Πρώτη μέρα στο Dancing…

Αφού παίξαμε το παιχνίδι “θα βγούμε, δεν θα βγούμε” λόγο των πολιτικών εξελίξεων, στο τέλος -έστω και πιο αργά από το προγραμματισμένο- ήρθε η δικαίωση. Το “Dancing On Ice” ξεκίνησε και εμείς το διασκεδάσαμε…

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Δεν φτάνει που έχω τους φόβους μου, τα προβλήματά μου, τις έννοιες μου, όπως όλοι μας, την Κυριακή παραλίγο να πάθω εγκεφαλικό και με την τηλεόραση. Τώρα που είπα τηλεόραση να κάνω και μια παρένθεση: Δεν ξέρω για ποιο λόγο μπορεί να θέλει  κάποιος να πάει στην τηλεόραση, δεν ξέρω αν έχουν μαζευτεί πολλά ψώνια, ξέρω ότι εγώ πήγα με πρώτο και βασικό κριτήριο

τη δουλειά. Δεν πήγα για να βλέπω τα μούτρα μου στο γυαλί. Στο χωριό μου λένε «μάθε τέχνη και ασ’ την και άμα  πεινάσεις πιάσ’ την». Την έπιασα. Και δεν με χαλάει. Βασικά έχουν δίκιο στο Χόλιγουντ όταν λένε “There is no business, like show business“. Γουστάρω που όλοι δουλεύουν με ένα και μόνο σκοπό, άσχετα αν το πετυχαίνουν ή όχι. Να ευχαριστήσουν τον άνθρωπο που κάθεται στο σπίτι του και περιμένει να χαμογελάσει και να ψυχαγωγηθεί. Βέβαια, με κάποιο τρόπο στην πορεία καταλαβαίνεις ότι γελάς και ψυχαγωγήσε και ο ίδιος κάνοντας αυτή τη δουλειά,. Εκτός κι αν είσαι ένα εγωπαθές ψώνιο και την  έχεις σταρούμπα, θεωρώντας ότι όλοι εκεί δουλεύουν για σένα.

Τέλος πάντων, κλείνω την παρένθεση. Γιατί πήγα να πάθω εγκεφαλικό, λοιπόν; Ήταν να ξεκινήσω την Πέμπτη το «ΒΡΑΔΥ», αλλά είχε αγώνα για το Europa League. Ήταν να ξεκινήσω την Παρασκευή, όμως το ίδιο βράδυ συζητιόταν η παραίτηση Γιώργου και το κανάλι ορθώς βγήκε με πολιτική εκπομπή. Πήγα καλεσμένος εκεί τελικά.  Το “DOI” αποφασίστηκε να ξεκινήσει στην κυριολεξία το τελευταίο δευτερόλεπτο την Κυριακή -τη στιγμή που όλη η Ελλάδα περίμενε το Γιώργο και το Σαμαρά να βγουν από τον Παπούλια. Η σκέψη ήταν να παίξει τελικά καμιά ταινία και να μεταφερθεί η πρεμιέρα για την Πέμπτη όπου θα έκανα εγώ την πρεμιέρα με το “ΒΡΑΔΥ”. Με λίγα λόγια θα ‘χα τέσσερις αναβολές μέσα σε μια βδομάδα.  Ήμουν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Καθόμουν μπροστά στην τηλεόραση και έβλεπα την Μαρία Χούκλη και τον Στρατή Λιαρέλη, παρακαλώντας να συμφωνήσουν τα κολεγιόπαιδα στο προεδρικό μέγαρο. Ο Θεός άκουσε τις προσευχές μου στις 22:28, τη στιγμή που εγώ άκουσα τη φωνή του υπεύθυνου παραγωγής να λέει «Ξεκινάμε όλοι στις θέσεις σας». Εξιλέωση. Όπως κάνουν οι ποδοσφαιριστές, έσκυψα και φίλησα τον πάγο. Και είχα και διπλή χαρά. Πρώτα γιατί τα «βούτυρα» είχαν βρει μια άκρη σχετικά με το τι θα γίνει στη χώρα και μετά γιατί επιτέλους θα ξεκινούσαμε.

Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά. Απλώς για αυτούς που δεν ξέρουν θέλω να σας δώσω μια δικαιολογία για τα παιδιά που συναγωνίστηκαν. Όταν κάνεις ice skating πρέπει να ζεσταίνεσαι συνέχεια. Δεν μπορείς να βγεις ξαφνικά στον πάγο και να χορέψεις σαν την Καταρίνα Βιτ. Οι μυς δεν λειτουργούν αν δεν είναι ζεσταμένοι. Λειτουργείς μηχανικά. Και φοβάσαι περισσότερο από ότι υπό νορμάλ συνθήκες. Περιμένοντας,  λοιπόν, από τις 20:00 για να βγεις στις 23:00 είχαν γίνει όλη ψυγεία. Όπως και η παρουσιάστρια που επ

Keywords
Τυχαία Θέματα