Με την Τουρκία ασχολείται κανείς στην κυβέρνηση;

14:03 17/1/2012 - Πηγή: Antinews

Την τελευταία δεκαετία, πολλοί δεξιοί Αμερικανοί και Ισραηλινοί αναλυτές περιγράφουν τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή, ως έναν νέο «ψυχρό πόλεμο», που θέλει αντιμέτωπες τις ΗΠΑ με  το σιιτικό Ιράν. Προειδοποιούν για μια αραβική σιιτική ημισέληνο, που θα εκτείνεται από τον Λίβανο ως το Ιράκ, και που θα συνδέεται με την Τεχεράνη μέσω θρησκευτικών, εμπορικών, και γεωστρατηγικών δεσμών.

Το 2012 ξεκίνησε με τον Σιίτη Ιρακινό πρωθυπουργό Nouri al-Maliki να προσπαθεί να κυριαρχήσει, και με μια ιρανική επίδειξη πυραυλικών

και πυρηνικών δυνατοτήτων, σε συνδυασμό με απειλές για αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ, σε περίπτωση που παρεμποδιστούν οι εξαγωγές ιρανικού πετρελαίου. Τα γεγονότα αυτά ερμηνεύονται ως ενδείξεις του ιρανικού επεκτατισμού, παράλληλα με τον φόβο που δημιουργεί το ενδεχόμενο ενός πυρηνικά εξοπλισμένου Ιράν.

Αυτή όμως η θέαση της Μ. Ανατολής παραβλέπει το γεγονός ότι τόσο το Ιράν, όσο και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σοβαρές εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες. Στην περιοχή της Μ. Ανατολής, και τις δυο χώρες έχει ξεπεράσει πλέον η αναδυόμενη Τουρκία.

Παράλληλα, πολλοί αναλυτές της Δύσης αγνοούν τον κρίσιμο παράγοντα της μη συμμετρικής ήπιας διαίρεσης των αραβικών κρατών, από πλευράς Τουρκίας και Ιράν. Η ηγεμονική παρουσία της Αμερικής στην περιοχή φθίνει. Οι μόνες χώρες που συνεχίζουν να προσβλέπουν στην Ουάσιγκτον, ως πηγή προστασίας, είναι οι αραβικές μοναρχίες, και το Ισραήλ.

Στην πρωτεύουσα του Κουρδιστάν Ερμπίλ, οι αξιωματούχοι της εκεί κυβέρνησης ζητούν απεγνωσμένα προστασία από την κυριαρχία της Βαγδάτης. Παράλληλα, το ιρακινό Κουρδιστάν, που δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα, χρειάζεται να βρει δίοδο για να εξάγει το πετρέλαιό του στη Δύση. Η μόνη χώρα που μπορεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες είναι η Τουρκία. Για αυτό και η κουρδική κυβέρνηση αντί να υποστηρίζει τους Κούρδους της Τουρκίας, συντάσσεται πολλές φορές με την Άγκυρα απέναντι στο αποσχιστικό ΡΚΚ.

Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι όταν την 28/12, οι  Τούρκοι σκότωσαν 35 Κούρδους λαθρέμπορους που τους πέρασαν για τρομοκράτες, ελάχιστοι ήταν αυτοί που αντέδρασαν στο ιρακινό Κουρδιστάν. Κανένας δεν βγήκε στους δρόμους του Ερμπίλ για να διαμαρτυρηθεί. Αντίθετα, η παρουσία της Τουρκίας είναι αισθητή στην πόλη, μέσα από κατασκευαστικά έργα, επενδύσεις, και τουρισμό. Αν μάλιστα κατασκευαστούν κι άλλοι αγωγοί μεταφοράς πετρελαίου από το Κουρδιστάν προς την Μεσόγειο, μέσω της Τουρκίας, τότε το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία ενός κράτους «μαξιλάρι», που θα εξαρτάται από την Τουρκία, και θα της προσφέρει προστασία από ιρανικές ή αμερικανικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά της. Παράλληλα θα αποτρέπει και το ΡΚΚ.

Στο νότιο τμήμα του Ιράκ, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Εκεί δημιουργείται ένα άλλο κράτος «μαξιλάρι» από το Ιράν, που θα είναι σιιτικό, και θα εξυπηρετεί στην αποτροπή της Τουρκίας, της Αμερικής, και της Σαουδικής Αραβίας. Τα τελευταία γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο Ιρακινός πρωθυπουργός al-Maliki αποτελεί άνθρωπο της