Κρίση ταυτότητας, ακροδεξιά φαντάσματα

02:17 17/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Αν έπρεπε να συνοψίσουμε τη γερμανική προεκλογική εκστρατεία σε τρία στιγμιότυπα,

πρώτα θα ξαναβλέπαμε εκείνη την παρέμβαση μέσω βιντεοκλήσης που έκανε ο Ιλον Μασκ στις 25 Ιανουαρίου στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της AfD στην πόλη Χάλε της Σαξονίας-Ανχαλτ,

όταν χαρακτήρισε το ακροδεξιό κόμμα ως «την καλύτερη ελπίδα της Γερμανίας» και είπε στους πολίτες της χώρας αυτής πως επικεντρώνονται υπερβολικά στην «ενοχή του παρελθόντος» και πρέπει να το «ξεπεράσουν»·

έπειτα θα ξανακούγαμε τον λυγμό, περισσότερο από ό,τι κρότο, με τον οποίο έσπασε στις 29 Ιανουαρίου στην Μπούντεσταγκ

ένα μεγάλο μεταπολεμικό ταμπού, όταν ο υποψήφιος καγκελάριος της Χριστιανικής Ενωσης και φαβορί των εκλογών της 23ης Φεβρουαρίου, ο Φρίντριχ Μερτς, δέχθηκε να περάσει ένα ψήφισμά του για το Μεταναστευτικό,

που προέβλεπε μεταξύ άλλων και κλείσιμο των συνόρων, με τις ψήφους της AfD· και τελικά θα κάναμε μια προσπάθεια να νιώσουμε την απογοήτευση, μαζί και την αποφασιστικότητα, των δεκάδων χιλιάδων Γερμανών που βγαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο στους δρόμους προκειμένου να καταγγείλουν την Ακροδεξιά, συχνά υπό το σύνθημα «η δημοκρατία σε χρειάζεται».

Παραμονές των εκλογών, η εικόνα είναι ξεκάθαρη.

Σύμφωνα με τη «δημοσκόπηση των δημοσκοπήσεων» του Politico, η Χριστιανική Ενωση (CDU / CSU) συγκεντρώνει στην πρόθεση ψήφου 30%, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έρχεται δεύτερη με 22% και ακολουθούν Σοσιαλδημοκράτες (SPD) με 17%, Πράσινοι με 13%, η Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ (BSW) με 6%, η Αριστερά με 5% και οι Φιλελεύθεροι (FDP) με 4%, που σημαίνει εκτός Βουλής.

Εκτός συνταρακτικού απροόπτου, λοιπόν, το όνομα του επόμενου καγκελάριου είναι γνωστό, μένει απλώς να φανεί αν ο κυβερνητικός συνασπισμός που θα αναγκαστεί να συγκροτήσει θα τον υποχρεώσει με τη σειρά του να αμβλύνει κάπως αυτά τα σχέδια για επαναφορά μόνιμων ελέγχων στα σύνορα της Γερμανίας και επαναπροώθηση μεταναστών και προσφύγων στις χώρες πρώτης εισόδου που απειλούν να φέρουν νέες αναταράξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Μένει επίσης να φανεί στην πράξη αν εννοεί τη δέσμευσή του για μηδενική σύμπραξη με την AfD – γιατί αυτό το ταμπού, θα συμπαρέσυρε αναμφισβήτητα στην κατάρρευση ολόκληρη την ΕΕ.

Η Γερμανία μετράει ήδη δύο χρονιές ύφεσης, κινδυνεύει να μετρήσει φέτος και τρίτη, «είναι η οικονομία, ανόητε», θα σπεύσουν να πουν πολλοί, και εντούτοις, παραδόξως, η προεκλογική συζήτηση δεν επικεντρώθηκε σε αυτήν.