Ο Ερντογάν ετοιμάζεται για ένα λουτρό αίματος

Ο Ερντογάν δεν απολύει τους αξιωματούχους της αστυνομίας επειδή δεν του είναι πιστοί, αλλά επειδή είναι μάλλον μαλθακοί για τα αιμοβόρα μελλοντικά σχέδιά του, σχολιάζει ο Michael Rubin, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιούλη "δώρο από το Θεό". Η τουρκική κυβέρνηση κατηγόρησε αμέσως τον πρώην σύμμαχο και νυν αντίπαλο του Ερντογάν, Φετουλάχ Γκιουλέν, ότι κρύβεται πίσω από το πραξικόπημα, η γένεση του οποίου παραμένει ασαφής, αλλά το απλό γεγονός

είναι ότι κανένα από τα στοιχεία που οι Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν δώσει στους αμερικανούς ομολόγους τους δεν φέρει κάποια πειστήρια - πόσο μάλλον αξιόπιστες αποδείξεις - για να υποστηρίξει τις κατηγορίες του Ερντογάν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τουρκικός Τύπος φιλοδοξεί να περιγράψει την αντίδραση των ΗΠΑ ως αποδοχή των τουρκικών στοιχείων, αλλά προς το παρόν κανένας Αμερικανός αξιωματούχος δεν έχει ποτέ αναφερθεί σε κάτι που να πλησιάζει όσα περιγράφει ο τουρκικός Τύπος. Πράγματι, οι εναλλακτικές αφηγήσεις για την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιούλη είναι εξίσου συναρπαστικές.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η απόπειρα πραξικοπήματος έγινε η δικαιολογία που ο Ερντογάν χρειαζόταν ή κατασκεύασε για να εξαγνίσει αυτούς που είναι αντίθετοι ή ανεπαρκώς ενθουσιώδεις για την ατζέντα του. Πολλά από όσα έχουν αναφερθεί στα Δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν επικεντρωθεί στην συνεχή εκκαθάριση των δασκάλων και των καθηγητών πανεπιστημίου. Βεβαίως, είναι άξιο ειρωνείας για έναν άνθρωπο του οποίου το πανεπιστημιακό δίπλωμα αμφισβητείται, να έχει το δικαίωμα να διορίζει προέδρους πανεπιστημίων μέσα από ένα διοικητικό συμβούλιο που έχει στελεχωθεί από ανθρώπους του.

Αλλά είναι αυτό που ο Ερντογάν έχει κάνει τις τελευταίες ημέρες στην αστυνομία που θα πρέπει να ανησυχεί τα άτομα που ενδιαφέρονται για τις προθέσεις του Ερντογάν και το μέλλον της Τουρκίας. Την περασμένη εβδομάδα, ο Ερντογάν διόρισε νέους αρχηγούς της αστυνομίας σε 61 από τις 81 επαρχίες της Τουρκίας. Επίσης, διόρισε 55 αρχηγούς αστυνομίας σε κεντρικές υπηρεσίες που λειτουργούν ως επαγγελματικοί φορείς της αστυνομίας. Κάποιοι από τους αστυνομικούς αρχηγούς που ο Ερντογάν απέλυσε ήταν θρησκευόμενοι και κάποιοι τον υποστήριζαν. Κανένας δεν ήταν οπαδός του Γκιουλέν, απλώς και μόνο επειδή αυτοί που ήταν οπαδοί του Γκιουλέν είχαν διωχθεί προ πολλού. Οι περισσότεροι από τους αρχηγούς τους οποίους διόρισε ο Ερντογάν είναι έντονα εθνικιστές, πολύ νέοι και σχετικά άπειροι, και έτσι είναι πιθανό να υπακούσουν πιο εύκολα στις εντολές του.

Το πρόβλημα δεν φαίνεται να είναι ότι ο Ερντογάν πιστεύει ότι όλοι οι αξιωματούχοι που απολύθηκαν είναι άπιστοι - οι περισσότεροι δεν ήταν και πολλοί είχαν διοριστεί από αυτόν εξ αρχής- αλλά μάλλον ότι τους θεωρεί μαλθακούς, μη διατεθειμένους να χρησιμοποιήσουν την ακραία βία που ο Ερντογάν πιστεύει ότι θα είναι απαραίτητο να ασκηθεί, όχι μόνο στους Κούρδους της Τουρκίας, αλλά και σε πολλούς φιλελεύθερους ή μη πολιτικοποιημένους Τούρκους, καθώς προσπαθεί να εδραιώσει περαιτέρω έλεγχο.

Μέσα σε όλα αυτά, προσθέστε και ότι ο Ερντογάν έχει, επίσης, μόλις τις τελευταίες ημέρες παρατείνει την προθεσμία για την οποία οι Τούρκοι μπορούν να κρατούνται χωρίς να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο, σε έξι μήνες. Αυτό θέτει τις βάσεις για μια σημαντική αύξηση των βασανιστηρίων των κρατουμένων, προκειμένου να αποσπαστούν ομολογίες μετά από εξαναγκασμό, μια πρακτική που έχει γίνει συχνότερη από τον Ιούλιο.

Το κυβερνών κόμμα του Ερντογάν έχει επίσης αρχίσει την έκδοση αδειών όπλων για τους νομιμόφρονες, ιδίως μέσω της Οθωμανικής Αρχής Νεότητας (Osmanli Ocaklari). Έχω αναφερθεί στο παρελθόν στον διορισμό από τον Ερντογάν του πρώην στρατηγού Αντνάν Τανριβερντί, επικεφαλής της SADAT, ως στρατιωτικού συμβούλου του. Ο Τανριβερντί είχε απορριφθεί από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο κατά τη διάρκεια του ήπιου πραξικοπήματος του 1997 και φαίνεται αποφασισμένος να εκδικηθεί την κοσμική τάξη. Η SADAT, η οποία έχει εκπαιδεύσει παραστρατιωτικούς και ειδικές δυνάμεις, γίνεται όλο και περισσότερο το Σώμα Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς του Ερντογάν. Πράγματι, η SADAT φαίνεται να ήταν πίσω από πολλές δολοφονίες αμάχων, για τις οποίες τα μέσα ενημέρωσης του Ερντογάν κατηγόρησαν, απουσία οποιασδήποτε ένδειξης πέρα από τις βεβιασμένες ομολογίες, τους γκιουλενιστές πραξικοπηματίες.

Όλο αυτό παραπέμπει στο μεγάλο παιχνίδι του Ερντογάν. Φαίνεται να κατοχυρώνει τον δικό του θρησκευτικό έλεγχο μέσω της Υπηρεσίας για το Ίδρυμα Νεολαίας και Παιδείας της Τουρκίας (την TÜRGEV, μια φιλανθρωπική οργάνωση στο συμβούλιο της οποίας βρίσκεται ο γιος του Ερντογάν) και τον Χεϊρετίν Καραμάν, αγαπημένο τοπικό ισλαμιστή ηγέτη του Ερντογάν.

Αλλά, ενώ ο Ερντογάν επιδιώκει να αλλάξει το σύνταγμα, θέλει επίσης να κερδίσει με τα όπλα ό,τι δεν μπορεί να κερδίσει με τη δημοτικότητα. Το θέμα δεν είναι απλά ο τουρκικός λαός -ο Ερντογάν πιστεύει ότι τους έχει πτοήσει- αλλά μάλλον ο Ντογού Περιντσέκ, ένας πρώην μαοϊστής και υπερεθνικιστής. Ο Περιντσέκ ήταν αυτός που ωφελήθηκε περισσότερο από τις εκκαθαρίσεις του Ερντογάν, καθώς έχουν εξαλειφθεί πολλοί από τους αντιπάλους του. Σήμερα, ο Περιντσέκ είναι ουσιαστικά ο σκιώδης υπουργός Άμυνας. Ο ίδιος έχει πει ότι δεν θα επιτρέψει την συνταγματική αλλαγή, που σημαίνει ότι οι όροι της αναμέτρησης είναι πλέον σαφείς.

Όποιος και αν κερδίσει, το μόνο βέβαιο είναι ότι η Τουρκία βαδίζει προς ένα λουτρό αίματος. Τα μόνα ερωτήματα είναι πόσο σύντομα θα έρθει και εάν ο Ερντογάν είναι πιο έτοιμος από τον Περιντσέκ.

aei.org

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα