Θεόδωρος Αγγελόπουλος: Καριέρα στρωμένη με δάφνες για τον ποιητή του κινηματογράφου

14:38 25/1/2012 - Πηγή: Gossip TV

Παγκόσμιος σκηνοθέτης, ποιητής του κινηματογράφου, κορυφαίος δημιουργός. Αυτοί είναι μόνο λίγοι χαρακτηρισμοί που αποδίδουν στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή χθες το βράδυ, βυθίζοντας στη θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο.

Δεκάδες διακρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό με κορυφαία την κατάκτηση

του «Χρυσού Φοίνικα» για το έργο του «Μία αιωνιότητα και μία μέρα» τον τοποθέτησαν στο πάνθεον των κορυφαίων δημιουργών παγκοσμίως και ο ίδιος κατάφερε να κάνει την Ελλάδα διάσημη μέσα από τα ατέλειωτα πλάνα του στις ταινίες του. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος μετά από σημαντικές σπουδές στη σκηνοθεσία στη Γαλλία επέστρεψε στην Ελλάδα και αφού ξεκίνησε να αρθρογραφεί ως κριτικός κινηματογράφου, αποφάσισε να κάνει και την πρώτη του ταινία. Ήταν το 1965 όταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο αδελφός του Νίκος ο οποίος ήταν και μάνατζερ του Συγκροτήματος Φόρμινξ του ζήτησαν να γυρίσει μία ταινία που θα προωθούσε την περιοδεία τους στην Αμερική. Ο σκηνοθέτης λοιπόν έκανε το πρώτο του γύρισμα στη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στο Παλαί Ντε Σπορ όπου το γκρουπ έδωσε συναυλία με 8.000 θεατές. Μπορεί η τύχη του συγκροτήματος να μην ήταν καλή, όμως από τότε και μετά ξεκίνησε μία ξέφρενη πορεία επιτυχιών για τον ίδιο τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο ο οποίος το 1968 δημιούργησε την πρώτη ταινία του, μικρού μήκους με τίτλο «Εκπομπή» με την οποία και συμμετείχε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Με την πρώτη επαφή κέρδισε και το πρώτο βραβείο, αυτό των κριτικών. Η αγάπη του για τον κινηματογράφο θα εκφραστεί από τον ίδιο με πάρα πολλούς τρόπους καθώς το 1969 θα δημιουργήσει το περιοδικό «Σύγχρονος κινηματογράφος» μαζί με τον φίλο του Β. Ραφαηλίδη. Την οργάνωση και διεκπεραίωση του συγκεκριμένου περιοδικού έχει εκείνη την εποχή ο νεαρός τότε Παντελής Βούλγαρης. Θα κάνει αρκετό καιρό για να καθίσει ξανά στην καρέκλα του σκηνοθέτη ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, όμως θα έρθει η ταινία «Αναπαράσταση» η οποία θα σαρώσει τα βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποσπώντας επίσης το Βραβείο Ζώρζ Σαντούλ για την καλύτερη ταινία που προβλήθηκε στη Γαλλία το 1971. Η ίδια ταινία θα βραβευτεί και ως η καλύτερη ξένη ταινία στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971). Ειδική μνεία της FIPRESCI (Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Ένα χρόνο μετά θα έρθει η έμπνευση της ταινίας «Μέρες του '36» που θα κατακτήσει το Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ενώ την ίδια χρονιά θα κατακτήσει και το Βραβείο της FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Η πορεία θα συνεχίσει να είναι φρενήρης και μόνιμα ανοδική αφού το 1974 η ταινία του «Ο Θίασος» θα κατακτήσει συνολικά δεκατρία βραβεία (στις Κάννες από τη FIPRESCI, στην Ταορμίνα, στο Βερολίνο -Βραβείο ΙΝΤΕΡΦΙΛΜ-, στο Λονδίνο ως η Καλύτερη ταινία της χρονιάς, στην Ιαπωνία, στη Θεσσαλονίκη -Βραβεία Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείου ρόλου, ΠΕΚΚ αλλά και ως Καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970, ενώ το 1980 θα αποσπάσει βραβείο και από την ένωση κριτικών της Ιταλίας. Θα αναδ