Συμπτώσεις

16:20 26/4/2018 - Πηγή: Antinews

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Λίγη ιστορία σήμερα:

Αμέσως μετά τις εκλογές του 1985, κατά τις οποίες η Ν.Δ. αύξησε τη δύναμή της κατά πέντε μονάδες, φθάνοντας στο 40%, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης άρχισε την προετοιμασία του κόμματος για την επόμενη κάλπη. Η διεύθυνση της Ρηγίλλης ανετέθη σε παλαιά και δυναμικά στελέχη της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όπως ο Κυριάκος Γριβέας, ο Κυριάκος Στεφανάκος, ο Γιάννης Δημητροκάλης, ο Θόδωρος Μπεχράκης κ.ά. Η ηγεσία της

ΟΝΝΕΔ είχε αλλάξει προηγουμένως, αλλά ο «Ψηλός» κάλεσε την απερχόμενη ηγεσία της και της κατέστησε σαφές ότι παραμένει στο παιχνίδι, δεν την έθεσε εκποδών. Στις δημοτικές εκλογές του 1986 ο Μητσοτάκης έριξε στη μάχη της εκλογής τον μεγάλο του εσωκομματικό αντίπαλο Μιλτιάδη Εβερτ και τους δικούς του Σωτήρη Κούβελα και Ανδρέα Ανδριανόπουλο. Κέρδισε έτσι το παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ και τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις. Το 1987 ο τότε πρόεδρος της Ν.Δ. τόλμησε και έκανε άνοιγμα στη φιλοβασιλική πτέρυγα του κόμματος, η οποία είχε απομακρυνθεί από την παράταξη μετά το δημοψήφισμα του 1974. Είπε το περίφημο «unfair» σε ένα ταξίδι του στο Λονδίνο. Στην τελική ευθεία για τις εκλογές του 1989 ο Μητσοτάκης σάλπισε πανστρατιά. Στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. φιλοξενήθηκαν πρόσωπα από την Αριστερά και το Κέντρο, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο στρατηγός Δημήτρης Χονδροκούκης και η Βιργινία Τσουδερού, έως οι ακροδεξιοί βασιλικοί Φρανς Τσαγκάρης και Γιάννης Ζαχαράκης. Ετσι, έφτασε στο 47%. Απλώνοντας την παράταξη από την Αριστερά και το Κέντρο έως την άκρα Δεξιά.

Αμέσως μόλις έγινε αρχηγός της Ν.Δ. το 1997 ο Κώστας Καραμανλής ενέταξε στην ηγετική του ομάδα όλους όσοι είχαν στηρίξει τις υποψηφιότητες Εβερτ και Σουφλιά: Ντόρα, Μεϊμαράκη, Σιούφα, Παυλόπουλο κ.ά. Δεν όρισε τους «κολλητούς» του.

Στις εκλογές του 2000 δημοσκόποι συνεβούλευσαν τον νεαρό αρχηγό Κώστα Καραμανλή να αποστρατεύσει τους βαρόνους Μητσοτάκη, Εβερτ, Βαρβιτσιώτη, Κεφαλογιάννη. Αν το έπραττε θα αύξανε εντυπωσιακά τις πιθανότητές του να κερδίσει τις οριακές, όπως απεδείχθησαν, εκλογές. «Μα εγώ με αυτούς μεγάλωσα! Αν είναι να χάσω τις εκλογές από αυτό, ας τις χάσω!» απάντησε στους δημοσκόπους. Στις εκλογές του 2004 είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Τους κάλεσε έναν έναν σε συζήτηση, τους πρότεινε συγκεκριμένα πράγματα και, βεβαίως, τους τίμησε σε ειδική εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής. Ηταν οι εκλογές που με χιόνι και βροχή ο υπέργηρος πλέον Μητσοτάκης ακολούθησε τον αρχηγό σε προεκλογική ομιλία του στο ορεινό Λασίθι και τον προλόγισε. Ετσι έκανε ο Καραμανλής την «αποστρατεία» των κορυφαίων κοινοβουλευτικών της παράταξης.

Στην ίδια αναμέτρηση το ζητούμενο ήταν να καταλάβει η Ν.Δ. τον μεσαίο χώρο, χωρίς όμως να χάσει την ταυτότητά της και την ψυχή της. Ο Καραμανλής απέρριψε τις εισηγήσεις να κάνει ηχηρές μετεγγραφές από το ΠΑΣΟΚ. Ενέταξε μόνο τον Στέλιο Παπαθεμελή στα ψηφοδέλτια ως ανεξάρτητο συνεργαζόμενο.

Ωστόσο, με τον ήπιο πολιτικό λόγο του, το μετριοπαθές προφίλ του, τα ανοίγματα στην Αριστερά, την παρουσία του σε εκδηλώσεις του Ανδρέα κέρδισε μόνος του το Κέντρο. Χωρίς δανεικούς με υποσχετική.

Τώρα γιατί τα αναφέρω όλα αυτά. Πράγματι. Ματαιοπονώ. Κάθε ομοιότης με την πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική...

dimokratianews.gr

Διαβάστε περισσότερα