Η Ευρώπη πληρώνει τα σπασμένα της γερμανικής επανένωσης

15:24 5/10/2012 - Πηγή: Antinews

 Spiegel: Γιατί η επανένωση της Γερμανίας ήταν ένα λάθος

Στις 3 Οκτωβρίου γιορτάστηκε η Επανένωση της Γερμανίας, εθνική επέτειος και εορτή για τους Γερμανούς. Σύμφωνα όμως με τον Γερμανό Wolfgang Münchau από το Spiegel και οικονομικό ανταποκριτή των Financial Times, η επανένωση ήταν ένα λάθος:

Τριάντα χρόνια μετά την αρχή της θητείας του Χέλμουτ Κολ και είκοσι δύο χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας, ο πρώην καγκελάριος τιμάται

ως ο πατέρας της γερμανικής ενότητας. Αλλά η αλήθεια είναι ότι με την βιαστική ένωση της ΛΔΓ στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, ο Κολ φύτεψε τους σπόρους της κρίσης του ευρώ.

Για άλλη μια φορά καθόταν στην αίθουσα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του CDU / CSU στη Βουλή – ένας από τους τελευταίους μεγάλους Ευρωπαίους μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών, περιβαλλόμενος από έναν στρατό ευρωσκεπτικιστών, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο κτίριο του Ράιχσταγκ του αφιέρωσαν απλώς ένα ευγενικό χειροκρότημα. Ο Χέλμουτ Κολ έχει λόγους να φοβάται για το όνειρό του της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Ο Κολ, που πάντοτε χρησιμοποιούσε μεταφορές, μιλούσε πάντα για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος – γερμανική ενότητα και την ενότητα στην Ευρώπη. Αυτό ήταν σίγουρα μια ωραία κουβέντα, και ενδεχομένως την πίστευε ακόμη κι ο ίδιος. Αλλά ο χρόνος έχει αποδείξει ότι έκανε λάθος. Η γερμανική ενοποίηση δεν είναι η άλλη όψη της ευρωπαϊκής ενότητας, αλλά το αντίθετό της. Η επανένωση της Γερμανίας δεν είναι μόνο μία από τις βασικές αιτίες της κρίσης του ευρώ, είναι επίσης μια από τις αιτίες της αδυναμίας μας να δαμάσουμε την κρίση. Ακριβώς εδώ βρίσκεται η πραγματική τραγωδία του Χέλμουτ Κολ: με το μεγαλύτερο πολιτικό κατόρθωμά του (την επανένωση της Γερμανίας) έσπειρε το σπόρο για την καταστροφή του μεγαλύτερου πολιτικού οράματός του (την ευρωπαϊκή ενότητα).

Η βιαστική επανένωση κόστισε περίπου 2 τρισεκατομμύρια Ευρώ σε μεταβιβάσεις χρημάτων, και αυτό ήταν το μεγαλύτερο παράδειγμα οικονομικής κακοδιαχείρισης στην ιστορία του κόσμου. Ήταν ένα ρεκόρ, το οποίο κινδυνεύει να καταβαραθρωθεί μόνο τώρα με την κρίση του ευρώ. Κανέναν δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι οι (πρώην Δυτικοί) Γερμανοί, οι οποίοι έπρεπε να συμβιβαστούν με τις μεταβιβαστικές πληρωμές προς την Ανατολική Γερμανία (και πρέπει να εξακολουθούν να τις υπομένουν) δεν θέλουν να συμβαίνει ακριβώς το ίδιο με την Ευρώπη.

Ένας ηγετικός ρόλος που η Γερμανία ποτέ δεν επεδίωξε

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η παλιά Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Δυτικής Γερμανίας θα μπορούσε να είχε χειριστεί την κρίση του ευρώ καλύτερα. Θα είχαμε τώρα δημοσιονομική και τραπεζική Ένωση, και το ελληνικό χρέος θα διεγράφετο. Για την παλιά Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ήταν η έσχατη λύση, η τελευταία λύση κάθε πολιτικής. Η κρίση θα μπορούσε να είχε προσληφθεί ως μια ευκαιρία για τη μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αλλά αντί της ευρωπαϊκής ενότητας, η εθνική ενότητα κατέλαβε την πρώτη θέση, και η μεταφορά της πρωτεύουσας στο