Ο Δρ Γιάννης Σπηλιώτης, , συστήνεται και μιλά «ευθέως» για τον καρκίνο

Ο Δρ Γιάννης Σπηλιώτης, Επιστημονικός Διευθυντής της Πολυκλινικής ΥΓΕΙΑ και Γενικός Χειρουργός εξειδικευμένος στη χειρουργική ογκολογία, συστήνεται και μιλά «ευθέως» για τον καρκίνο

Έχετε πλούσιο ερευνητικό και επιστημονικό έργο επίσης έχετε διακριθεί στο εξωτερικό για τις έρευνές σας μιλήστε μας λίγο γι’αυτή την πλούσια παρακαταθήκη.

Το ερευνητικό και κλινικό έργο έχει παρακαταθήκη την «σπορά» που έλαβα από τους καθηγητές μου στο Πανεπιστήμιο Πάτρας.

Ήμουν από την πρώτη γενιά φοιτητών που φοίτησαν

στην νεοσύστατη Ιατρική το 1977.  Είχα λοιπόν την ευτυχία να «μάθω» ιατρική από μια γενιά ανθρώπων που ήρθαν και αυτοί στο πανεπιστήμιο μετά από μακροχρόνιες σπουδές στην Ευρώπη και την Αμερική και μετέφεραν ένα «ξεχωριστό πνεύμα» στην εκπαίδευση αλλά και στο ρόλο – πρότυπο της ιατρικής που ήθελαν να μεταλαμπαδεύσουν.

Με όλη αυτή την παρακαταθήκη άνοιξα φτερά και εργάστηκα στην Γαλλία και την Αμερική υπό την εποπτεία καθηγητών με ιδιαίτερη έφεση στην χειρουργική ογκολογία και την κλινική έρευνα (H.Joyeux, C. Solassol, B. Saint Aubert) στην Γαλλία (P. Sugarbaker) στις ΗΠΑ και (H. Buchler) Γερμανία.

Όλοι αυτοί έδωσαν μεγάλη ώθηση στην κλινική μου σκέψη και καθοδήγησαν το ερευνητικό μου έργο που εστιάζεται στην αντιμετώπιση της περιτοναϊκής κακοήθειας και την αντιμετώπιση των νεοπλασμάτων ήπατος και χοληφόρων παγκρέατος.  Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την συγγραφή πλέον των 400 εργασιών αλλά και 12 βιβλίων στην Αγγλική, Γαλλική και Ελληνική γλώσσα.

Τι θα λέγατε σε ένα νέο επιστήμονα που σας έχει ως πρότυπο του;

Σε ένα νέο επιστήμονα θα ήθελα να πω να ακολουθήσει τα ΘΕΛΩ της ψυχής του και να ΑΦΟΣΙΩΘΕΙ στην αντιμετώπιση του αρρώστου και να μην ακολουθεί πρότυπα.

Έχετε υπηρετήσει σε ανθρωπιστικές αποστολές του επονομαζόμενου τρίτου κόσμου και πως εισπράξατε όλη αυτή την πορεία;

 

Οι ανθρωπιστικές αποστολές σε χώρες της Αφρικής στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και αργότερα ήταν οι εμπειρίες που μου έδωσαν καλύτερη προσέγγιση στην καθημερινότητα μου ως επιστήμονα και ως άνθρωπο.  Αξιολόγησα πιο πολύ την αξία της ανθρώπινης ζωής αλλά και την αξία ενός παιδικού γέλιου μπροστά σε ένα παιχνίδι ή ένα πιάτο φαγητό ή ένα ποτήρι γάλα.

Όμως μεγάλη χαρά ένιωσα φέτος, όταν ο μικρότερός γιος μου Αλέξανδρος, φοιτητής ιατρικής, ακολούθησε το ίδιο μονοπάτι επισκεπτόμενος σε ανθρωπιστική αποστολή την Τανζανία και την Ρουάντα, το φετινό καλοκαίρι (2024).

Τελικά, ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί;

Ναι ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί.  Με γνώση, πρόληψη και έγκαιρή αντιμετώπιση.

 

Πείτε μας για τις νέες προοπτικές στην καταπολέμηση του καρκίνου μέσα από την ερευνητική σας ματιά.

Οι νέες τεχνολογίες, τα νέα φάρμακα αλλά και η έγκαιρη διάγνωση μετά από την συνεχή ενημέρωση και προγράμματα πρόληψης, είναι μια σειρά «εργαλείων» που θα συμβάλουν στην καταπολέμηση του καρκίνου.  Επίσης η μελλοντική εφαρμογή πάντα με ΜΕΤΡΟ της τεχνικής νοημοσύνης θα καταστήσει δυνατή την πιο γρήγορη και base evidence προσέγγιση στις νέες θεραπείες προσαρμοσμένες στις ατομικές ανάγκες και συνθήκες του κάθε ασθενή (tailor made medicine).

Παράλληλα η συνεχής γνώση από την αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιοδιώματος θα προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την ανακάλυψη νέων θεραπειών.

Συνήθως ο κόσμος αποφεύγει ακόμη και να αναφέρει τη λέξη «καρκίνος» προτιμώντας χαρακτηρισμούς όπως «παλιαρρώστια» ή το «κακό», τελικά είναι τόσο θανατηφόρα νόσος όσο νομίζουμε;

Όλοι αυτοί οι αφορισμοί για τον καρκίνο είχαν την κοινωνιολογική βάση στην εντύπωση ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ θεραπεία.

Παράλληλα ο μεταφυσικός φόβος του θανάτου και ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες συνήθως με πόνο και ταλαιπωρία ήταν επίσης βασικές παράμετροι που δημιουργούσαν όλο αυτό το κλίμα.  Όμως τα τελευταία 50 χρόνια έχουν αλλάξει πολλά.  Η διάμεση επιβίωση, η ποιότητα ζωής αλλά και οι ΝΙΚΗΤΕΣ που βγήκαν από την αρρώστια, έχουν διαμορφώσει μια πιο αισιόδοξη προοπτική.  Η κοινωνία επίσης και οι δομές παροχής υγείας, η πολιτεία, η εκπαίδευση διαμορφώνουν ένα πιο κατανοητό «αφήγημα» για την αντιμετώπιση του καρκίνου που έσπασε την απομόνωση και τον ιδρυματισμό ή αποκλεισμό των ασθενών με νεοπλασματική νόσο.

Κατά πόσο ο καρκίνος οφείλεται σε κληρονομικά αίτια;

Ο κληρονομικός καρκίνος αφορά το 15-20% των περιπτώσεων και αφορά γενετικά σύνδρομα.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής (πχ. ο λίγος ύπνος, το στρες, τα επεξεργαζόμενα τρόφιμα, η λίγη ή ελάχιστη άσκηση) παίζουν ρόλο στην αύξηση του καρκίνου;

Ο τρόπος ζωής και μια σειρά από «συνήθειες» της καθημερινότητας μπορούν να συμμετέχουν στην καρκινογένεση, όπως το κάπνισμα, η κακή διατροφή με λιπαρά και συντηρητικά, το «γρήγορο φαγητό» (fast food), η χρήση και κατάχρηση αλκοόλ.

Η καθιστική ζωή, ο «κακός» ύπνος, το στρες εργασιακό ή οικονομικό, δημιουργούν συνθήκες για να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες ή αύξηση καπνίσματος.

Θα μου επιτρέψετε να σας παραπέμψω στο βιβλίο μου «ΚΑΡΚΙΝΟΣ: ποιος είσαι, πως ζεις, που ζεις».

Τέλος, δώστε μας μερικούς τρόπους πρόληψης ώστε να μειωθεί η πιθανότητα να νοσήσει κάποιος από καρκίνο.

Πρόληψη είναι μία, ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ. Nα γίνουμε ολιγαρκείς στον καταναλωτισμό, να γίνουμε «πλούσιοι» στις απλές σκέψεις και στις χάρες.

Να μετέχουμε σε κοινωνικές δραστηριότητες, να ανταλλάσσουμε σκέψεις, δράσεις, εικόνες.  Να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις ανάλογα με το ηλικιακό μας προφίλ και να ΖΟΥΜΕ την ζωή μας ακόμα και με τις δυσκολίες μας.

Και βέβαια να θυμηθούμε τον Ελύτη

«Όσο και αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά πάντα, πάντα θα’ναι αργά. Δεύτερη ζωή δεν έχει»

Ο Δρ Σπηλιώτης (MD, PhD, FAS, PSM). επισκέπτης Καθηγητής του Washington Cancer Institute, είναι γενικός χειρουργός Ογκολόγος,  με πολυετή εμπειρία σε Ιατρικά Κέντρα, τόσο της Ελλάδας, όσο και του εξωτερικού. Ο Δρ Σπηλιώτης έχει διατελέσει Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών Νοσοκομείων, ενώ έχει δημοσιεύσει 180 ξενόγλωσσες εργασίες και 150 ελληνικές, καθώς επίσης έχει συγγράψει 12 βιβλία στην Ελληνική, Αγγλική και Γαλλική γλώσσα.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Δρ Γιάννης Σπηλιώτης,dr giannis spiliotis