«Μη με ξαναρωτήσεις για τον Ιωαννίδη»

14:48 7/1/2014 - Πηγή: Basket Blog

Η ΑΕΚ, του Γιάννη Ιωαννίδη, είχε εξασφαλίσει πανηγυρικά την πρόκρισή της στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης του 1998. Ο αντίπαλός της θα προέκυπτε από την τελευταία και καθοριστική αναμέτρηση τη Μπενετόν , που τότε είχε στο τιμόνι της τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, με την Εφές του Ναουμόσκι, στο «Παλαβέρντε» του Τρεβίζο. Μόλις είχα πάρει "μεταγραφή" για την φιλόδοξη αθλητική εφημερίδα “Cosmos των Σπορ» που ήταν έτοιμη να κυκλοφορήσει. Κι επειδή θέλαμε να κάνουμε την …διαφορά,

με τον Βασίλη Σκουντή ο οποίος ήταν επικεφαλής, είχαμε αποφασίσει να πάω στο Τρεβίζο για να παρακολουθήσω το παιχνίδι και να φέρω ζεστές συνεντεύξεις από τον αντίπαλο του «δικεφάλου» στον ημιτελικό της Βαρκελώνης. Να σας πω την αλήθεια, υπολογίζαμε για να μην πω ευχόμασταν, να προκριθούν οι Ιταλοί , ώστε να μείνω δυο-τρεις μέρες και να μιλήσω με όσους μπορούσα περισσότερους. Μια νέα μονομαχία Ιωαννίδη-Ομπράντοβιτς μετά τους τελικούς του Τελ Αβιβ και της Σαραγόσα, δημοσιογραφικά, μας ερχόταν κουτί. Μάλιστα, είχε γίνει και μια τηλεφωνική συνεννόηση, με τον τότε μάνατζερ της Μπενετόν, που αργότερα μετακινήθηκε στο ΝΒΑ (Τορόντο), Μαουρίτσιο Τζεραρντίνι, ώστε να με διευκολύνει σε ό,τι χρειαστώ. Πράγματι, ταξίδεψα στο Τρεβίζο, παρακολούθησα το ματς με μεγάλη αγωνία και σχεδόν πανηγύρισα την πρόκριση της ομάδας του Ομπράντοβιτς. Για επαγγελματικούς λόγους, γιατί τί θέματα θα έφερνα πίσω στην Αθήνα, αν προκρινόταν η Εφές, που είχε προγραμματίσει να φύγει πρωί-πρωί την επόμενη ημέρα. Το ίδιο βράδυ, ο Τζεραρντίνι με κάλεσε στο τραπέζι που είχε η Μπενετόν για να γιορτάσει την πρόκριση. Μη φανταστείτε τίποτα μπουζούκια ή εξαλλότητες σε κανένα κλαμπ. Σε μια τέντα, που είχε διαμορφωθεί σε ρεστοράν , μέσα στο αθλητικό κέντρο της ομάδας, στην «Τζιράντα» έγιναν όλα. Κάποια στιγμή, ο Τζεραρντίνι κάνει νόημα στο Ομπράντοβιτς. Βγαίνουμε λίγο έξω για να κάνουμε την συνέντευξη που μου είχε υποσχεθεί, αν όλα πήγαιναν καλά. Παρότι στα πεταχτά, είχαμε ξαναμιλήσει και στο Τελ Αβιβ και στην Σαραγόσα, ήταν η πρώτη συνέντευξη που του έκανα τετ-α-τετ και με άνεση χρόνου. Η συζήτηση κύλησε ομαλά στα πρώτα δέκα λεπτά. Είχε καλή διάθεση και απαντούσε σε οτιδήποτε τον ρωτούσα. Μέχρι που έκανα το μοιραίο λάθος. Τόλμησα να του κάνω δεύτερη συνεχόμενη ερώτηση που περιλάμβανε το επίθετο «Ιωαννίδης». Μη μου πείτε ότι δεν ήταν το σημαντικότερο θέμα , ειδικά για τον ελληνικό Τύπο , το να κάνουμε μια αναγωγή του ημιτελικού σε επίπεδο προσωπικοτήτων; Συνέντευξη είχα, τον τίτλο έψαχνα. Ε, λοιπόν ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το περίφημο μελιτζανί χρώμα του, έστω και στην άγουρη εκδοχή του. Ο «Ζοτς», αφού έκανε μια μικρή παύση, για να επιλέξει την τελική αντίδρασή του, γύρισε και μου είπε: «Κοίταξε να δεις. Αν μου ξανακάνεις άλλη μία ερώτηση που θα αφορά τον Ιωαννίδη, θα με αναγκάσεις να γυρίσω πίσω στο τραπέζι και να συνεχίσω την μπίρα μου με την υπόλοιπη ομάδα. Κανόνισε την πορεία σου». Τι να κάνω κι εγώ, φιλοξενούμενος ήμουν, σεβάστηκα την επιθυμία του για το υπόλοιπο εικοσάλεπτο που τα συζητήσαμε. Στο τέλος, τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας σαν να μην είχε γίνει τίποτα και δώσαμε ραντεβού για την Βαρκελώνη. Τουλάχιστον ο τίτλος που έψαχνα είχε προκύψει, έστω και με αυτόν τον άβολο τρόπο: Ομπράντοβιτς: «Μην με ξαναρωτήσετε για τον Ιωαννίδη». Αμ, πώς;