Ο Τζέκιλ… Αλέξης και ο Χάιντ… Τσίπρας

12:41 19/5/2013 - Πηγή: Antinews

Είναι τόσες πολλές οι αντιφάσεις στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο καιρό που πλέον ακόμη και ο πιο αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα όσα συμβαίνουν αλλά και να τα αναλύσει.

Σήμερα, η Κεντρική Επιτροπή του υποτιθέμενου κόμματος αναμένεται να υιοθετήσει ένα κείμενο που υποτίθεται ότι θα δείχνει το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρητικά πάντα ο κ. Τσίπρας

βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πρόκληση. Να διαλύσει τις συνιστώσες και να δημιουργήσει ένα ενιαίο κόμμα που θα διεκδικήσει την εξουσία. Διότι, για να λέμε την αλήθεια, αυτή η Βαβέλ απόψεων και επιδιώξεων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ έχει αφαιρέσει τη δυνατότητα του κ. Τσίπρα να βλέπει αφ’ υψηλού τους πάντες.

Ο κ. Τσίπρας στην εναρκτήρια ομιλία του χθες, μίλησε για οργανωτική και πολιτική συνοχή, η οποία όπως είπε, είναι και η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την πλήρη κατοχύρωση των δημοκρατικών λειτουργιών. «Χρειάζεται ένας και όχι δεκατρείς χώροι υποδοχής μελών και οργανωτικής ένταξης. Χρειάζεται περισσότερη δυνατότητα για σύνθεση απόψεων, και όχι για παραταξιακές μετωπικού χαρακτήρα συμφωνίες ή αποκλίσεις στο εσωτερικό μας», είπε.

Προσέθεσε ότι υπάρχουν συνιστώσες που είναι ώριμες να αυτοδιαλυθούν και τα μέλη τους να περάσουν ως φυσικά πρόσωπα στον ενιαίο φορέα και άλλες να μετασχηματιστούν από συνιστώσες του παλιού ΣΥΡΙΖΑ που ήταν συνασπισμός κομμάτων, σε διακριτά πολιτικά μορφώματα του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, «που ούτως ή άλλως δε μπορεί και δε θα θέλαμε να μην είναι πλουραλιστικός», τόνισε.

Η πρόθεση διάλυσης των συνιστωσών προκάλεσε την αντίδραση του Αριστερού ρεύματος του κ. Λαφαζάνη ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ υπονόησε ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πάει να επιβάλει σιωπητήριο στις αντίθετες φωνές. Είπε συγκεκριμένα: «Ανακαλύπτει τον εσωκομματικό εχθρό προκειμένου να καλύψει την αδυναμία απώλειας της δυναμικής» και υπογράμμισε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να γίνει ένα κόμμα σαν όλα τα άλλα, ούτε αρχηγικό, ούτε μονολιθικό» και τόνισε ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει και θα αγωνιστεί μέχρι τέλους ώστε να μην επιβληθεί σιωπητήριο στο κόμμα

Το απίστευτο αλαλούμ κόβει ποσοστά από την Κουμουνδούρου στις δημοσκοπήσεις στις οποίες κανονικά θα έπρεπε να «φυσάει» αφού βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κυβέρνηση που έχει πάρει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.

Κι όμως, ούτε η «φρεσκάδα» του κ. Τσίπρα, ούτε ο καταγγελτικός λόγος και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα τους δίνουν αέρα υπεροχής. Κι αυτό φυσικά οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει ενιαία γραμμή, ο καθένας κάνει και λέει ότι θέλει ενώ ο κόσμος που πιθανότατα θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζει ούτε κατ’ ελάχιστο ποιες είναι οι κυβερνητικές θέσεις. Πρόσφατα, με την υπόθεση των εκπαιδευτικών αποδείχθηκε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν τι να κάνουν και πώς να διαχειριστούν ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Δεν ακούστηκε καμιά πρόταση για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, για την ανάγκη να υπάρξει εξορθολογισμός στις μεταθέσεις και αποσπάσεις, να «μαζευτεί» όλο αυτό το χάος με τα χιλιάδες σχολεία και τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς.

Αποτέλεσμα; Ενώ επί μέρες στην Κουμουνδούρου πριμοδοτούσαν το μπάχαλο στις Πανελλαδικές, στην κρίσιμη συνεδρίαση της ΟΛΜΕ «άδειασαν» τους εκπαιδευτικούς και αποφάσισαν «μη απεργία» αφού έβλεπαν ότι η κοινωνία δεν θέλει επαναστατική γυμναστική στην πλάτη των παιδιών.

Το εκκρεμές του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται και στην περίπτωση των αντιδημοκρατικών προκλήσεων της Χρυσής Αυγής. Διότι ενώ καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση πριμοδοτεί τη θεωρία των άκρων, ποτέ η Κουμουνδούρου δεν καταδίκασε με σθένος και δε βγήκε μπροστά να απομονώσει «αριστερούς ακτιβιστές» που στο όνομα κάποιας αόρατης επανάστασης κάνουν πλιάτσικο σε τράπεζες για το «επαναστατικό» ταμείο τους.

Ποτέ, επίσης, δεν απομόνωσε τους μπαχαλάκηδες της πλατείας Συντάγματος, αντίθετα τους έβαλε και μέσα στο κόμμα, ενίοτε και μέσα στη Βουλή (θυμηθείτε τον Διαμαντόπουλο ή κάποια άλλα στελέχη του που έλεγαν να πάρουμε τα όπλα ή ακόμη και τον Παναγούλη που απειλούσε με λιντσαρίσματα).

Ή μήπως ιδεολογική τρομοκρατία δεν είναι οι χαρακτηρισμοί «Χούντα», προδότες, μνημονιακοί και υπόδουλοι της τρόικας, που εκτοξεύονται κάθε λίγο και λιγάκι προς τους κυβερνητικούς βουλευτές μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης;

Το αλαλούμ συνεχίζεται και ως προς την ιδεολογική αλλά και ουσιαστική πρακτική του κ. Τσίπρα. Μέσα στο κόμμα λένε ότι δε μπορεί ο σύντροφος Αλέξης να συντρώγει με τους νταβατζήδες της διαπλοκής. Δε μπορεί να επισκέπτεται τα γραφεία του Μπόμπολα, του Αλαφούζου, του Θέμου και του Ψυχάρη, και μετά να βγαίνει και να καταγγέλλει τη διαφθορά των Μέσων Ενημέρωσης.

Επίσης, τον κατηγορούν ότι δε μπορεί να είναι ενάντια σε κάθε επενδυτική πρωτοβουλία Ελλήνων και ξένων επιχειρηματικών, να πρωτοστατεί σε… αγώνες από τις Σκουριές μέχρι το Τυμπάκι και στη συνέχεια να πηγαίνει στον ΣΕΒ σα να μη συμβαίνει τίποτε. Και μάλιστα να έχει γίνει ο «κολλητός» του… Μαρξιστή Δασκαλόπουλου, να κάνει την πιο… δεξιά ομιλία αριστερού ηγέτη στον ΣΕΒ και παράλληλα να έχει κρυφά τε τα τετ με τον πρόεδρο των «τρισκατάρατων» βιομηχάνων.

Και μάλιστα, μια ημέρα μετά να μεταβαίνει στην Κροατία για το φόρουμ των «επαναστατών» με τον «ημίτρελο» φιλόσοφο Ζίζεκ και τον Ολιβερ Στόουν, τον υμνητή του Τσάβες που βρήκε στο πρόσωπο του Αλέξη την ελπίδα για τον πλανήτη.

Όλα αυτά δείχνουν όχι μόνο μια διχασμένη προσωπικότητα κι ένα διχασμένο συνασπισμό «αριστερών» δυνάμεων, αλλά και μια αδυναμία να κεφαλαιοποιηθεί η όποια ελπίδα έχουν οι πολίτες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα 30% που πιθανότατα να «γέρνει» προς την Κουμουνδούρου, έστω και περιστασιακά, βλέπει ότι δεν μπορεί να στηριχθεί και να εμπιστευτεί ένα κόμμα με τόσο μεγάλες αντιφάσεις και τόσα πολλά προβλήματα.

Ο Τζέκιλ… Αλέξης και ο Χάιντ… Τσίπρας, θα συνεχίσουν να πορεύονται στη λογική του «διχασμένου κορμιού» ακόμη κι αν καταφέρει να διαλύσει τις συνιστώσες. Όμως, οι συνιστώσες και οι διαφορετικές φωνές δεν είναι και τόσο σίγουρο αν θα σταματήσουν να σιωπούν. Προβλέπεται, λοιπόν, κατακερματισμός που ούτε και η συγκολλητική ουσία της πιθανότητας διακυβέρνησης δεν μπορεί να τους σώσει.