Οδήγηση με ημερομηνία λήξης

09:15 7/2/2025 - Πηγή: NewsIt

Το δυστύχημα που προκάλεσε η 88χρονη οδηγός στην Αθήνα, αφαιρώντας τη ζωή από έναν 40χρονο και αφήνοντας δύο ακόμα σοβαρά τραυματίες, είναι ένα από τα περιστατικά που καταδεικνύουν την αναγκαιότητα αλλαγής της νομοθεσίας, ώστε να μπουν όρια ηλικίας για αφαίρεση της άδειας οδήγησης.

Το επισημαίνω αυτό διότι όλα στη ζωή, νομοτελειακά, έχουν ένα τέλος.

Άδεια οδήγησης από τα 17 έτη

Αυτή τη στιγμή άδεια οδήγησης μπορεί να βγάλει κάποιος από την ηλικία των 17 ετών και να οδηγεί με τη συνοδεία ενήλικα έως ότου

συμπληρώσει τα 18 έτη.

Χάρτινες και πλαστικές άδειες οδήγησης και πότε λήγουν

Οσοι διαθέτουν την παλιά, χάρτινη άδεια οδήγησης, οφείλουν να την αντικαταστήσουν με πλαστική μέχρι τις 19 Ιανουαρίου του 2033, ενώ όσοι διαθέτουν ήδη πλαστική, θα πρέπει να ανανεώνεται κάθε 15 χρόνια, από την ημερομηνία έκδοσης και αυτό αναγράφεται στην άδεια οδήγησης.

Για παράδειγμα, επειδή είχα χάρτινη άδεια που μου εκλάπη και έληγε το 2031, η νέα πλαστική άδεια που μου δόθηκε, λήγει και πάλι το 2031, όταν θα έχω συμπληρώσει το 65ο έτος ηλικίας.

Αυτό σημαίνει ότι όποιος αποκτά άδεια οδήγησης, έχει χρονολογία λήξης τα 65 έτη του.

Από εκείνη την ηλικία και μετά, ο κάτοχος πρέπει να ανανεώνει την άδεια οδήγησης κάθε 3 χρόνια, περνώντας από εξετάσεις οφθαλμίατρου και παθολόγου.

Πόσο αδιάβλητες είναι οι εξετάσεις

Υπάρχουν ουκ ολίγες αναφορές ότι άτομα δίνουν τα γνωστά «φακελάκια» σε γιατρούς για να πάρουν άνευ πραγματικών εξετάσεων την ικανότητα για ανανέωση του διπλώματος, ενώ μερικοί δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία επίσκεψης στο ιατρείο, κάνοντας την παραπάνω διαδικασία με το ταχυδρομείο!

Επίορκοι οι ιατροί που κάνουν επ’ αμοιβή τα στραβά μάτια, όπως το ίδιο επίορκοι είναι και αυτοί οι ιατροί που δίνουν ικανότητα κι ας μην έχουν πάρει χρήματα.

Κατά συνέπεια, θα πρέπει να βρεθεί ένας μηχανισμός ώστε να διαπιστώνεται αν πράγματι ο/η οδηγός μπορεί να συνεχίσει να οδηγεί.

Μετά τα 80 έτη περισσότερες εξετάσεις

Σύμφωνα με τη νομοθεσία μας δεν υπάρχει όριο ηλικίας για να σταματήσει κάποιος να οδηγεί. Πέραν της ανανέωσης ανά τριετία από το 65ο έτος ηλικίας και μετά, από τα 80 χρόνια χρειάζεται βεβαίωση, εκτός από παθολόγο και οφθαλμίατρο, από ωτορινολαρυγγολόγο, νευρολόγο ή ψυχίατρο.

Και πείτε μου τώρα, πραγματικά, μολονότι και το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί, πόσοι 80άρηδες μπορούν πράγματι να συνεχίζουν να οδηγούν, πόσοι είναι πραγματικά ικανοί, χωρίς προβλήματα; Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είναι υγιείς και να πεθαίνουν από βαθιά γεράματα, όμως όταν βλέπεις ηλικιωμένους να κρατούν σφικτά το τιμόνι, να τρέμουν τα χέρια τους πριν καθίσουν στη θέση του οδηγού, να φορούν γυαλιά για μεγάλη μυωπία και να μην ακούνε εύκολα όταν τους μιλάς, τότε δεν γίνεται, σε καμία περίπτωση, αυτοί οι συνάνθρωποί μας να έχουν περάσει από πραγματικές εξετάσεις και να πρέπει να οδηγούν.

Η αίσθηση της ανεξαρτησίας

Μου έλεγε στο χωριό η μητέρα ενός ηλικιωμένου, παλιού επαγγελματία αυτοκινητιστή, ότι δεν ήθελε να αφήσει το τιμόνι κι ας είχε περάσει τα 90 χρόνια. Το έπαιρνε με λάδωμα, είχε καρδιακά θέματα, έτρεμαν τα χέρια του, αλλά το αυτοκίνητο ήταν γι’ αυτόν το μέσον ανεξαρτησίας του, για να μην έχει ανάγκη κανέναν να τον μεταφέρει εδώ κι εκεί.

Και ναι, πράγματι υπάρχει αυτό το συναίσθημα σε πολλούς. Φοβούνται ότι θα κλειστούν στο σπίτι, ότι θα αποξενωθούν, ότι παιδιά και συγγενείς δεν θα τους κάνουν τη χάρη να τους πάνε στο χωριό, για παράδειγμα.

Όμως, για τόσους τέτοιους λόγους δεν έγιναν τα ΚΑΠΗ, για να συναντιούνται οι μεγάλοι σε ηλικία, να έχουν συναναστροφές, να μπορούν να κάνουν ομαδικές εκδρομές με πούλμαν.

Είναι δύσκολο να αποδειχθείς ότι δεν μπορείς πια, λόγω προβλημάτων ή ότι πράγματι γέρασες, και δεν μπορείς να έχεις τις συνήθειες του παρελθόντος.

Όμως, για πόσο καιρό ακόμα θα πρέπει κάποιος να χάνεται άδικα επειδή ένας ηλικιωμένος, ένας άνθρωπος που δεν έπρεπε να οδηγεί, να προκαλεί δυστυχήματα και να χάνονται άδικα ανθρώπινες ζωές;

Διότι στα 88 της, η οδηγός που προκάλεσε το δυστύχημα δεν θα φυλακιστεί, βάσει νομοθεσίας, αλλά σε περίπτωση ποινής θα την εκτίσει στην κατοικία της, ζώντας, τη στιγμή που κάποιος άλλος έχασε τη ζωή του.

Οι ευθύνες βαραίνουν το κράτος και τους πολίτες

Οι κυβερνήσεις νομοθετούν σύμφωνα με το κοινό αίσθημα ή τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει και ευθύνονται όταν δεν επικαιροποιούν τη νομοθεσία.

Ωστόσο, ευθύνες έχουμε όλοι μας, ως πολίτες της κοινωνίας, που οφείλουμε να έχουμε το «γνώθι σαυτόν».

To άρθρο Οδήγηση με ημερομηνία λήξης δημοσιεύτηκε στο NewsIT .