Πρωτοβουλία ΓΑΠ και Ντόρας για την διάσωση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Έχει δίκιο η Ντόρα Μπακογιάννη. Η ΝΔ είναι ένα μικρό κόμμα σε ποσοστά.

Βρίσκεται χωρίς να τη ρωτήσει κανείς σε Κυβέρνηση συνεργασίας με τον αρχηγό της Πρωθυπουργό, στην πιο δύσκολη καμπή της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.

Σε ένα περιβάλλον πλήρους πολιτικού κατακερματισμού πήρε λιγότερο

από 30% και πρώτευσε, έλαβε λιγότερο από 19% λίγο νωρίτερα και πάλι έκοψε πρώτη το νήμα.

Τότε μάλιστα η Ντόρα με τη Δημοκρατική Συμμαχία της δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή, προφανώς διότι οι πολίτες δεν μπόρεσαν να διακρίνουν το όραμα πίσω από τα αναμασημένα λόγια, την προοπτική μέσα από τον νεποτισμό, το γνήσιο φιλελευθερισμό στο πρόσωπο με το ψεύτικο χαμόγελο «σήμα κατατεθέν».

Ας αφήσουμε όμως τη συμπαθή –κατά τα λοιπά- βουλευτή Επικρατείας να διευκρινίζει πως η ίδια δεν έχει «αυτή τη στιγμή προσωπική αρχηγική φιλοδοξία».

Φιλοδοξία έχει και μεγαλύτερη απόδειξη από τη συγκυρία των δηλώσεων της δεν υπάρχει - στιγμή φοβόμαστε πως δεν θα έχει φιλοδοξία.

Της προτείνουμε να ξεκινήσει περιοδείες παρέα με τον ΓΑΠ, μιας και συμπίπτουν οι αγαθές προσπάθειες για διάσπαση των κομμάτων τους (που τα βλέπουν ως τέτοια ως πολιτικοί κληρονόμοι). Οι ομιλίες τους θα έχουν λίγο περισσότερο σημασία από ντοκιμαντέρ για δεινόσαυρους.

Συμπλήρωσε πως «το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα καθορίσει τα νέα δεδομένα στο πολιτικό πεδίο».

Ποτέ οι ευρωεκλογές δεν καθόρισαν τίποτα παραπάνω από τις στιγμιαίες εντυπώσεις (όπως το 1999 για παράδειγμα), αλλά αυτά είναι σκέψεις ανθρώπων που δεν φτάνουν το διαμέτρημα της πρώην Υπουργού Εξωτερικών, η οποία είπε το εξής σοφό και πρωτότυπο: «Τα κόμματα θα κριθούν από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών γιατί μόνο σ' αυτές είναι πολιτική η ψήφος».

Είναι όμως επίσης αλήθεια ,ότι οι ψηφοφόροι της ΝΔ του Μαΐου του 2012 έχουν την ικανοποίηση ότι έδωσαν με την ψήφο τους προοπτική στη χώρα, ενώ οι δικοί της μπήκαν στην ουρά για να εξαργυρώσουν τη συμμετοχή τους στο προσκλητήριο του Ιουνίου του 2012, «πουλώντας» και την ίδια για μια καρέκλα.

Παράλληλα, η κ. Μπακογιάννη τόνισε ότι στις περιφερειακές εκλογές δεν κρίνονται τα κόμματα, αλλά τα πρόσωπα.

Οι περιφερειακές είναι κάτι σαν εκλογές δεκαπενταμελούς δηλαδή, στη σκέψη της. Ούτε ο Αλέξης δεν έχει πει κάτι τέτοιο, που διέπρεψε και στο θεσμό.

Ως ένα μικρό κόμμα λοιπόν η ΝΔ, που δεν έχει σχέση με την παράταξη που γνώρισε η ίδια, δεν διόρισε, δεν χάιδεψε αυτιά, συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ ελέω ανάγκης (κι αυτοί Έλληνες είναι) και ναι, θα συνέπραττε ακόμη και με το διάβολο για να βγάλει τη χώρα από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οι στιγμές ήταν (είναι;) πολύ κρίσιμες και η επιλογή σχημάτων και προσώπων πολυτέλεια.

Το μικρό κόμμα βγάζει την Ελλάδα στον αφρό. Η μεγάλη παράταξη που γνώρισε η ίδια , έχει άραγε κάτι για να επαίρεται είκοσι χρόνια μετά; Ανέστησε πολιτικά τον Αντρέα, αν και εσώκλεισε όλες τις αστικές δυνάμεις που διαφωνούσαν με τον σοσιαλιστικό τρόπο εξουσίας, οργάνωσης του κράτους και του συνακόλουθου εκμαυλισμού της κοινωνίας.

Η δική της παράταξη με 39% έγινε αντιπολίτευση, το μικρό κόμμα με 29% οδηγεί την Ελλάδα στο μέλλον.

Για να παραφράσουμε (άνευ αδείας) τον Ελύτη αυτό το κόμμα το μικρό το μέγα, κράτησε όρθια τη χώρα, όταν άλλοι χόρευαν τον καρσιλαμά του λαϊκισμού, έβγαιναν στα κάγκελα, ένιπταν τας χείρας τους, ή ονειρεύονταν ρόλο ρυθμιστή για τον εαυτό τους.

Κι ίσως αυτό το κόμμα το μικρό δικαιώσει κυριολεκτικά το στίχο :"Ότι σώσεις μες στην αστραπή καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει".

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα