Απλές κινήσεις για την βελτίωση της δημόσιας υγείας

Η κρίση εκτός από την οικονομία έχει πλήξει πλέον και τους δείκτες υγείας των πολιτών. Υπό αυτό το πρίσμα το κοινωνικό κράτος επιβάλλεται να προωθήσει αλλαγές μέσω των οποίων θα ενισχυθεί η δημόσια υγεία και συγχρόνως θα μειώνεται το φορτίο ασθένειας του εγχώριου πληθυσμού.

Οι βασικές αιτίες θανάτων στην Ελλάδα, όπως τις ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO 2015) είναι οι παρακάτω:

Ισχαιμικές παθήσεις σε ποσοστό 22,2% με 24.700 θανάτουςΕγκεφαλικά επεισόδια σε ποσοστό 18,5% με 20.700 θανάτουςΚαρκίνος πνευμόνων,
βρόγχων και τραχείας σε ποσοστό 4,8% με 5.400 θανάτουςΧρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια σε ποσοστό 4,15 με 4.500 θανάτους

Oμως στην Ελλάδα δεν καταγράφουμε θανάτους που προέρχονται από χρόνιες ασθένειες, όπως η γεροντική άνοια, όπως συμβαίνει σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Παρ’ όλα αυτά γνωρίζοντας τα παραπάνω στοιχεία μπορούμε να δούμε πως με εξαίρεση τις ισχαιμικές παθήσεις, στις υπόλοιπες τρεις κατηγορίες είμαστε αρκετά πάνω από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους.

Ανά ηλικιακή κατηγορία, ισχύουν τα παρακάτω. Σε ηλικίες μεταξύ 15 έως 45 βασική αιτία θανάτου είναι τα οδικά ατυχήματα. Στην ηλικιακή ομάδα 45 έως 64 οι ισχαιμικές καρδιοπάθειες, ενώ στην ηλικιακή ομάδα 65 συν, κύρια αιτία θανάτου είναι τα νοσήματα του κυκλοφοριακού.

Με εξαίρεση τα οδικά ατυχήματα, οι μείζονες παράγοντες κινδύνου των παραπάνω αιτιών θανάτου με βάση το επιδημιολογικό πρότυπο της Ελλάδος, εστιάζονται στην ανθυγιεινή διατροφή, στην έλλειψη φυσικής άσκησης, την παχυσαρκία, το κάπνισμα και σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές σε περιβαλλοντολογικές αιτίες.

Με στόχο την βελτίωση της δημόσιας υγείας επιβάλλεται να αντιμετωπίσουμε τους προαναφερθέντες κινδύνους, μέσω στοχευμένων πολιτικών υγείας οι οποίες αποτελούνται από τρεις άξονες.

1)Αναδιοργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και της πρόληψης (πχ εμβολιασμοί)

2) Οργάνωση στοχευμένης και διαχρονικής καμπάνιας σε όλα τα κοινωνικά και ηλικιακά στρώματα για την μείωση «κακών» συνηθειών .

3) Αύξηση των φόρων αμαρτίας* (δημοσιονομικό μέτρο), καθώς βιβλιογραφικά βλέπουμε πως η συγκεκριμένη πολιτική είναι ο κινητήριος μοχλός αναπροσαρμογής των «κακών» συνηθειών και επιπλέον μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά ως οικονομική ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας.

Πρέπει να αναφερθεί πως ο δεύτερος άξονας επιβάλλεται να αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις ομάδες πληθυσμού που στοχεύει. Είναι κοινά αποδεκτό σε ακαδημαϊκή βάση πως οι ομάδες πληθυσμού οι οποίες είναι περισσότερο επιρρεπείς στις ανθυγιεινές συνήθεις, ανήκουν στα χαμηλότερα στρώματα του μορφωτικού αλλά και του κοινωνικοοικονομικού φάσματος.

Είναι αναγκαίο, η πολιτική υγείας που στοχεύει στην πρόληψη να λαμβάνει υπόψη της την πολυδιάστατη πλευρά της υγείας και επιπροσθέτως το φορτίο ασθένειας που συσσωρεύεται από έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής. Οι κοινωνικοί προσδιοριστές της υγείας είναι γνωστοί σε όσους εμπλέκονται με τα οικονομικά και την πολιτική της υγείας και η ανάλυσή τους θα βοηθήσει το Υπουργείο Υγείας και τους αρμόδιους οργανισμούς να οργανώσουν στοχευμένες κινήσεις, οι οποίες θα ενισχύσουν την δημόσια υγεία. Επιπλέον, σε μακροοικονομικό επίπεδο θα ελευθερωθούν πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό και τον ΕΟΠΥΥ με δυνατότητα να μπορέσουν να δοθούν για νέες καινοτόμες θεραπείες, φάρμακα αλλά και για την ψυχική υγεία.

*Φόρος αμαρτίας: φόρος στην ζάχαρη, φόρος στο λίπος, φόρος στο προϊόντα καπνού, φόρος στο αλκοόλ κ.α.

**Ο Θάνος Μπαλασόπουλος είναι οικονομολόγος, με εξειδίκευση στα οικονομικά και την πολιτικής της Υγείας.

The post Απλές κινήσεις για την βελτίωση της δημόσιας υγείας appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα