Τζένη Καρέζη: Τραγουδάει τα κάλαντα μαζί με τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Βασίλη Αυλωνίτη την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1956 – Σπάνιο κλικ

19:00 27/12/2024 - Πηγή: InStyle

Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία η Τζένη Καρέζη, ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Μίμης Φωτόπουλος και ο Χρήστος Τσαγανέας μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές από την ταινία “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο”, τραγουδούν τα κάλαντα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1956.

Γράφει

ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του

Ο Μίμης Φωτόπουλος (αριστερά) με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Χρήστο Τσαγανέα (κέντρο), Τζένη Καρέζη και τους υπόλοιπους συντελεστές από την ταινία “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο”, παραμονή πρωτοχρονιάς του 1956 στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας για να τραγουδήσουν τα κάλαντα. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από αυτή τη συγκινητική πρωτοβουλία διατέθηκαν στο ΣΕΗ (Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών), στηρίζοντας έτσι τον θεσμό και τους ανθρώπους του θεάτρου σε μια δύσκολη εποχή. 

Η “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο” αποτελεί μια αριστουργηματική ταινία του Αλέκου Σακελλάριου και της Φίνος Φιλμ, ντυμένη μουσικά με τα υπέροχα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, η οποία κάνει πρεμιέρα στους κιν/φους Πάνθεον, Έλλη, Σταρ και Ιντεάλ στις 12 Δεκεμβρίου του 1955, κατακτώντας την 2η θέση σε εισπράξεις από τις 22 ταινίες της σαιζόν, με περισσότερα από 126.000 εισιτήρια στην πρώτη προβολή.

Όπως αναφέρεται στον τύπο της εποχής, υπήρξε μια διαμάχη με ανταλλαγή δηλώσεων στην εφημερίδα “Έθνος” ανάμεσα στον σκηνοθέτη της ταινίας Αλέκο Σακελλάριο και τον σκηνοθέτη Γιώργο Τζαβέλλα για την πατρότητα της κεντρικής ιδέας του έργου που υπήρξε η λατέρνα. Μετά από παρέμβαση του Φίνου μέσω επιστολής στα μέσα από το Παρίσι όπου βρίσκεται εκείνη την περίοδο, το θέμα λύνεται δηλώνοντας πως δεν υπάρχει κανένα ζήτημα καθώς η ιδέα του ενός είναι εντελώς διαφορετική από την ιδέα του άλλου.

 Η τεράστια επιτυχία του έργου οδηγεί δύο χρόνια αργότερα και στην συνέχεια της ιστορίας με το “Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο” που αποτελεί το πρώτο σίκουελ στην ιστορία του ελληνικού κιν/φου. Ο Αλέκος Σακελλάριος, με την ευαισθησία και το χιούμορ που τον διέκριναν, κατάφερε να δημιουργήσει δύο έργα που συνδύασαν τη νοσταλγία της παλιάς Ελλάδας με διαχρονικά μηνύματα.

Η αφοπλιστική αυθεντικότητα των χαρακτήρων, η λατέρνα ως σύμβολο μιας εποχής που βασιζόταν περισσότερο στο συναίσθημα παρά στην υλική ευημερία και η γλυκόπικρη αίσθηση που αποπνέει, καθιστούν τις ταινίες έναν ύμνο στις αξίες της αλληλεγγύης, της ανιδιοτέλειας και του σεβασμού προς τον συνάνθρωπο. 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aris Loupasis (@arisloupasis)