Spaghetti με ανεμώνες της θάλασσας

Θάλασσα, ήλιος, απλότητα. Τα κύρια συστατικά μιάς καλοκαιρινής, γευστικής συνταγής. Και πως μου ήρθε στο νου το καλοκαίρι, μέσα στη καρδιά του χειμώνα, λίγες μόνο μέρες μετά από τα γερά κρύα;

Μου ήρθε γιατί, μέσα στο καταχείμωνο είναι η καλύτερη εποχή (δείτε “Μυστικά” [1] ) για αυτή την εξαιρετική συνταγή που χάρις σε ένα τρελλάρα φίλο από την Κερατέα, είχα την ευκαιρία, άλλος τρελλάρας εγώ, να φτιάξω.

Τρελλάρας αυτός γιατί, ενώ

έξω “ξύριζε”, κυριολεκτικά ή όχι, το αγιάζι, αυτός τακτικά βουτάει και πάει για “κυνήγι”, στα νερά των γύρω περιοχών. Και, έχοντάς με ακούσει να αναπολώ α γ α λ ι π ο κ ε φ τ έ δ ε ς, σε μία από τις “εξορμήσεις” του, μια και δεν βρήκε “κυνήγι” είπε να ...μαζέψει χόρτα!

Μόνο που τα “χόρτα” που μάζεψε, δεν ήσαν ...χόρτα, αλλά ζωάκια. Ζωάκια όμως με θωριά που, σαν τα δεις στο φυσικό τους περιβάλλον, σου φέρνουν προς δημιουργία του φυτικού και όχι του ζωικού βασιλείου, που μοιάζουν με ανεμώνες, έτσι με τα λεπτά, γυαλιστερά, μακριά, “φύλλα” τους (πλοκάμια στη πραγματικότητα) που αναδεύονται μέσα στη θάλασσα παρασυρμένα από τους κυματισμούς του νερού και τα ρεύματα. Η θέα τους, σε καθαρά, λίγο απόμερα, νερά είναι κάτι το ονειρικό. Εάν δηλαδή τα προσέξεις, ασχοληθείς μαζί τους, και δεν προσπεράσεις ακολουθώντας κατά πόδας καμία ... ζαργάνα.

Τρελλάρας και εγώ γιατί, στο σπίτι μας το μόνο αγαπημένο ψαρικό είναι το...ψαρονέφρι, τα δε “απλώς αποδεκτά” μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ήταν συνεπώς δεδομένο, ότι κάτι τέτοιο θα καταναλωνόταν –αποκλειστικά– από τους δύο ... τρελλάρες.

Είναι μία πραγματική απόλαυση, για ουρανίσκους πολύ εκλεπτυσμένους (τώρα, θα μου πείτε, πως και άρεσε και σε εμάς, τους “των πάντων εξολοθρευτές”... Αλήθεια και αυτό, αλλά το αλάνθαστο άρωμα της θάλασσας που αναδύει το πιάτο μπορεί να εξευγενίσει και (διατροφικά) αγροίκους ακόμη…

Keywords
Τυχαία Θέματα