Να είσαι εικοσάρης το 2013…

13:58 2/6/2013 - Πηγή: KoolNews

ΤΙ θα πει να είσαι εικοσάρης στην Ελλάδα του 2013;

Γράφει ο Δημήτρης Μητρόπουλος

ΠΟΤΕ η αποκρυπτογράφηση του προφίλ μιας γενιάς δεν ήταν τόσο εύκολη υπόθεση. Δείτε το απλά: νεολαία = ανεργία. Στην Ελλάδα τα ποσοστά της ανεργίας των νέων, δηλαδή των εικοσάρηδων, είναι πάνω από 50%. Χάλια είναι η κατάσταση και σε Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία. Ωστόσο αυτό που επισημαίνεται είναι ότι η ανεργία εξαπλώνεται σιγά σιγά από τον Νότο προς τον

Βορρά. Ανεβαίνει δηλαδή προς τα πάνω και πλήττει τη Γαλλία. Το Παρίσι είναι, στην πραγματικότητα, η κόκκινη γραμμή της ευρωζώνης. Αν η Γαλλία μπατάρει – είτε γιατί θα την αμφισβητήσουν οι αγορές είτε γιατί θα σημειωθεί κοινωνική έκρηξη – τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα για το ευρώ.

Ολα αυτά δεν είναι άσχετα με την παρουσίαση ενός προγράμματος-σοκ για την ανεργία των νέων από τον γάλλο Πρόεδρο Ολάντ και τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε. Η συντηρητική «Φιγκαρό» σε ένα ωραίο χρονογράφημα άγγιξε «το να είσαι είκοσι χρόνων επί Ολάντ». Η αλήθεια είναι ότι οι Γάλλοι αγαπούν τις αναλύσεις με όρους γενιάς: Η γενιά του Μάη του ’68 που γαλουχήθηκε με την αμφισβήτηση. Η γενιά Μιτεράν, δηλαδή οι νεότεροι που έμαθαν – ανάμεσά τους και ο Ολάντ, νεαρός σύμβουλος τη δεκαετία του ’80 στο Μέγαρο των Ηλυσίων – ότι, ναι, η Αριστερά μπορεί να έρθει στην εξουσία. Αλλά δεν είναι μόνο η Αριστερά. Υπάρχει και η γενιά UMP, από το ομώνυμο δεξιό κόμμα, που βρήκε την ταυτότητά της στις φασαρίες των διαδηλώσεων κατά του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. Ωστόσο, αφήνοντας στην άκρη όλα αυτά, όλοι περίπου συμφωνούν ότι οι σημερινοί νέοι που μπαίνουν στην αγορά εργασίας είναι μια χαμένη γενιά.

Κάπου εκεί αρχίζουν οι ανησυχίες. Και αν οι νεολαίοι ψηφοφόροι του 2012 ήταν η γενιά ΣΥΡΙΖΑ; Είναι μια εκδοχή που ανησυχεί το κατεστημένο πολιτικό σύστημα. Είναι λογικό. Προοιωνίζεται σημαντικές πολιτικές ανατροπές. Γι’ αυτό η κυβέρνηση σπεύδει να αρμέξει το ΕΣΠΑ και να φτιάξει προγράμματα κατάρτισης όπως αυτό που παρουσίασαν πρόσφατα Βρούτσης και Κεφαλογιάννη για τον τουρισμό. Ωστόσο η προσωρινή – πεντάμηνη εν προκειμένω – εργασία δεν είναι κάτι που αναιρεί την ανεργία. Σύμφωνοι. Αλλά η κυβέρνηση, μέχρι να έρθει η ανάκαμψη, δεν έχει τίποτε καλύτερο να προσφέρει. Κάπως έτσι μια γενιά με άδειες τσέπες αντιμετωπίζεται με άδεια χέρια. Τι μπορεί να γίνει; Επειδή να τους διορίσουν δεν μπορούν και η επαναφορά των stages της κυβέρνησης Καραμανλή με άλλο όνομα απλώς εξοργίζει αυτούς που, έπειτα από ένα διάστημα, επανέρχονται στην ανεργία, ίσως πρέπει να σκεφτούν άλλες λύσεις. Ανάμεσα σε αυτές οι κοινωνικές δράσεις, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, η αξιοποίηση του Διαδικτύου ως δωρεάν πλατφόρμας.

Χρειάζονται νέες ιδέες. Και, κυρίως, η αντικατάσταση του πελατειακού συστήματος από τον εθελοντισμό…

Το διαβάσαμε στα ΝΕΑ (02/06/2013)