυκλοφορία του LP θα το παρουσιάσει ζωντανά στο ευρωπαϊκό κοινό και μάλιστα η Αθήνα είναι ο δεύτερος μόλις σταθμός της περιοδείας της μετά το Λονδίνο. Η Camella Lobo φαίνεται εξίσου ενδιαφέρουσα όσο η μουσική που δημιουργεί.

To Restless Idylls κυκλοφορεί στις 23 Σεπτέμβρη. Υποθέτω ότι θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε αρκετό από το νέο υλικό, οπότε πες μας κάτι παραπάνω για το νέο δίσκο, το κόνσεπτ του, τις νέες ιδέες και ο,τιδήποτε άλλο είναι σημαντικό για σένα…

Ήθελα ο δίσκος να γίνει κατανοητός σαν μια συλλογή από κομμάτια που αναπτύσσονται όλα γύρω από τα ίδια θέματα. Τα ειδύλλια είναι συνήθως σύντομα ποιήματα που περιγράφουν μια συγκεκριμένη σκηνή. Με αυτή τη λογική όλα τα κομμάτια του δίσκου είναι σκηνές από συμβάντα που εκτυλίχθηκαν είτε στη ζωή μου είτε γύρω μου. Μερικές σκηνές είναι τρυφερές και ειδυλλιακές, άλλες είναι πολύ θλιβερές. Όλες είναι ταραγμένες. Στον πυρήνα του αυτός ο δίσκος απλά απεικονίζει την ανησυχία μου για όλα πράγματα που φυσικά συμβαίνουν στη ζωή. Ήταν μια απόπειρα να βρω παρηγοριά μέσα από την προσπάθεια να δημιουργήσω ομορφιά από τα πράγματα που δεν κατανοώ…ο δικός μου τρόπος να έχω λίγο έλεγχο πάνω σ’ αυτά.

Πώς βλέπεις την εξέλιξη των Tropic of Cancer; Eννοώ, είναι πλέον το σόλο πρότζεκτ σου για αρκετό καιρό και έχεις έναν αξιόλογο σύνολο κυκλοφόριων αρκετών EPs. Ποιες διαφορές βλέπεις και γιατί σου πήρε τόσο καιρό σε σχέση με άλλους μουσικούς να αποφασίσεις να κυκλοφορήσεις ένα LP;

Όλος αυτό το διάστημα ήταν όλα μπερδεμένα για μένα. Όταν ο Juan (Juan Mendez, το έτερο μέλος του πρότζεκτ όσο ήταν οι Tropic of Cancer ήταν ντουέτο) και εγώ αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί το 2007, δεν περίμενα ότι θα βγει κάτι από τη μουσική. Ήθελα απλά να φτιάχνω κομμάτια και να πειραματιστώ με τις δυνατότητες τους, να διασκεδάσω εξερευνώντας τες. Είμαι σε μια διαρκή κατάσταση δέους από την υποδοχή των Tropic of Cancer από τότε. Όταν ο Juan άφησε το συγκρότημα δυο χρόνια πριν συνέχισα να γράφω EPs. To να δουλεύω μόνη μου τη μουσική είναι κάτι πολύ καινούργιο για μένα. Ακριβώς για αυτό το λόγο μου έμοιαζε αδύνατο να βγάλω LP ένα χρόνο πριν. Επίσης ήθελα να εγκιβωτίσω μια ολοκληρωμένη ιδέα παρά να πετάξω μικρά κομμάτια εδώ κι εκεί όπως έκανα με τα EPs. Mόλις ένιωσα αρκετά σίγουρη για τον εαυτό μου και άρχισα να δουλεύω στο δίσκο κύλησε πολύ γρήγορα. Έχοντας τον Karl O’Connor (γνωστότερο ως Regis, μουσικό, παραγωγό και επί κεφαλής του label Blackest Ever Black) στο δίσκο μου επέτρεψε να συγκεντρωθώ μόνο στο να φτιάχνω μουσική. Πρόσθεσε ένα σημαντικό κομμάτι του δίσκου τόσο στο στούντιο όσο και στην παραγωγή. Η ενθάρρυνσή του, όπως και όλων όσων ήταν γύρω μου ανανέωσε τη δικιά μου θέληση να αφοσοιωθώ επιτέλους στη δημιουργία ενός δίσκου.

Σε κάποια mixtape σου ή στο Twitter σου έχεις αναφέρει πρωτοπόρες γυναίκες μουσικούς (Daphne Oram) ή γυναίκες καλλιτέχνιδες (Miranda July). Επηρεάζεται με κάποια τρόπο η μουσική σου από το φύλο σου; Θαυμάζεις καλλιτέχνιδες που εμπνέονται από μια μοντέρνα φεμινιστική οπτική;

Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση. Νομίζω πως θα ήταν αδύνατον να αρνηθώ το ρόλο που παίζει το φύλο στη μουσική μου. Αν συγκρίνεις τη μουσική που φτιάχνω σήμερα με τη μουσική που έφτιαχνα με το Juan, μπορείς να πεις πως είναι πιο μαλακή, πιο ρομαντική, λιγότερο τραχιά. Είναι ενδιαφέρον να σκεφτώ εάν αυτό έχει να κάνει με το φύλο μου ή όχι, μπορεί απλώς να έχει να κάνει με τις προσωπικές μου προτιμήσεις. Ξέρω πολλούς άνδρες που φτιάχνουν όμορφη μουσική.Θαυμάζω πολλές γυναίκες καλλιτέχνιδες από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Από τα πρώτα πρότυπά μου ήταν η Kim Gordon, η Kim και η Kelley Deal και η Juliana Hatfield. Όσο αφορά το εάν θαυμάζω καλλιτέχνιδες με μια μοντέρνα φεμινιστική θεώρηση, θα απαντήσω ότι θαυμάζω οποιονδήποτε άνθρωπο, είτε άνδρα είτε γυναίκα, αφιερώνει χρόνο στη ζωή του στη δημιουργία.

Έχεις πει στο παρελθόν ότι γενικά δε φτιάχνεις μουσική για χαρούμενες καταστάσεις, αν και αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι λυπημένος άνθρωπος. Εκτός από το σκοτεινό, ζοφερό τόνο των Tropic of Cancer, ποια άλλα συναισθήματα ή σκέψεις θέλεις να γεννήσεις στον ακροατή; Τι είδους ανταπόκριση λαμβάνεις για τη μουσική σου από τους ανθρώπους;

Aπλά θα ήθελα οι ακροατές να απορροφούν το φως στη μουσική μου. Δε θέλω να ενισχύσω την απελπισία και την κατάθλιψη αλλά να βοηθήσω στην ανακούφισή τους. Από την άλλη δε μπορώ να ελέγξω τι λαμβάνει ο καθένας από τη μουσική. Ο καθένας βρίσκει την αλήθεια του σε αυτό που ακούει. Δε μπορώ να το επηρεάσω αυτό και ούτε θα ήθελα. Αν νιώθουν κάτι αυτό με χαροποιεί. Πολλοί άνθρωποι μου λένε ότι η μουσική μου τους βοηθά με κάποιο τρόπο, είτε βρίσκουν μια στιγμή ηρεμίας, είτε γιατί τους βοηθά να ξεπεράσουν κάτι επώδυνο. Με συγκινούν τόσο αυτές οι αντιδράσεις.

Είναι μια αρκετά κλισέ ερώτηση αλλά οι δημοσιογράφοι που θέλουν να δημιουργήσουν hype μιλούν εδώ και καιρό για μια αναγέννηση του σκοτεινού ήχου και της αντίστοιχης αισθητικής. Νιώθεις μέρος μιας τέτοιας τάσης;

Γιατί όχι; Eίμαι μέρος οποιασδήποτε τάσης λένε οι άλλοι ότι ανήκω. Σε τελική ανάλυση τίποτα από όλα αυτά δεν έχει νόημα.

Έχεις παιδικές αναμνήσεις ή προτιμήσεις που ίσως να έχουν επηρεάσει την καλλιτεχνική σου έκφραση; Έχει επηρεάσει το ότι ζεις στο Los Angeles τη δημιουργικότητά σου;

Ήμουν κοντά στη μουσική με κάποιο τρόπο σε όλη μου τη ζωή. Η μητέρα μου, ο πατέρας μου και ο πατριός μου είναι όλοι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για το ότι η μουσική είναι μεγάλο μέρος της ζωής μου σήμερα. Ο καθένας τους με επηρέασε με κάποιο τρόπο. Ο πατέρας μου μας δίδασκε βραζιλιάνικα τραγούδια και ηχογραφούσε εμένα και την αδερφή μου να τραγουδάμε μαζί. Η μητέρα μου μου έδινε ένα κέρμα κάθε φορά που αναγνώριζα ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο και ο πατριός μου (που αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη μουσική) έπαιζε πιάνο και ήταν σε συγκροτήματα από τότε που θυμάμαι. Το L.A. είναι το μέρος που μεγάλωσα και πιθανόν να μένω για πάντα. Δε νομίζω ότι μπορώ να προσδιορίσω την επιρροή του αλλά αυτή η πόλη δεν έχει σταματήσει να με συναρπάζει.

Click here to view the embedded video.

Τι σκέφτεσαι για την περιοδεία στην Ευρώπη και τα τόσα ταξίδια; Τι εμπειρίες απέκτησες από τα διαφορετικά τουρ όπως με τους HTRK στο παρελθόν ή πιο πρόσφατα με τους Medicine στο L.A. και με τους DVA Damas στην Ευρώπη;

Δε μπορώ να εκφράσω πόσο ευγνώμων είμαι για την ευκαιρία να ταξιδέψω στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη σε όλο τον κόσμο. Έκανα φίλους για μια ζωή μέσα από αυτές τις εμπειρίες. Είναι τιμή μου που γνώριζα την Jonn και τον Νigel από τους HTRK. Ήταν πολύ υποστηρικτικοί και πιστεύω ότι έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο να αποκτήσουν οι Tropic of Cancer αναγνώριση στον underground χώρο. Το support στους Μedicine ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Και θα δούμε πως θα πάει η περιοδεία με τους DVA Damas σε λίγες μέρες. Τους αγαπώ σαν οικογένεια και ανυπομονώ να μοιραστούμε αυτή την εμπειρία μαζί. Νιώθω τόσο τυχερή.

Προτιμάς τον αναλογικό ή τον ψηφιακό ήχο; Έχεις υιοθετήσει μια ρετρό προσέγγιση στη μουσική δημιουργία;

Βασιζόμουν πολύ στον ψηφιακό εξοπλισμό αλλά σύντομα άρχισα να προτιμάω τον αναλογικό. Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς η ρετρό προσέγγιση αλλά αν με ρωτάς αν παίζω κανονικά όργανα η απάντηση είναι ναι.

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013, Tropic Of Cancer + DVA Damas στο Fuzz Live Music Club (Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, Αθήνα, 210 3450817, www.fuzzclub.gr). Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00. Τιμή εισιτηρίου: 17 ευρώ (προπώληση), 20 ευρώ (ταμείο). Διάθεση: Ticket House (Πανεπιστημίου 42, εντός στοάς, τηλ. 210 3608366) και στα καταστήματα Public: Η διάθεση εισιτηρίων online γίνεται στο www.viva.gr (τηλ. 13855).

Keywords
cancer, cancer, το φως, los angeles, ticket house, fuzz, black, lobo, eps, αθηνα, twitter, daphne, kim, deal, σημαίνει, φως, επιρροή, click, view, video, underground, support, live, music, club, ticket, house, τηλ, public, online, viva, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας 2012, Καλή Χρονιά, τελη κυκλοφοριας 2013, γυναικα, καταθλιψη, λονδινο, μητερα, μουσικη, ομορφια, ονειρο, ποιηματα, ραδιοφωνο, τραγουδια, φως, fuzz, music, public, αναγεννηση, ανθρωπος, αναμνησεις, απλα, αφορμη, γινει, γινεται, διαστημα, εγινε, ευκαιρια, ευρω, ενθαρρυνση, εξελιξη, επιρροή, ευρωπη, ζωη, ζωης, ζωη μου, ζοφερο, ιδεα, ιδεες, ιδια, ιωακειμ, λογο, μικρο, μπορεις, νοημα, παντα, οικογενεια, ολη μου τη ζωη, ομορφη, πιανο, πορτες, ρετρο, ρολο, σιγουρα, σιγουρη, συντομα, σκεφτεσαι, σκεψεις, σκηνες, ταυρος, τιμη, τι ειναι, τηλ, το φως, φυλο, φυσικα, φορα, ψηφιακο, αδυνατο, black, club, deal, eps, ερωτησεις, house, kim, κομματι, lobo, los angeles, νιωθεις, οργανα, support, σημαίνει, σκηνη, ticket house, ticket, online, underground, θελω να, θεματα, υλικο, view, viva, viva.gr
Τυχαία Θέματα