Το διακύβευμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου

Του Κώστα Ροδινού

Αν από τις εκλογές της 6ης Μαϊου προέκυψε ένα  μήνυμα, αυτό ήταν η σαφής  καταδίκη  των πολιτικών του Μνημονίου. Το μήνυμα  πρέπει να το έχουν ήδη λάβει και οι εταίροι μας, ασχέτως αν, για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε, δημοσίως επιμένουν να εμφανίζονται αδιάλλακτοι.  Επομένως,  αν αποκτήσουμε  μια σοβαρή και σταθερή κυβέρνηση που θα πιστεύει στην ευρωπαϊκή πορεία  της χώρας, το Μνημόνιο

πιθανότατα θα επανεξεταστεί επί τα βελτίω. Είτε με την χαλάρωση κάποιων πτυχών  του, είτε με την επέκταση της περιόδου υλοποίησής του, είτε τέλος με την  ανάληψη πρωτοβουλιών ανάπτυξης. Διαφορετικά θα επαληθευθούν οι Κασσάνδρες της καταστροφής.

 Στόχος είναι η παραμονή στην Ευρώπη

Όμως, το αποτέλεσμα έχει και μια άλλη διάσταση:την ενίσχυση δυνάμεων που αμφισβητούν την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Επισημαίνει ο Οίκος Fitch: «Η ενίσχυση των αντιμνημονιακών κομμάτων στις εκλογές και η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης υπογραμμίζουν την έλλειψη κοινωνικής και πολιτικής υποστήριξης στο πρόγραμμα εξυγίανσης». Αυτή είναι η εικόνα που προσλαμβάνουν για την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Μπορεί μεν στον ΣΥΡΙΖΑ, να επιχειρούν εσχάτως  να μετριάσουν τους τόνους,  όμως, τα γραπτά των ηγετικών του στελεχών παραμένουν, ενώ αποκαλυπτικές είναι και οι καθημερινές αμφίσημες δηλώσεις τους. Κάποιοι, εξακολουθούν να  πιστεύουν ότι το μέλλον της χώρας μας βρίσκεται εκτός ευρωζώνης. Ίσως, δεν  έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι  ο λόγος τους πλέον  λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν  στο εξωτερικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το  μικρό κόμμα διαμαρτυρίας που,  ευκαίρως-ακαίρως, έλεγε ό,τι ήθελε! Φιλοδοξεί να κυβερνήσει. Μερικοί νομίζουν ότι ακόμα απευθύνονται σε ..αμφιθέατρα.

Κατά συνέπεια οι εκλογές της 17ης Ιουνίου αποκτούν δημοψηφισματικό χαρακτήρα για το θέση μας  στην ευρωζώνη.  Άρα, εξ αντικειμένου, αυτό θα είναι και το ερώτημα και το διακύβευμα των εκλογών.

 «Ο θάνατος του εμποράκου»

Η εκλογική καθίζηση της ΝΔ, εν μέρει, οφείλεται  και στο γεγονός ό,τι οι πολιτικές του μνημονίου, έπληξαν τον βασικό κορμό των παραδοσιακών ψηφοφόρων της, που ήταν η μεσαία τάξη, δηλαδή έμποροι και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά.  Τη διετία 2010-2011 έκλεισαν περίπου 108.000 επιχειρήσεις. Ανησυχητικό είναι  ότι για πρώτη φορά, κλείνουν περισσότερες επιχειρήσεις από εκείνες που ανοίγουν.

Όμως, ακόμα και στις επιχειρήσεις που επιβιώνουν η κατάσταση είναι δραματική. Έρευνα της ICAP δείχνει ό,τι περίπου 1 στις 4 επιχειρήσεις αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της και κινδυνεύει με λουκέτο. Παράλληλα 1 στις 2 επιχειρήσεις δυσκολεύεται με τη μισθοδοσία, το 30% οφείλει ενοίκια, ενώ 3 στις 10 έχουν οφειλές σε ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ) αλλά και υποχρεώσεις σε προμηθευτές. Η ανησυχία είναι έκδηλη για το πόσες εξ αυτών θα τα καταφέρουν.

Έχει καταρρεύσει η ραχοκοκαλιά της οικονομίας  μας και ακούω προτάσεις για έκτακτο φόρο επί του τζίρου! Πόσο εκτός πραγματικότητας μπορεί να βρίσκεται κάποιος;

 Πρόγραμμα κοινωνικής συνοχής<

Keywords
Τυχαία Θέματα