ΙΣΡΑΗΛ: Επίδειξη πυγμής με πολλαπλό μήνυμα

00:24 11/2/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΙΜΗΣΗ

Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Έχουντ Μπάρακ, «πρόδωσε» τελικά την επίθεση των αεροσκαφών στη Συρία, σπάζοντας έτσι την «ένοχη σιωπή» που επικρατούσε για μέρες. Μα, δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος που θα χτυπούσε με τέτοια ακρίβεια, αφού το Ισραήλ είναι η χώρα που δεν πρόκειται να αφήσει κανένα γειτονικό κράτος να αναπτυχθεί στρατιωτικά εις βάρος του. Και αυτό γιατί κάθε σύγχρονος οπλισμός αραβικής χώρας μπορεί να πέσει σε χέρια τρομοκρατών. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τι είδους οπλισμός βρισκόταν στο σημείο του χτυπήματος και ποιος ήταν ο πιθανός προορισμός.
Μέχρι

τώρα παραμένει επτασφράγιστο μυστικό. Βέβαια, έγιναν υπαινιγμοί ότι η Μόσχα κρύβεται πίσω από την πώληση πυραύλων στον Άσαντ. Οι Ρώσοι διέψευσαν κάθε ανάμειξη, αν και οι υπηρεσίες του Ισραήλ μίλησαν για υψηλής τεχνολογίας οπλισμό που έπρεπε να καταστραφεί. Έγινε ειδικά λόγος για πύραυλους SA-17, ικανούς να χτυπήσουν το ισχυρότερο όπλο της ισραηλινής εξωτερικής πολιτικής που δεν είναι άλλο από την πολεμική αεροπορία. Άλλη εκδοχή, ωστόσο, έκανε λόγο για χημικά όπλα που προορίζονταν για τη Χεσμπολάχ. Και αυτό είναι το σημείο που τόνισαν πολλοί στο Ισραήλ. Δηλαδή, το γεγονός ότι τα χημικά είχαν συγκεκριμένη κατεύθυνση και προέλευση.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι από το 2005 προειδοποιούσαν για ύπαρξη υποδομών σε Συρία και Λίβανο ικανών για κατασκευή πυρηνικών όπλων. Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό, εκεί που χτύπησαν τα αεροπλάνα, βρίσκονταν, σύμφωνα με πηγές ιρανικής προέλευσης, υποδομές που κατασκεύαζαν όπλα και πυραύλους για τρομοκράτες. Οι Ισραηλινοί προχώρησαν λίγο παραπέρα, λέγοντας ότι οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις εφοδίαζαν κατά καιρούς τη Βόρεια Κορέα με πυραυλική τεχνολογία, ίσως και με ουράνιο απαραίτητο για πυρηνικό πρόγραμμα. Πάντως, το Τελ Αβίβ πέρασε το μήνυμα στο Ιράν και ίσως αυτή η επιδρομή να μοιάζει με «πρόβα τζενεράλε» για ανάλογη μελλοντική επιχείρηση σε ιρανικές εγκαταστάσεις.

ΔΥΤΙΚΗ ΑΦΡΙΚΗ: Υπό γαλλική ομπρέλα το ουράνιο
Με την κατάσταση να κρέμεται από μια κλωστή στο Μάλι, οι γαλλικές δυνάμεις αποφάσισαν να εγκαταστήσουν φρουρές σε εργοστάσια και μονάδες παραγωγής ουρανίου στον γειτονικό Νίγηρα. Το μακελειό στην Αλγερία έδωσε το πολυπόθητο πράσινο φως να εγκατασταθούν δυτικά στρατεύματα σε όλες τις περιοχές ζωτικού ενδιαφέροντος. Η μονάδα που θα φυλάσσεται από τους Γάλλους είναι η μεγαλύτερη σε παραγωγή ουρανίου στη Δυτική Αφρική.
Η μόνιμη, όπως όλα δείχνουν, παρουσία Δυτικών περνάει το μήνυμα στην Αλ Κάιντα και στα τρομοκρατικά δίκτυα της περιοχής να μην ξανασκεφτούν κάτι ανόητο. Όσο, όμως, μακροχρόνια και να είναι η παρουσία των στρατευμάτων, σίγουρα δεν θα είναι για πάντα. Οι τρομοκράτες μπορεί να προσανατολιστούν σε άλλα δυτικά συμφέροντα, όπως κατασκευαστικές εταιρείες και πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται σε γειτονικές χώρες. Δεν θα διστάσουν να επιτεθούν σε άλλα διυλιστήρια στη Νιγηρία ή στη Σενεγάλη, αν το κρίνουν σκόπιμο.
Απαραίτητη και εδώ είναι η βούληση των τοπικών κυβερνήσεων –καμιά φορά μόνο των φυλάρχων– να συνεργαστούν μέσα στο πλαίσιο συμμαχιών. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι αν οι ισλαμιστές νιώσουν τη δυτική παρουσία ασφυκτική, μπορεί να στραφούν στην πειρατεία ακολουθώντας το σομαλικό παράδειγμα. Και δεν είναι δύσκολο να γίνει αυτό, τη στιγμή που πολλοί Αφρικανοί στρατολογούνται τελευταία και υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως από ισλαμικά δίκτυα εκατομμυρίων δολαρίων. Οι υπόλοιπες χώρες της Δυτικής Αφρικής, ως ανερχόμενοι παίκτες των πετρελαϊκών δικτύων, αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα ασφαλείας για τις εγκαταστάσεις τους. Η οικονομική τους ανέλιξη ίσως να είναι συνυφασμένη, αναπόφευκτα, με τη δυτική στρατιωτική ομπρέλα, ανάλογη με αυτήν που στήνουν οι Γάλλοι στην ευρύτερη περιοχή.

ΣΚΩΤΙΑ: «Αγκάθι» το χρέος
Το ζήτημα της ανεξαρτησίας της Σκωτίας επανήλθε στο προσκήνιο αυτήν τη φορά… λεπτομερώς. Το εθνικό κόμμα της Σκωτίας (SNP) έθεσε ως ημερομηνία ανεξαρτησίας τον Μάρτιο του 2016, με την προϋπόθεση ότι στο δημοψήφισμα του 2014 οι πολίτες θα ψηφήσουν «ναι». Ωστόσο, τα «αγκάθια» είναι πολλά. Οι Σκωτσέζοι ζητούν από το Λονδίνο να διαπραγματευτεί από τώρα τους όρους, κάτι όμως που είναι αδύνατον να συμβεί, αφού η κυβέρνηση Κάμερον έχει αποκλείσει κάθε συζήτηση πριν από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Επιπλέον, φωνές της σκωτσέζικης αντιπολίτευσης κάνουν λόγο για βιασύνη, αφού η ανεξαρτησία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει διαπραγμάτευση με τη διεθνή κοινότητα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, οι Σκωτσέζοι πρέπει να ορίσουν τη θέση τους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.
Αυτό που πονοκεφαλιάζει τους υπέρμαχους της ανεξαρτησίας είναι οι διαπραγματεύσεις για τη μοιρασιά του χρέους με την Αγγλία, τη συγκρότηση στρατού και νομισματικής πολιτικής. Σημεία, δηλαδή, που απαιτούν ειδική προσοχή… Δεν αποκλείεται, πάντως, στην παρούσα φάση όλα να είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι των εθνικιστών για να αυξήσουν τις πιθανότητες ευρύτερης λαϊκής συμμετοχής και επιτυχίας στο επικείμενο δημοψήφισμα.

ΣΥΡΙΑ: Κέρδος για Άσαντ
Μετά από 60 χιλιάδες νεκρούς η αντιπολίτευση αποφάσισε να δεχτεί τις συνομιλίες με το καθεστώς Άσαντ, ο οποίος έχει καταφέρει μέχρι τώρα να ανατρέψει τα προγνωστικά. Οι προσωρινές νίκες του τακτικού στρατού, απ’ ό,τι φαίνεται, ήταν καταλυτικές στο να αλλάξει γνώμη η ηγεσία των ανταρτών. Σίγουρα είναι μια μεγάλη αλλαγή η στάση της αντιπολίτευσης, ωστόσο δεν μπορούμε να μιλάμε για νέα τάξη πραγμάτων, όταν ακόμα οι δυο πλευρές ανταλλάζουν σφαίρες.
Ο βασικός ηγέτης της αντιπολίτευσης, ο Αλ Χατίπ, γνωρίζει ότι πιθανόν να έχει να αντιμετωπίσει δύο βασικά εμπόδια. Πρώτον, τις αντιδράσεις μέρους της ηγεσίας των ανταρτών, οι οποίοι είναι ούτως ή άλλως κατακερματισμένοι και, δεύτερον, το γεγονός ότι δεν θα συζητήσει με τον Άσαντ από θέση ισχύος. Σε αντίθεση με την αντιπολίτευση, το καθεστώς πιστεύει ότι πρέπει πρώτα να τελειώσει τη θητεία του και μετά να προβεί σε αλλαγή του πολιτεύματος. Και αυτό, με τον όρο ότι ο Άσαντ θα έχει δικαίωμα συμμετοχής σε εκλογές, αν φυσικά γίνουν.
Πλέον, αρκετοί στην ηγεσία των ανταρτών έχουν πειστεί ότι η νίκη στο στρατιωτικό πεδίο είναι δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Προκειμένου, όμως, να προκαλούν νεκρούς, ίσως ήρθε η ώρα για αυτούς να προτείνουν την εκεχειρία έστω και με τους όρους του «εχθρού». Αντιδράσεις επίσημες δεν υπάρχουν από τους έξωθεν υποστηρικτές, αν και στη Μόσχα μάλλον τρίβουν τα χέρια τους για τη νέα, εν πολλοίς, αναπάντεχη τροπή.

ΒΡΑΤΑΝΙΑ: Μακάβρια γκάφα
Σε έρευνα που έγινε στην Αστυνομία της Αγγλίας ανακαλύφθηκε ίσως ένα από τα πιο μακάβρια ευρήματα. Αστυνομικοί για 40 χρόνια χρησιμοποιούσαν ονόματα αποθανόντων παιδιών μικρής ηλικίας για τις ανάγκες μυστικών επιχειρήσεων. Χωρίς να ρωτήσουν ή τουλάχιστον να απευθυνθούν στις οικογένειες, εξέδιδαν έγγραφα με ονόματα ανθρώπων που δεν βρίσκονταν στη ζωή.
Αν και αυτή η πρακτική ήταν κοινή και όλες οι Αρχές είχαν γνώση, αυτό που προκάλεσε τις οικογένειες και την κοινωνία ήταν η ηθική διάσταση του θέματος. Υπήρχαν αστυνομικοί που έζησαν για χρόνια κάτω από την ταυτότητα ενός εκλιπόντος παιδιού. Σκοπός αυτής της μεθόδου ήταν να βοηθήσει τους αστυνομικούς να μπουν σε χώρους αντιεξουσιαστών και ακραίων πολιτικών γκρουπ, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί. Το θέμα δεν πήρε διαστάσεις πολιτικού πανικού, έφερε όμως παλαιούς πολιτικούς σε δύσκολη θέση, αφού καλούνται να απαντήσουν, κυρίως στις οικογένειες των παιδιών, γι’ αυτήν την ομολογουμένως μεγάλη γκάφα…