Μια αναπάντεχη, ποπ παράσταση, που δεν πρέπει να χάσετε & μια διπλή κριτική

13:54 18/9/2015 - Πηγή: Attiki Press

Η «Ωραία Ελένη» είναι μία οπερέτα του Ζακ Όφενμπαχ, που ανέβηκε στο Θέατρο Olvio της Αθήνας την περσινή περίοδο, παίχτηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, συνέχισε την περιοδεία του στη Σαντορίνη και, πριν επιστρέψει στην Αθήνα, μετά από

45 παραστάσεις, αριθμό ρεκόρ για όπερα στην Ελλάδα, η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Παναγιώτης Αδάμ επιτέλους ήρθε και στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο «Αυλαία».

Μια πάρα πολύ «Ωραία Ελένη»

Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινάει και η φετινή θεατρική σεζόν του χειμώνα στην πόλη. Λίγο ο καιρός που χάλασε και η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, λίγο που άρχισε η εξεταστική και τα σχολεία άνοιξαν, μας δείχνουν ότι το καλοκαίρι πέρασε και είναι ευκαιρία να πηγαίνουμε στα κλειστά θέατρα της πόλης, όπως στο Αυλαία, έναν χώρο που είχε ανακαινίστηκε όταν η Θεσσαλονίκη ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1997.

Από τον Ανέστη Χρυσάφη

Η αλήθεια είναι ότι σαν λαός δεν είμαστε και πολύ εξοικειωμένοι με το λυρικό θέατρο, θεωρούμε ότι η όπερα είναι μόνο για λίγους και ότι οι οπερέτες είναι κάπως ξεπερασμένες και παλιομοδίτικες. Μπορεί εν μέρει, να έχουμε δίκιο αλλά με αυτήν την παράσταση σίγουρα θα αλλάξουμε γνώμη. Παρότι πρόκειται για μια παράσταση μουσικού θεάτρου που έχει όλα τα στοιχεία της κλασσικής μουσικής, παρουσιάζεται μέσα από μια φρέσκια και σύγχρονη ματιά.

Το έργο του Jacques Offenbach βασίζεται στον μύθο της Ωραίας Ελένης, η οποία περιμένει να βγει ο χρησμός της Αφροδίτης αληθινός και να εμφανιστεί ο Πάρις ως βοσκός για να την κλέψει. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει με ιδιαίτερη χάρη η Ελένη Λιώνα. Πέρα από την ιδιαίτερη φωνή της, ερμηνεύει τον ρόλο της άλλοτε με τσαχπινιά και άλλοτε ως εγωίστρια αφέντρα, πάντα όμως με πολύ δόση χιούμορ. Δεν είναι, όμως, μόνο η πρωταγωνίστρια που αξίζει την προσοχή μας. Όλη η παράσταση είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών.

Φαίνεται πως πραγματικά όλοι οι ηθοποιοί δούλεψαν σκληρά για το αποτέλεσμα και βλέπουμε μια καλοκουρδισμένη και συντονισμένη παράσταση σε γοργό ρυθμό. Ο σκηνοθέτης μεταφέρει την παράσταση σε μια μοντέρνα εποχή, με σύγχρονες εικόνες που πραγματικά χαίρεσαι να βλέπεις. Σου προκαλεί μια ευθυμία και δεν είναι λίγα τα σημεία στα οποία γελάς. Τα πάντα ήταν συγχρονισμένα.

Από την σκηνογραφία σε pop ύφος με τις πρακτικές τις λύσεις, μέχρι και την ακρίβεια των κινήσεων των ηθοποιών. Χορευτές και ηθοποιοί χρησιμοποίησαν εξ ολοκλήρου τον χώρο σωστά. Οι φωνητικές ερμηνείες τους συνοδεύονταν από τις ευέλικτες κινήσεις τους. Ίσως να έχουμε μία παλιομοδίτικη εικόνα για το πώς πρέπει να ερμηνεύουν οι τραγουδιστές της όπερας ένα έργο, αλλά σίγουρα σε αυτήν την παράσταση θα δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Σκεφτόμουν πόσο δύσκολο είναι να τραγουδούν με τεχνική και ταυτόχρονα να χορεύουν στην κυριολεξία.

Ο Έρωτας και η Αφροδίτη, αν και βουβά πρόσωπα στο έργο, δεν πλαισιώνουν απλά τους ηθοποιούς αλλά συμμετέχουν ενεργά καθ’όλη την διάρκεια με την παρουσία τους με τον συμβάλλουν στην εξέλιξη της υπόθεσης. Οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα πάντα ατμοσφαιρικοί που σε κάποιες σκηνές γίνονται η επέκταση του σκηνικού. Ξεχώρισα την φωνή του Τίμου Σιραλντζή, αν και θα έπρεπε υποκριτικά να προσπαθήσει περισσότερο στην ερμηνεία του ως Κάλχας.

Ο Στέλιος Κέλερης ως Αχιλλέας διακρίνεται με την ευλυγισία του στις κινήσεις και τις εκφράσεις του προσώπου του. Ο Μιχάλης Αγγελιδάκης ως Ορέστης εντυπωσιάζει με τις φωνητικές και χορευτικές του ικανότητες, ιδιαίτερα στην σκηνή ως ράπερ. Σίγουρα θα τον δούμε και κάπου αλλού στο μέλλον.

Η παράσταση δεν κουράζει καθόλου, αντιθέτως η ώρα περνάει ευχάριστα και δίνει χαμόγελα στα χείλη μέσα από την ευθυμία της. Ελπίζω να συνεχίσει στο μέλλον και σε άλλα μέρη, αλλά το πιο σημαντικό είναι να συνεχιστούν τέτοιες αξιόλογες παραστάσεις. Παραστάσεις όπερας ανεβαίνουν συνήθως από κρατικούς παράγοντες και πολύ σπάνια από ομάδες του ελεύθερου θεάτρου. Μακάρι να πάρουν και άλλοι παράδειγμα την «Ωραία Ελένη» και να συνεχίσουν στην αναβίωση της οπερέτας.

θέατρο ΑΥΛΑΙΑ, Θεσσαλονίκη

Πλατεία ΧΑΝΘ, (πλευρά Τσιμισκή)

Κρατήσεις: 2310 237700 (10:30-13:30, 17:30-21:00)

ΜΕΧΡΙ: 19 Σεπτεμβρίου στις 21:30

Διάρκεια: 95 λεπτά

Προπώληση: Γενική είσοδος 12€, μειωμένο 8€

Εισιτήρια: Γενική είσοδος 15€, μειωμένο 10€

Πώς το baywath kai to golf κάνουν παρέα με την ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Μετά την περσινή τους επιτυχία στο θέατρο “Olvio”, στην Αθήνα, η Ωραία Ελένη και ο Πάρις επιστρέφουν δυναμικά ανοίγοντας την σεζόν (μέχρι 19/9/) στην συμπρωτεύουσα και επιστρέφοντας μετά στην Αθήνα! Ένας τρελός σκηνοθέτης και μια δυναμική ομάδα λυρικών τραγουδιστών μας εντυπωσιάζουν, με κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Ο μουσικός, συνθέτης και σκηνοθέτης Παναγιώτης Αδάμ έχει παρουσιάσει μια ακόμη παράσταση. Η αριστουργηματική όπερα δωματίου «Διδώ και Αινείας», του Henry Purcell ανέβηκε πρόπερσι στο θέατρο Βικτώρια με σύγχρονο και απόλυτα θεατρικό τρόπο, με απλά αλλά ιδιαίτερα κοστούμια και σκηνικά. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ μια όπερα σαν θέατρο, μέχρι που είδα εκείνη την παράσταση. Ποτέ όμως δεν μπορούσα να φανταστώ την επόμενη, ειλικρινά ευφάνταστη σκηνοθεσία του!

«ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ»

Η διάσημη κωμική όπερα «Ωραία Ελένη» (1864), του Jacques Offenbach συστήθηκε την περσινή σεζόν στο αθηναϊκό κοινό -μια και δεν είχε ανέβει ποτέ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα- με τον πιο εντυπωσιακό και σύγχρονο τρόπο! Η γνωστότερη φάρσα του Offenbach, παρωδία της κλασικής ελληνικής μυθολογίας και μια σάτιρα για τον παρακμιακό τρόπο ζωής του Παρισιού πριν 150 χρόνια, επιστρέφει ανανεωμένη!

Μέσα από πολύ χιούμορ, η οπερέτα ασκεί σκληρή κριτική στη μεγαλοαστική τάξη και στο τρίπτυχου «πατρίς – θρησκεία- οικογένεια». Η φλογερή κοκκινομάλλα Ελένη (όχι πια στην πρώτη της νεότητα…), παντρεμένη με τον βαρετό και εγωιστή Μενέλαο, που τον πλαισιώνουν οι κοκορόμυαλοι Αγαμέμνονας, ο Αχιλλέας και ο διεφθαρμένος ιερέας Κάλχας, έχει έναν γιο, τον Ορέστη, αυθάδη και κηφήνα όπως και τα ανίψια της, και νιώθει πολύ μόνη. Ώσπου στην ζωή της εμφανίζεται ένας βοσκός, ο «μπήχτης» Πάρις που της δίνει ξανά ζωή!

Τέσσερις μουσικοί, επτά λυρικοί ερμηνευτές και δύο χορευτές υπό την καθοδήγηση του πιο ευφάνταστου σκηνοθέτη όπερας κάνουν το θαύμα!

Ο Παν. Αδάμ, σε μια άκρως θεατρική εκδοχή, γεμάτη ειρωνεία και σημερινές αναφορές, βάζει τους Ατρείδες να παίζουν γκολφ, ενώ εμπλέκει μέσα το Bay-Watch με το ελληνικό φολκλόρ, αλλά και τους μπάφους και την σύγχρονη πολιτική!

Δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα, παρά να σας πω να πάτε να την δείτε!

Εντυπωσίασαν οι τραγουδιστές όχι μόνο φωνητικά αλλά και με την κίνησή τους (Νατάσα Παπαμιχαήλ), πράγμα μη συνηθισμένο για την Λυρική, καθώς και το χορευτικό, βουβό ζεύγος του Φτερωτού θεού Έρωτα και της θεάς Αφροδίτης.

Τα κοστούμια (Βάλια Συριοπούλου) εξίσου αστεία -είτε σύγχρονα, είτε εμπνευσμένα από τον μεσοπόλεμο- δίνουν το στίγμα του κάθε ρόλου. Ξεχωρίζουν οι κόκκινες, παιδικές φορεσιές των θεών και το κίτρινο κουστούμι παραλίας της Ελένης, σαφής αναφορά στον Ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του ’60.

Τα σκηνικά (της ιδίας) λίγα και ενδεικτικά, μια ελιά, σύμβολο της Ελλάδας, κόκκινο χρώμα του πάθους, πλαστικό της σύγχρονης ζωής, μια καρέκλα ναυαγοσώστη και διάφορα αστεία μικροαντικείμενα!

Ρυθμός, κέφι, γέλιο (ειδικά στην σκηνή με το αντηλιακό), χρώμα, σύγχρονη ματιά.

Απλή και χιουμοριστική μουσική. Το έργο γράφτηκε για ορχήστρα και μεταγράφηκε ευφάνταστα για τέσσερα όργανα (Μιχάλης Παπαπέτρου), τα οποία, μάλιστα, παίζουν επί σκηνής, τέσσερις μουσικοί ντυμένοι με ριγέ, ναυτικά κοστούμια!

Επιστρέφει και πάλι το θέατρο Olvio. Μην το χάσετε.

https://mail.google.com/mail/u/0/#search/%CE%A9%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%B1/14f9780a6d158b20?projector=1

https://www.youtube.com/watch?v=3jrBkmYQgdA#t=108

OLVIO theater

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7,

Βοτανικός (metro Κεραμεικός)

www.olviotheater.gr olvio.info@gmail.com

Ενορχήστρωση-διασκευή: Μιχάλης Παπαπέτρου

Μουσική διεύθυνση: Χρύσα Γρένδα

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Αδάμ

Μετάφραση: Ζιλ Γκουρντιέ

Σκηνικά – κοστούμια: Βάλια Συριοπούλου