Άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη

Δεν ξέρω πόσοι έχουν τη διάθεση να διαφωνήσουν, αλλά κατά τη γνώμη μου, τα αποτελέσματα των δυο «αιωνίων» την 5η αγωνιστική της Ευρωλίγκας ήταν απόλυτα φυσιολογικά. Ο Παναθηναϊκός έκανε ό,τι μπορούσε , αλλά η φόρμα και η ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα επιβεβαιώθηκε και στο παρκέ του ΟΑΚΑ. Ο δε Ολυμπιακός, έκανε το αυτονόητο, ξεπερνώντας με σχετική άνεση το

εμπόδιο της Μάλαγα, μέσα στο ΣΕΦ. Πλέον οι δυο ελληνικές ομάδες μοιάζουν να βρίσκονται στον ίδιο παρονομαστή, με κοινό στόχο τη 2η προνομιούχο θέση. Όπως καταλαβαίνετε, η σημασία των επερχόμενων μεταξύ τους αναμετρήσεων έχει ήδη πολλαπλασιαστεί.

Μόνο θεωρητικά, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάει το ματς με την Μπαρτσελόνα σε επίπεδο και σκορ που τον βόλευε. Δηλαδή, αν είχε μια τύχη να την νικήσει θα ήταν να την σταματήσει κάτω από τους 65 πόντους και να περιμένει ότι θα παιχτούν όλα στο ένα σουτ. Η αλήθεια ήταν πολύ διαφορετική. Από το πρώτο ημίχρονο έχασε τον έλεγχο και σε καμία στιγμή του αγώνα δεν έπεισε ότι είχε τα φόντα να νικήσει μια ομάδα που υπερείχε σε όλους τους τομείς. Και το λέω αυτό γιατί οι «πράσινοι» βγήκαν τελείως από το παιχνίδι τους, ειδικά στην επίθεση. Στην ρακέτα δεν έμπαιναν, να ποστάρουν δεν μπορούσαν, να πάνε το ματς στις επαφές αποδείχθηκε ανέφικτο (εκτέλεσαν μόλις 5 βολές). Το βάθος, το μάκρος και η ποιότητα της Μπαρτσελόνα του αλλοίωσε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Και δεν μπαίνω στην λογική να συνυπολογίσω σε πόσο κακή βραδιά βρέθηκαν Ναβάρο και Τόμιτς , γιατί αυτό είναι μέσα στην φυσιογνωμία του παιχνιδιού. Επίσης έχω την αίσθηση ότι ο Πεδουλάκης έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας το βαθμό δυσκολίας , όταν έχεις να παίξεις απέναντι σε μια ομάδα που αποδίδει εξαιρετικά και στο «σετ» παιχνίδι, γιατί έχει τόσο μεγάλη επιθετική ποικιλία. Τα φθηνά πράσινα λάθη στο φινάλε, που δεν του έδωσαν άλλη μία ευκαιρία, ήταν κι αυτά προϊόν της πνευματικής επιβολής της Μπαρτσελόνα στο παρκέ. Στον όμιλο αυτό, θα αποκτήσει τεράστιο πλεονέκτημα εκείνη η ομάδα που θα βρει τον τρόπο να αξιοποιήσει το γεγονός ότι από εδώ και πέρα η Μπαρτσελόνα, έχει το περιθώριο να κατέβει σε κάποιο ματς, περισσότερο χαλαρή απ’ όσο της αρκεί για να νικήσει.

Στον Ολυμπιακό, για δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό παιχνίδι, επιβεβαιώθηκε ότι επιστροφή του Μπρεντ Πέτγουεϊ έλυσε πολλά από τα προβλήματα που ταλαιπώρησαν τον Ολυμπιακό τον άσχημο μήνα που προηγήθηκε.

Με τον Αμερικανό ξανά στο ρόστερ του , το ροτέισον του Μπαρτζώκα ξανάγινε φυσιολογικό, ο κάθε παίκτης γύρισε στη θέση του και η ισορροπία αποκαταστάθηκε. Αυτή τη φορά , η επικράτηση του Ολυμπιακού, βασίστηκε στην καθολική κυριαρχία των ψηλών του που αποδείχθηκαν ικανοί να πηδήξουν πιο ψηλά και να πάνε στις φάσεις πιο δυνατά από τους αντιπάλους τους. Απόδειξη ότι κυριάρχησαν στα ριμπάουντ (46 έναντι 36), αρπάζοντας 21 επιθετικά, ενώ οι παίκτες που παίζουν στις θέσεις «3» ως «5» σκόραραν τους 61 από τους 73 πόντους. Είδαμε λοιπόν έναν ….εναλλακτικό Ολυμπιακό, ο οποίος μπέρδεψε τον Πλάθα, που είχε την ελπίδα ότι αν έμενε ο Σπανούλης μακριά από το σκοράρισμα (όπως κι έγινε) θα είχε περισσότερες ελπίδες να ψάξει το «διπλό». Ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον δεύτερο γύρο, τότε που θα μπορεί να χρησιμοποιήσει και τον Τζαμάριο Μουν, χωρίς να χρειαστεί να κόψει κάποιον (πχ Μπέγκιτς) όπως είναι υποχρεωμένος να κάνει στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Keywords
Τυχαία Θέματα