Συρία: άκαρπες οι συνομιλίες στη Γενεύη

09:25 17/2/2014 - Πηγή: Antinews

Σε τεταμένο κλίμα (σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες η τελευταία συνάντηση δεν κράτησε παρά μόνο 27 λεπτά) και με αλληλοκατηγορίες έληξε άκαρπος ο δεύτερος γύρος συνομιλιών ανάμεσα στη συριακή κυβέρνηση και σε εκπροσώπους της αντιπολίτευσης (δηλαδή σε όσους εκφράζονται μέσα από την Εθνική Συριακή Συμμαχία). Η ανακοίνωση έγινε από τον ειδικό απεσταλμένο και διαμεσολαβητή του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου, Λακχντάρ Μπραχίμι, στη Γενεύη. Ο Μπραχίμι, αφού ζήτησε συγνώμη από το συριακό λαό γιατί δεν επιτεύχθηκε πρόοδος

σε αυτό το γύρο συνομιλιών, κάλεσε και τις δύο πλευρές «ν’ αναλογιστούν πολύ σοβαρά αν ενδιαφέρονται όντως να υπάρξει πρόοδος και να συνεχιστεί η διαμεσολαβητική διαδικασία». Συμπλήρωσε ότι έχει συμφωνηθεί η ημερήσια διάταξη του τρίτου γύρου διαπραγματεύσεων αλλά όχι και η ημερομηνία διεξαγωγής του.

Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στον Μπραχίμι και στον ΟΗΕ, τα θέματα για την επόμενη συνάντηση είναι τέσσερα: η αντιμετώπιση της βίας και της τρομοκρατίας, η ανάδειξη ενός ενδιάμεσου κυβερνητικού σώματος, ο τρόπος διαφύλαξη της συνέχισης των εθνικών θεσμών προκειμένου να μην καταρρεύσει το κράτος και η έναρξη διαδικασίας εθνικής συμφιλίωσης. Το πρόβλημα έγκειται στις προτεραιότητες που θέτει η κάθε πλευρά καθώς η αντιπολίτευση πιέζει για μεταβατική κυβέρνηση θέτοντας ως προϋπόθεση την απομάκρυνση του προέδρου Άσαντ ενώ η συριακή κυβέρνηση πιέζει για λήψη συγκεκριμένων μέτρων κατά της τρομοκρατίας, όπως ονομάζει τη δράση ενόπλων αντιπολιτευόμενων ομάδων.

Να επιρρίψουν τις ευθύνες στην συριακή ηγεσία έσπευσαν και οι υπουργοί Εξωτερικών της Βρετανίας και της Γαλλίας, Ουίλιαμ Χέιγκ και Λωράν Φαμπιούς αντίστοιχα, που αφού «τα έψαλαν» στη Δαμασκό, κατέληξαν ότι «στηρίζουν τη διαπραγματευτική διαδικασία υπό τον ΟΗΕ και τον Μπραχίμι». Προς την αντιπολίτευση «έκλινε» και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι δηλώνοντας ότι θα πρέπει όλοι να παραδεχτούν ότι τα αλλεπάλληλα «εμπόδια που έθεσε η πλευρά του καθεστώτος Άσαντ έκαναν δυσκολότερη την πρόοδο στις συνομιλίες» ενώ η αντιπολίτευση, κατά τη γνώμη του, κατέθεσε ένα «βιώσιμο σχέδιο για μεταβατική κυβέρνηση». Απέφυγε, πάντως, ν’ ανεβάσει περαιτέρω τους τόνους ενώ αναμενόταν η ρωσική αντίδραση, καθώς η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας σε ένα «ελάχιστο διαπραγματευτικό πλαίσιο» ήταν αυτή που άνοιξε το δρόμο στην έναρξη των συνομιλιών στη Γενεύη και στη βάση αυτή ή θα συνεχιστούν ή θα καταρρεύσουν οι διαπραγματευτικές απόπειρες, που αφορούν γεωπολιτικές ισορροπίες και συμφέροντα που εκτείνονται πολύ πέρα από τα σύνορα της Συρίας.

Ο Σύρος υπουργός Εξωτερικών, από την πλευρά του, κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι «καλλιέργησαν μια πολύ αρνητική ατμόσφαιρα, που δεν βοήθησε το διάλογο». Ο Ουαλίντ αλ Μουάλεμ υπογράμμισε ότι δεν μπορεί κανείς να ζητά διαπραγμάτευση για κυβερνητικό σχήμα, την ώρα που δεν δέχεται, καταρχήν να καταδικάσει την τρομοκρατία, όπως αποκαλεί η συριακή κυβέρνηση τη δράση των αντιπολιτευόμενων ενόπλων.

Θύμισε, δε, ότι ο ίδιος, ως επικεφαλής της κυβερνητικής αντιπροσωπείας, είχε προτείνει κατά τον πρώτο γύρο να αποφασιστεί μια σειρά «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης», τα οποία θα περιελάμβαναν κυρίως συμφωνίες κατά τόπους εκεχειρίας, όπως έγινε με την πόλη Χομς, προκειμένου, εκτός της ανθρωπιστικής πλευράς, να «μετρηθούν επί του πρακτέου» προθέσεις και πραγματικές δυνατότητες. Στις πιέσεις της αντιπολίτευσης να αποσυρθεί πρώτα ο συριακός στρατός, ο Μουάλεμ είχε ανταπαντήσει ότι η εκεχειρία είναι κάτι που γίνεται «ταυτόχρονα». Και είχε θέσει ως πρώτο στόχο την κατάπαυση πυρός στο Χαλέπι.

Ουσιαστικά, η ηγεσία Άσαντ «παίζει το χαρτί» της υπεροχής που της δίνει η διαμορφωμένη κατάσταση στο έδαφος: αν και είναι κοινός τόπος ότι στο πλευρό του συριακού στρατού πολεμούν ένοπλοι και από το Ιράκ (σιίτες παραστρατιωτικοί) και από μαχητές της λιβανικής «Χεζμπολλάχ», η Δαμασκός μπορεί να δεσμευτεί ότι όταν δώσει εντολές θα ακολουθηθούν. Προκαλεί την αντιπολίτευση εκεί ακριβώς που «πονά»: στο ότι δεν ελέγχει ούτε καν τις λίγες ένοπλες αντιπολιτευόμενες ομάδες που την αναγνωρίζουν και σίγουρα δεν μπορεί να επιβάλλει εκεχειρία, ιδιαίτερα στις περιοχές που δρουν ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις που έχουν το δικό τους μπαϊράκι και δικό τους διαφορετικό διακηρυγμένο στόχο, αφού μιλούν για δημιουργία ισλαμικού κράτους στη Συρία, χωρίς ν’ αναγνωρίζουν καμία δικαιοδοσία σε όσους διαπραγματεύονται στη Γενεύη.

Επιπλέον, τον τελευταίο χρόνο, ο συριακός στρατός, με την καθοριστική συμβολή της λιβανικής «Χεζμπολλάχ», όπως εκτιμάται, έχει καταφέρει να γύρει την πλάστιγγα των μαχών υπέρ του και να απωθεί, αιματηρά αλλά σταθερά, τους ενόπλους της αντιπολίτευσης υποχρεώνοντάς τους σε διαρκείς, σταδιακές υποχωρήσεις. Γνωρίζει ότι οι μεγάλες δυνάμεις που στηρίζουν την αντιπολίτευση, όπως ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, έχουν πολλαπλά συμφέροντα στην περιοχή και δεν θέλουν να τα τινάξουν όλα στον αέρα ενισχύοντας «μαχητές του Ισλάμ» που θα καταλήξουν εντελώς ανεξέλεγκτοι (με πολύ πρόσφατα τα παραδείγματα της Λιβύης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν κλπ). Και έτσι επενδύει στις πολύ λεπτές ισορροπίες αντικρουόμενων συμφερόντων που γίνεται προσπάθεια να τηρηθούν ..

Διαβάστε περισσότερα