Ο σχεδιασμός του καταρρέει!

15:35 8/8/2016 - Πηγή: Antinews

Τώρα ξαφνικά ακούγονται, μέσα στο κατακαλόκαιρο, "σενάρια" για εκλογές το φθινόπωρο!

Τα λένε - και δημόσια μάλιστα - ακόμα και πολλοί από εκείνους που τα απέκλειαν ως τώρα...

Αυτό δεν είναι, κατ' ανάγκην "επιβεβαίωση". Κάτι σημαίνει όμως.

Ακόμα και μέσα από το στενό περιβάλλον του Τσίπρα, υπάρχουν φωνές που του το εισηγούνται. Και

στη συνέχεια το "διαρρέουν" στον Τύπο...

Πράγματι, όλα αυτά κάτι σημαίνουν...

Σημαίνουν τρία πράγματα:

--Πρώτον ότι αυτά που σχεδίαζε ως τώρα ο Τσίπρας, δεν του βγαίνουν...

Αν του έβγαιναν, έστω και κατ' ελάχιστον, κανείς δεν θα μίλαγε για εκλογές τώρα.

--Σημαίνουν, δεύτερο, ότι αρχίζει να συνειδητοποιεί πως ο χρόνος, πλέον κυλάει εναντίον του. Ότι η δημοσκοπική του καθίζηση δεν μπορεί να ανακοπεί! Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντιστραφεί...

Κι ότι η διαφορά του με τη ΝΔ θα διευρύνεται συνεχώς υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη...

--Σημαίνουν, τρίτο, ότι αρχίζει πια να φοβάται. Όχι απλώς ότι "θα χάσει"...

Φοβάται πλέον το εύρος της επερχόμενης ήττας του και τη δυνατότητα να επιστρέψει αργότερα. Διότι όταν ένας ηγέτης της... "πρώτης φοράς Αριστερά" είναι 42 ετών, ενδιαφέρεται αναγκαστικά, να μην στιγματιστεί ως "αποτυχημένος"! Γιατί αυτό θα καταδικάσει και την Αριστερά για δεκαετίες στο περιθώριο και τον ίδιο στην αφάνεια για πάντα! Ή μήπως και σε Ειδικό Δικαστήριο;

Τι σχεδίαζε ως τώρα ο Τσίπρας;

Και γιατί οι σχεδιασμοί του αρχίζουν να καταρρέουν;

Από την ώρα που έφερε το τρίτο, χειρότερο Μνημόνιο, και κατάφερε, παρ' όλα αυτά, να κερδίσει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου (έστω και με πρωτοφανείς απώλειες 320 χιλιάδων ψήφων σε σχέση με οκτώ μήνες νωρίτερα!), βάσισε τους σχεδιασμούς του στις εξής τρείς υποθέσεις:

--Πρώτον, ότι διεθνώς θα τον "διευκολύνουν" να παραμείνει στην εξουσία και να παρουσιάσει κάποιες "νίκες".

--Δεύτερον, ότι στο εσωτερικό της χώρας, επίσης θα τον "διευκολύνουν" οι αντίπαλοί του, είτε με το να τον στηρίξουν στα δύσκολα (ξανά), είτε με το να... διασπαστούν μεταξύ τους και να τον καταστήσουν "κυρίαρχο πόλο" του πολιτικού παιγνιδιού για καιρό.

--Τρίτον, ότι το Πρόγραμμα που ο ίδιος έφερε θα του βγει, και σιγά-σιγά θα επιστρέψει η οικονομία στην ανάκαμψη και η χώρα στην κανονικότητα. Έστω και με πολύ μεγαλύτερες θυσίες από εκείνες που απαιτούσε το δεύτερο Μνημόνιο, που ο ίδιος πολέμησε και εγκατέλειψε στο "παρά ένα"...

Να λοιπόν γιατί όλα αυτά, τώρα πια... "όνειρο ήταν και πάει"!

Το τρίτο πράγμα στο οποίο βάσιζε το σχεδιασμό του, να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανάκαμψη ΔΕΝ βγαίνει! Η διεθνής οικονομία μπαίνει σε επιβράδυνση, η Ευρώπη μπαίνει σε ύφεση (λόγω Brexit και όχι μόνο), τα έσοδα της Ελλάδα από τον Τουρισμό θα είναι σαφώς μειωμένα φέτος, τα capital controls δεν πρόκειται να αρθούν ως το τέλος του έτους, άρα η Ελλάδα θα παραμείνει σε ύφεση πολύ περισσότερο απ' όσο πίστευαν όλοι στις αρχές του έτους...

Και φυσικά οι μνημονιακές περικοπές και οι αυξήσεις σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές θα επιδεινώσουν και την Οικονομία της χώρας και το πολιτικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Χώρια που η πρώτη ένδειξη για τα έσοδα του Ιουλίου, ήταν μάλλον "ψυχρολουσία" για την κυβέρνηση. Και καιροφυλακτεί στο βάθος, ο αυτόματος "κόφτης"...

Για το ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, τώρα τελειώνουν τα ψέματα!

Και για τον Τσίπρα, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...

Το πρώτο πράγμα στο οποίο βάσιζε το σχεδιασμό του, δηλαδή να τον "διευκολύνουν" οι απ' έξω, ήδη διαψεύστηκε παταγωδώς και στο εξής θα διαψευστεί ακόμα περισσότερο.

Ο Τσίπρας πίστευε ότι θα υπάρξει "μεταστροφή" του ευρωπαϊκού νότου προς τα αριστερά, και "αποδυνάμωση" των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων στη Βόρειο Ευρώπη (λόγω της συνεχιζόμενης λιτότητας).

Τώρα τα πράγματα ήλθαν ακριβώς ανάποδα: Στην Ισπανία οι Ποντέμος δεν μπόρεσαν, όχι πρώτοι να βγουν και να σχηματίσουν κυβέρνηση, αλλά ούτε τη δεύτερη θέση να κατακτήσουν! Στις τελευταίες εκλογές έπεσαν και σε ψήφους και σε ποσοστό, ενώ αντίθετα ο Κεντροδεξιός Ραχόϊ ανέβασε τις ψήφους τους και διεύρυνε το προβάδισμά του. Κι αν υπάρξει τρίτος εκλογικός γύρος αναμένεται να διευρύνει ακόμα τη διαφορά υπέρ του. Στην Πορτογαλία, παρά το γεγονός ότι η Κεντροδεξιά παραμένει πρώτο κόμμα, σχηματίστηκε κυβέρνηση από αριστερούς και κεντροαριστερούς. Αλλά η χώρα βυθίστηκε πάλι στη στασιμότητα.

Ενώ ο Σόϊμπλε σήμερα δείχνει διευκολυντική ανοχή απέναντι σε Ισπανία και Πορτογαλία, προεξοφλώντας όμως, ότι θα δείξει, αντίθετα, σκλήρυνση απέναντι στην Ελλάδα!

Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ενισχύονται οι δεξιοί και οι ακροδεξιοί. Ή και εξω-συστημικά κόμματα τύπου "5 Αστέρων" του Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία, με αντιευρωπαϊκές τάσεις...

Όλα αυτά είναι πολύ "κακά νέα" για τον Τσίπρα. Διότι αν κερδίσει έδαφος ο ευρωσκεπτικισμός, κανείς δεν πρόκειται να του δώσει νέο δανεισμό με καλύτερους όρους. Χώρια που, με δεδομένη τη στροφή των ευρωπαϊκών κοινωνιών δεξιότερα, κανένα κοινοβούλιο δεν πρόκειται να στηρίξει την άρνηση του Τσίπρα να κάνει στην Ελλάδα, όσα έχουν ήδη ψηφίσει οι άλλες χώρες.

Στη Γαλλία οι Σοσιαλιστές του Ολάντ και στην Ιταλία οι Σοσιαλδημοκράτες του Ρέντσι έχουν ψηφίσει και εφαρμόζουν, πολύ "σκληρότερα" εργασιακά μέτρα από εκείνα που αρνείται ο Τσίπρας εδώ!

Ενώ στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία, αλλά και στην Πολωνία και στην Φιλανδία και στην Τσεχία, αποκλείεται τα κοινοβούλια να ψηφίσουν πραγματικές "διευκολύνσεις" υπέρ του Τσίπρα στο θέμα του χρέους, για παράδειγμα. Και χωρίς τέτοιες "διευκολύνσεις", δεν τη βγάζει καθαρή, έτσι κι αλλιώς...

Τέλος κάτι ακούστηκε για "απομάκρυνση" του Σόιμπλε από το υπουργείο Οικονομιών στη Γερμανία. Δεν κατάλαβαν, όμως, πως αν όντως μετακινηθεί ο Σόιμπλε τώρα, είναι για να πάει στην Καγκελαρία στη θέση της Μέρκελ που καταρρέει δημοσκοπικά! Κι όχι για να πάει σπίτι του. Κι αυτό επίσης δεν είναι καλό νέο για τον Τσίπρα. Καθόλου καλό...

Η προσδοκία ότι οι έξω θα τον διευκολύνουν, λοιπόν, ήδη διαψεύδεται παταγωδώς! Κι όσο πλησιάζουν οι κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις σε Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία και ενδιαμέσως στις ΗΠΑ, ο Τσίπρας μάλλον να φοβάται έχει, παρά να περιμένει κάτι καλό...

Το δεύτερο μέρος του σχεδιασμού του, ότι στην Ελλάδα θα βρει "συμμάχους" και "στηρίγματα" ή θα διασπαστούν οι αντίπαλοί του, επίσης κατέρρευσε.

Μέσα στη ΝΔ ηττήθηκε πανηγυρικά η γραμμή "συναίνεσης προς τον Τσίπρα". Κι όσο περνάει ο χρόνος, οι οπαδοί της γραμμής αυτής απομονώνονται όλο και περισσότερο.

Το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι έχουν αποστασιοποιηθεί απόλυτα από τον Τσίπρα και δεν "τσιμπάνε" πια ούτε σε παραδοσιακά τοτέμ της "αριστερής συνθηματολογίας" όπως η ψήφιση της απλής αναλογικής. Ο Λεβέντης ψήφισε προς στιγμήν με τον Τσίπρα για τον εκλογικό νόμο, αλλά στη συνέχεια διευκρίνισε ότι δεν πρόκειται να τον στηρίξει άλλο. Είδε κι αυτός πως από την ταύτιση με τον Τσίπρα μόνο χάνει...

Το όνειρο του Τσίπρα ήταν πως με την "πρώτη φορά Αριστερά" στην κυβέρνηση θα μπορούσε να απομονώσει για τα καλά την δεξιά σε όλες τις εκδοχές της και να σύρει όλους τους "ενδιάμεσους" αριστερότερα. Δεν περίμενε ότι θα κυβερνήσει σε συνθήκες απόλυτης στροφής προς τα δεξιά παγκοσμίως, απόλυτης έξαρσης της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας, έξαρσης του ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη και ξενοφοβίας παγκοσμίως...

Δεν περίμενε με τίποτε, να κυβερνήσει σε συνθήκες όπου η "ειδυλλιακή παγκοσμιοποίηση" και η "χαρωπή πολυπολιτισμικότητα", θα αμφισβητούνται συνολικά, θα αναθεωρούνται και θα καταρρέουν παντού στον κόσμο και κυρίως στην Ευρώπη.

Δεν περίμενε με τίποτε, πως ο ίδιος θα μιλάει για την υποχρέωση των εταίρων του να δείξουν "αλληλεγγύη" προς τον ίδιο, ενώ εκείνοι θα του κλείνουν τα σύνορα!

Όπως δεν περίμενε ότι θα καλεί σε "κοινό αγώνα κατά της λιτότητας" τους δανειστές, την ώρα που εκείνοι θα περικόπτουν τις δικές τους σπατάλες και τα προνόμια των δικών τους συντεχνιών.

Κι εδώ είναι ο πυρήνας του στρατηγικού αδιεξόδου του Τσίπρα.

Που δείχνει και το πόσο έξω έχει πέσει...

Πίστευε πως θα έφτανε να κάνει ο ίδιος λίγα βήματα προς τα "δεξιότερα" - στην σοσιαλδημοκρατία - για να εξαναγκάσει όλους τους άλλους να κάνουν πολλά βήματα "αριστερότερα" και να τον πλαισιώσουν, απομονώνοντας την... "κακούργα δεξιά". Η οποία θα διεσπάτο κακήν κακώς...

Η στροφή του στη σοσιαλδημοκρατία επιχειρήθηκε, αλλά κατέρρευσε.

Ο ίδιος υπογράφει ιδιωτικοποιήσεις κι έρχονται οι υπουργοί του και τις ματαιώνουν: Το Ελληνικό, η ΔΕΗ, τα τραίνα και τα λιμάνια, ποτέ δεν είχαν τόσα εμπόδια, όσα τώρα που υπογράφηκαν από τον Τσίπρα.

Ο ίδιος προσπαθεί να δείχνει "κυβερνησιμότητα" και οι υπουργοί ή τα στελέχη του μόνοι τους αποκαλύπτονται ακραίοι συνεργάτες των αναρχικών (που τους αποκαλούν "συντρόφους"), των καταλήψεων (που τις αποκαλούν "κοινωνικούς αγώνες") και πάσης φύσεως παραβατικών ή εγκληματικών ομάδων (που τις αποκαλούν "συλλογικότητες" και θέλουν να... διαπραγματευθούν μαζί τους!)

Το στοίχημα για κάθε αριστερό κόμμα που θέλει να εμφανιστεί ως "σοσιαλδημοκρατικό", είναι να δείξει πως μπορεί να κυβερνήσει αξιόπιστα και να εφαρμόσει τους νόμους.

Εδώ κάνουν το ακριβώς αντίθετο: Η παρανομία αναδεικνύεται σε επαναστατική... "αρετή" την οποία σέβεται να ανταμείβει η κυβέρνηση της Αριστεράς.

Οι καταλήψεις αναδεικνύονται σε "κανονικότητα" που πρέπει να θεσμοθετηθεί!

Η ασυδοσία των οργανωμένων ομάδων κουκουλοφόρων σε "άνθιση δημοκρατίας"!

Η πλήρης ανοχή απέναντι στις εγκληματικές ομάδες "διακινητών" και λαθρομεταναστών σε υπέρτατη ένδειξη... "κοινωνικής αλληλεγγύης"!

Η σύλληψη εγκληματιών βαρυποινιτών που την κοπάνησαν ή φυγόδικων ληστών από την αστυνομία αποδοκιμάζεται από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, από υπουργούς και βουλευτές του.

Αν ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξει προς πάσα κατεύθυνση ότι ΔΕΝ πρόκειται ΠΟΤΕ να γίνει "σοσιαλδημοκρατικό κόμμα" αυτά θα έκανε! Τίποτε διαφορετικό!

Κι έτσι ακριβώς το εισπράττουν και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και οι δυνητικοί του "σύμμαχοί", εντός κι εκτός Ελλάδος. Που τον εγκαταλείπουν όλοι πανικόβλητοι...

Απομονώνεται από παντού και απ' όλους!

Μπορεί να καταφύγει σε πολλά τεχνάσματα ακόμα...

Αλλά η εγκατάλειψη της διακυβέρνησης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν είναι πια "επιλογή" για τον Τσίπρα. Είναι πλέον ανάγκη!

Ίσως δεν θα την έκανε ποτέ ως "επιλογή". Αλλά δεν μπορεί πια να την αποφύγει ως "αναγκαστική διέξοδο", για να αποφύγει τα πολύ χειρότερα...

Γιατί οι αριστεροί μπορεί να αντέχουν πολλά, όμως ένα σίγουρα ΔΕΝ το αντέχουν! Δεν αντέχουν να χάνουν!

Και μάλιστα, υπό τη λαϊκή κατακραυγή...

Διαβάστε περισσότερα