Karma: The Dark World | Review

08:41 31/3/2025 - Πηγή: Game Over

Το Karma: The Dark World δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι τρόμου. Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ πρώτου προσώπου που αντλεί έμπνευση από το βιβλίο “1984” και την πολιτική και κοινωνική καταπίεση που περιγράφεται στο εμβληματικό και δυστυχώς πάντα επίκαιρο έργο του George Orwell καθώς και το στυλιζαρισμένο, σουρεαλιστικό ύφος του David Lynch.

Αυτά τα συνδυάζει με την τεχνοκρατία, τη γραφειοκρατία, την αίσθηση υπερεπιτήρησης και τον εταιρικό κρατισμό του Brazil του Terry Gilliam και τη σκοτεινή, μυστηριώδη και αποπνικτική ατμόσφαιρα του Dark City του Alex Proyas.

Πρόκειται για ένα δυστοπικό ταξίδι στο υποσυνείδητο της καταπίεσης, που γεννά συνεχώς ερωτήματα, φόβους και απορίες, καθώς ο παίκτης βυθίζεται από την πρώτη στιγμή σε έναν κόσμο παρανοϊκής καταπίεσης, όπου η πραγματικότητα αλλοιώνεται και αλλάζει συνεχώς, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια εναλλακτική εκδοχή της Ανατολικής Γερμανίας του 1984, με τη χώρα να βρίσκεται υπό την απολυταρχική και ασφυκτική κυριαρχία της Leviathan Corporation. Ο πρωταγωνιστής, Daniel McGovern, είναι πράκτορας του Thought Bureau, μιας μυστικής υπηρεσίας της Leviathan, με κύρια αποστολή να διεισδύει στις αναμνήσεις ανθρώπων, να καταδύεται στο μυαλό των κατηγορουμένων για να διερευνά σκηνές εγκλήματος, και να παίρνει συνεντεύξεις από υπόπτους, αποκαλύπτοντας κρυμμένες αλήθειες και ένοχα μυστικά.

Το παιχνίδι ξεκινάει κάπως απότομα, προσπαθώντας να βάλει τον παίκτη στη θεματική του. Σύντομα ο πρωταγωνιστής καταλαβαίνει πως η νέα του αποστολή για ακόμη μια φορά φαίνεται να είναι μια συνηθισμένη ανάθεση: να ερευνήσει τον Sean Mehndez, ύποπτο για κλοπή κάποιων ευαίσθητων δεδομένων από το Winston Research Institute. Ωστόσο, καθώς η κεντρική ιστορία προχωρά βαθύτερα, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης αρχίζουν να θολώνουν. Ταυτόχρονα, καλά θαμμένα μυστικά και πληροφορίες για το απολυταρχικό καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει η Leviathan, αρχίζουν να αναδύονται.

Το Pollard Studio έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου η καταπίεση δεν εκφράζεται μόνο θεματικά, αλλά και οπτικά. Αρκετοί πολίτες έχουν τηλεοπτικές οθόνες αντί για κεφάλια, ενώ προπαγανδιστικές αφίσες καλύπτουν κάθε επιφάνεια της πόλης, των κτιρίων και των γραφείων που θα περιηγηθούμε. Κάμερες καταγράφουν κάθε κίνηση των πολιτών, μεγάφωνα δίνουν οδηγίες, εντολές και ενημερώσεις διαρκώς, και τεράστιες οθόνες αναπαράγουν τα πεπραγμένα της Leviathan με πατερναλιστικο ύφος, δημιουργώντας ένα δυστοπικό περιβάλλον που προσομοιάζει το έργο του Orwell, παντρεμένα με ένα art direction που πηγάζει από δημιουργίες του David Lynch.

Η αίσθηση της συνεχούς παρακολούθησης είναι πανταχού παρούσα και ενισχύει την αίσθηση ενός απολυταρχικού καθεστώτος που ελέγχει τα πάντα. Σύντομα, μαθαίνουμε πως η Leviathan ελέγχει τους πολίτες όχι μόνο μέσω της μαζικής παρακολούθησης, αλλά και μέσω της ουσίας Bluebottle – ένα ναρκωτικό που προωθείται ως μέσο ενίσχυσης της παραγωγικότητας, αλλά στην πραγματικότητα καταστρέφει τις ζωές των ανθρώπων, μετατρέποντάς τους σε υπάκουες μονάδες εργασίας.

Χτισμένο με την Unreal Engine 5, το παιχνίδι προσφέρει ένα οπτικό αποτέλεσμα που θυμίζει σε σημεία μια καλά στιλιζαρισμένη ταινία, με το art direction του να βοηθαει το Karma να ξεχωρίζει δημιουργικά και αισθητικά. Οι φωτισμοί και οι σκιάσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μιας αποπνικτικής ατμόσφαιρας ψυχολογικής πίεσης και πνευματικής καταπίεσης, με τα textures του παιχνιδιού ωστόσο –αν και σε μεγάλο βαθμό αξιοπρεπέστατα, ειδικά για indie τίτλο– σε ορισμένα σημεία να μην είναι όσο προσεγμένα θα έπρεπε.

Από την πρώτη στιγμή, το Karma: The Dark World κατακλύζει τον παίκτη με μια αίσθηση άγχους και πίεσης, προσπαθώντας να αποδώσει ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο του. Το παιχνίδι ξεκινά με μία σειρά από ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες “calibration” σκηνές, όπου ακόμη και η ρύθμιση της οθόνης και του ήχου γίνεται μέσα σε ένα σκηνικό που ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του παιχνιδιού, περνώντας στον παίκτη από την πρώτη στιγμή τον τόνο και το ύφος που έχουν δώσει στον τίτλο οι δημιουργοί του.

Αυτή η έμφαση στις λεπτομέρειες και η προσπάθεια της ομάδας ανάπτυξης για να αποδώσει την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια της εμπειρίας. Η ηχητική επένδυση ενισχύει ακόμα περισσότερο το δυστοπικό ύφος του τίτλου, με μια μουσική που θυμίζει τις ανατριχιαστικές ατμοσφαιρικές μελωδίες του Twin Peaks. Οι ψυχροί, ρομποτικοί διάλογοι εντείνουν το αίσθημα της αποξένωσης, ενώ το sound design δημιουργεί ένταση μέσα από λεπτές, σχεδόν ανεπαίσθητες ηχητικές λεπτομέρειες, που υποσυνείδητα προκαλούν άγχος στον παίκτη και εντείνουν την ήδη υψηλή ένταση.

Το Karma: The Dark World επιχειρεί να προσφέρει μια εμπειρία που ισορροπεί ανάμεσα στον ψυχολογικό τρόμο και τους γρίφους, ωστόσο αν και στο αισθητικό και οπτικό σκέλος τα πάει αρκετά καλά, στο κομμάτι των γρίφων υστερεί αρκετά.

Ο παίκτης καλείται να περιηγηθεί στις αναμνήσεις, να αλληλεπιδράσει με το περιβάλλον και να αποκρυπτογραφήσει στοιχεία για να ανακαλύψει την αλήθεια. Οι γρίφοι απαιτούν συνήθως πολλαπλά βήματα μέχρι την ολοκλήρωσή τους, παρόλα αυτά είναι στην πλειονότητά τους ιδιαίτερα απλοϊκοί. Προσφέρουν μεν μία ενδιαφέρουσα εμπειρία εξερεύνησης, όμως δεν συνδυάζουν την προσπάθεια αυτή με το απαραίτητο βάθος, την επιθυμητή δυσκολία και την πρωτοτυπία μηχανισμών και gameplay.

Στον τομέα του gameplay, ο τίτλος αρκείται στο να βάλει τον παίκτη να περιηγηθεί -ως επί το πλείστον- σε σκοτεινούς και αφιλόξενους χώρους – κτίρια, γραφεία και διαδρόμους – και να προκαλέσει το αίσθημα της καταδίωξης, του φόβου και ενίοτε του τρόμου. Σε συνδυασμό με την πολύ χαμηλή ταχύτητα κίνησης του χαρακτήρα (με λίγες μόνο εξαιρέσεις, σε κάποια σημεία που επιβάλλεται ο χαρακτήρας να τρέξει), απαιτεί την επίλυση επιφανειακών συνήθως γρίφων, σποραδικά τη λήψη κάποιων αποφάσεων σε διαλόγους με επιλογές, καθώς και το πάτημα κάποιου κουμπιού για την ολοκλήρωση ενός ζητούμενου objective.

Η ουσιαστική αυτή έλλειψη μηχανισμών gameplay, σε συνδυασμό με την υπερβολικά αργή κίνηση του χαρακτήρα και την περιορισμένη ελευθερία εξερεύνησης, μπορεί να γίνει σύντομα και σε σημεία ενοχλητική, ενώ κάποια τεχνικά προβλήματα στο κομμάτι των επιδόσεων και της απεικόνισης επηρεάζουν την ομαλή ροή του.

Το Karma: The Dark World είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, που ξεπερνά τα όρια του συμβατικού horror, με λεπτομέρεια και γραφή που δεν συναντάμε συχνά – ειδικά στην κατηγορία των indie παιχνιδιών, στην οποία και ανήκει. Με κινηματογραφική παρουσίαση, καθηλωτική ατμόσφαιρα και ένα σενάριο που προκαλεί σκέψη, το παιχνίδι του Pollard Studio έχει όλα τα στοιχεία ενός τίτλου που αξίζει την προσοχή σας.

Το Karma: The Dark World κυκλοφορεί από τις 27/3/25 για PS5 και PC (αναμένεται και για Xbox Series εντός του 2025). Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από το Pollard Studio.

The post Karma: The Dark World | Review first appeared on GameOver.

The post Karma: The Dark World | Review appeared first on GameOver.