Κανόνας είναι το ξύλο στους αγώνες σχολείων, το υπουργείο ορίζει τα ματς στις ώρες μαθήματος για να μην υπάρχουν θεατές!

21:08 20/1/2025 - Πηγή: Provocateur

Το είδατε το βίντεο με το άγριο ξύλο που έπεσε στο Ηράκλειο της Κρήτης σε σχολικό αγώνα μπάσκετ; Εκεί που η κοπέλα ακούγεται να φωνάζει «τον ξάπλωσε, τον ξάπλωσε» και εμφανίζονται διάφοροι νεαροί σε έξαλλη κατάσταση να γρονθοκοπούν ο ένας τον άλλο; Κρατήστε το κι αν σας ρωτήσουν ποτέ ποιο είναι το άκρον άωτον της υποκρισίας, δείξτε τους αυτό το απόσπασμα, μαζί με την είδηση ότι αποβλήθηκε για δύο χρόνια το ένα από τα δύο λύκεια από το σχολικό πρωτάθλημα

και έγινε αναστολή των αγώνων «μέχρι νεοτέρας». Για το ξύλο φυσικά.

Συνεδρίασε η Οργανωτική Επιτροπή Σχολικών Αγώνων μετά από τα νέα που έγιναν γνωστά κυρίως επειδή υπήρξε αυτό το βίντεο κι έγινε βούκινο σε όλο τον κόσμο. Διότι επισήμως καμία καταγγελία δεν υποβλήθηκε, και η αστυνομία που κλήθηκε να επέμβει έφτασε αργά, όταν είχαν ηρεμήσει τα πνεύματα, οπότε κανείς δεν ήθελε να μπλέξει.

Αυτή την θεσμική συμπεριφορά, δυστυχώς, παρ’ ότι σωστή, τη χαρακτηρίζουμε υποκριτική, δεδομένου ότι οι σχολικοί αγώνες (κυρίως στο μπάσκετ) ειδικά μεταξύ γειτονικών λυκείων, δηλαδή στους πρώτους γύρους των διοργανώσεων, αποτελούν συχνά εστίες βίας. Πολύ πιο συχνά απ’ όσο αναφέρονται στα αστυνομικά δελτία ή βλέπουν το φως της δημοσιότητας με βίντεο με ξύλο και βία όπως αυτό του Ηρακλείου.

Νωρίς τα ματς για να μην πέφτει πολύ ξύλο

Αρκετά παλαιότερα οι σχολικοί αγώνες, ειδικά στα ομαδικά αθλήματα, διεξάγονταν εκτός σχολικού ωραρίου και οι μαθητές ενθαρρύνονταν, μάλιστα, να παρακολουθήσουν τις προσπάθειες των συμμαθητών τους για τη νίκη του σχολείου τους. Τα εκτεταμένα επεισόδια που γίνονταν στις κερκίδες, τα οποία επέφεραν κάποιες φορές και σοβαρούς τραυματισμούς και ομαδικές προσαγωγές μαθητών στα αστυνομικά τμήματα, ώθησαν την Οργανωτική Επιτροπή να ορίζει τους αγώνες κατά 90% εντός σχολικών ωρών. Μόνο οι αθλητές, φυσικά, είχαν δικαιολογημένες απουσίες από τα μαθήματά τους και οι υπόλοιποι μαθητές δεν μπορούν, δυνητικά, να δουν τους αγώνες, αφού εκείνη την ώρα έχουν μάθημα.

Αρκετοί είναι, βέβαια, αυτοί που θυσιάζουν αδικαιολόγητες απουσίες για να δουν τους συμμαθητές τους να παίζουν (κι ενδεχομένως να «συναντηθούν» με άλλα λύκεια της περιοχής, με τα οποία συντηρείται μια ηλίθια αντιπαλότητα) κι έτσι προκύπτουν ακόμα και σήμερα περιστατικά, όπως αυτό που καταγράφηκε στο Ηράκλειο. Οι σχολικές ομάδες, λοιπόν, είναι εντελώς αποκομμένες από το υπόλοιπο σχολείο ακριβώς για το φόβο επεισοδίων. Οι αγώνες γίνονται ουσιαστικά κεκλεισμένων των θυρών, με ελάχιστο κόσμο τα πρωινά και τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει καμία ενημέρωση, παρά μόνο των άμεσα ενδιαφερόμενων. Για το “φόβο των Ιουδαίων”, λέγε με ξύλο.

Γιατί το υπουργείο Παιδείας επιμένει σ’ αυτό τον αναχρονιστικό θεσμό των σχολικών πρωταθλημάτων; Μα, για τα μόρια!

Στο αρθρ. 38 του ΦΕΚ 24Α/2013 ορίζεται το εξής:

«Εισάγονται σε σχολές ή τμήματα των Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. οι διακριθέντες αθλητές με πρώτη (1η) πανελλήνια νίκη στους σχολικούς αγώνες, εφόσον συγκεντρώνουν αριθμό μορίων τουλάχιστον ίσο με το 90% του αριθμού των μορίων του τελευταίου εισαχθέντος στη συγκεκριμένη σχολή κατά το ίδιο ακαδημαϊκό έτος, κατά τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 2525/1997 (A΄188), όπως ισχύει, ύστερα από προσαύξηση του συνόλου των μορίων τους κατά 20% για τα Τ.Ε.Φ.Α.Α. και κατά 10% για οποιαδήποτε άλλη σχολή ή τμήμα των Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. . Όσοι κατέκτησαν τη 2η θέση λαμβάνουν προσαύξηση 20% για τα Τ.Ε.Φ.Α.Α. και 8% για τις υπόλοιπες σχολές Α.Ε.Ι./Α.Τ.Ε.Ι. και όσοι τερμάτισαν στην 3η θέση έχουν προσαύξηση 7% για Α.Ε.Ι./Α.Τ.Ε.Ι. και 20% για τα Τ.Ε.Φ.Α.Α.».

Υπάρχουν, δηλαδή, ισχυρά κίνητρα για όσους αθλητές φτάσουν μέχρι την τελική τετράδα (η οποία γίνεται παραδοσιακά με τρία λύκεια της Ελλάδας και το λύκειο που παίρνει την πρώτη θέση στο αντίστοιχο πρωτάθλημα της Κύπρου). Ακόμα και στο Final Four, δηλαδή, το υπουργείο προνοεί ώστε όλοι οι συμμετέχοντες να παίρνουν μόρια κι απλά να αγωνίζονται για τις θέσεις, διότι αν γινόταν με τέσσερις ομάδες ή με περισσότερες και βρίσκονταν στους αγώνες αθλητές-μαθητές που δεν θα κέρδιζαν τίποτα από τη συμμετοχή τους, τα πράγματα μπορεί να εκτρέπονταν!

Με τον θεσμό αυτόν το υπουργείο επιδιώκει να καρπωθεί την αθλητική πρόοδο των παιδιών, η οποία σε ποσοστό 100% συντελείται εκτός σχολικού περιβάλλοντος! Φυσικά και δεν μαθαίνουν τα παιδιά κανένα σπορ σε υψηλό επίπεδο μόνο από τις ώρες γυμναστικής του σχολείου. Όλα βρίσκονται σε σωματεία, και μάλιστα για να δημιουργηθούν πολύ δυνατές ομάδες, παρατηρείται το φαινόμενο των αθλητικών «μεταγραφών»: Πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια προσφέρουν μέχρι και μείωση στα δίδακτρά τους (υπό μορφή υποτροφίας) για τους ταλαντούχους αθλητές (μπασκετμπολίστες εν προκειμένω) για να τους εντάξουν στην ομάδα τους και να κερδίσουν πανελλήνιες διακρίσεις.

Έτσι, λοιπόν, δεν καλλιεργείται ούτε καν η έννοια της ομάδας-παρέας του σχολείου. Αυτό παρατηρείται μόνο σε σχολεία που δεν έχουν καμία πιθανότητα διάκρισης. Τις περισσότερες φορές δημιουργούνται 2-3 «υπερομάδες», με επίλεκτους αθλητές των εθνικών ομάδων συγκεντρωμένους σε λίγα σχολεία, τα οποία «μάχονται» μεταξύ τους για τα μόρια, σε αγώνες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν άλλο, παρά μόνο τους ίδιους και τις εκπαιδευτικές τους φιλοδοξίες.

Γι’ αυτό και αυτό το θλιβερό βίντεο που αποτυπώνει το ακόμα πιο θλιβερό περιστατικό μήπως θα πρέπει να είναι η αφορμή να ανοίξει μια συζήτηση για το μέλλον των σχολικών πρωταθλημάτων, όπως τα ζούμε σήμερα;