«Ο ασυγχώρητος κύριος Ιερώνυμος»

10:20 2/2/2025 - Πηγή: iEidiseis

Πολιτισμός και Πολιτική κάθε Σαββατοκύριακο με την Ελένη Σπανοπούλου.

ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΣ, για μένα είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κύριος Ιερώνυμος για ένα θέμα που έχει ταλαιπωρήσει και ταλαιπωρεί τα τελευταία 30 περίπου χρόνια την ελληνική κοινωνία.

Αναφέρομαι στην καύση των νεκρών και την επιεικώς απαράδεκτη στάση της Εκκλησίας μας.

Χρειάστηκε ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ένας υπέροχος ονειροπόλος Μικρασιάτης, ο Αντώνης Αλακιώτης, δύο τολμηροί δεξιοί πολιτικοί

όπως ο Μιλτιάδης Έβερτ και η Ντόρα Μπακογιάννη, αρχηγοί όλων των πολιτικών κομμάτων της χώρας, ένας λαμπρός νομικός, ο Νίκος Αλιβιζάτος, τρεις πρόεδροι της Βουλής, πολλοί υπουργοί και βουλευτές 7 κυβερνητικών θητειών, δήμαρχοι όλων των αποχρώσεων σε όλη την Ελλάδα, ο πολύχρονος αγώνας πάνω από 250 προσωπικοτήτων του Πολιτισμού, της Δημοσιογραφίας, των Επιστήμων, της Οικονομικής, Κοινωνικής και Πολιτικής ζωής της χώρας, αλλά και μια κυβέρνηση πρώτη φορά Αριστερή για να ισχύσει νόμιμα, από 30 Σεπτεμβρίου του 2019 η καύση των νεκρών.

Μαθαίνω μάλιστα πως η τελική πίεση για να έρθει ο σχετικός νόμος στη Βουλή από τον τότε αρμόδιο υπουργό Πάνο Σκουρλέτη ήταν ο βαθύς πόνος της Άννας Βαγενά για τον θάνατο του Λουκιανού (της) Κηλαηδόνη. Η Άννα εκλεγμένη τότε στη Βουλή με τον ΣΥΡΙΖΑ έζησε προσωπικά το δράμα της μεταφοράς της σορού του αγαπημένου Λουκιανού, για καύση στη γειτονική Βουλγαρία.

Όπως και για τα Τέμπη, έτσι και για το ζήτημα της καύσης η Εκκλησία ήταν απούσα. Στο θέμα της καύσης, μάλιστα, προσπάθησε και προσπαθεί ακόμη να το εμποδίσει με νύχια και με δόντια.

Ο λόγος που αναφέρω ως ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ τον προκαθήμενο της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι η πικρή εμπειρία μου από την περασμένη Τρίτη, στην Κυψέλη μέχρι το πρωί της Πέμπτης στον προαύλιο χώρο του Α Νεκροταφείου Αθηνών. Δεκάδες επώνυμοι και ανώνυμοι Αθηναίοι έσπευσαν να αποχαιρετήσουν τον υπέροχο συνάδελφο, διακεκριμένο κριτικό κινηματογράφου και πολυαγαπημένο φίλο Ιάσονα Τριανταφυλλίδη. Πρώτος στην τάξη μεταξύ αυτών ο Πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο σπουδαίος και σοφός άνθρωπος είναι.

Στη φωτογραφία αγκαλιάζει τρυφερά την μητέρα του Ιάσονα, που σπαράζει έχοντας χάσει τον μονάκριβο γιο της και μοναδικό της στήριγμα στη ζωή. Μια εικόνα χίλιες λέξεις…

Ελάχιστοι γνώριζαν τι είχε προηγηθεί και γιατί η αρχική δημόσια αναγγελία του τόπου για το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ στον νεκρό, άλλαξε ξαφνικά και τελικά υπήρξε δεύτερο… κάλεσμα του κόσμου, ίδια μέρα, ίδια ώρα , αλλά στην αίθουσα Τελετών του Α Νεκροταφείου. Συγγενείς φίλοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί ρωτούσαν γιατί και εγώ που το έζησα ως αυτόπτης, αυτήκοος και αδιάψευστη μάρτυρας επέλεξα να σωπάσω, μέχρι να φύγει οριστικά από τη γη στους ουρανούς ο Ιασονάκος.

Γνώριζα πως η ελληνική Εκκλησία στον 21ο αιώνα , με κορεσμένα τα νεκροταφεία, αναρίθμητες, οδυνηρές για κάθε οικογένεια, εκταφές και με ιερόσυλα, βρώμικα χωνευτήρια, αντιτίθεται στην καύση των νεκρών. Πίστευα, όμως, ότι είχε
επιτέλους βρεθεί ένα modus vivendi ανάμεσα σε ανοιχτόμυαλους ιερείς και πενθούσες οικογένειες, που πάσχιζαν στην κόψη του φτερού του καρχαρία να ισορροπήσουν ανάμεσα στην Πίστη και την τελευταία ιερή παντού και πάντα επιθυμία του αγαπημένου τους προσώπου.

Τα όρια διακριτά:

Θρησκευτική κηδεία, νεκρώσιμη Ακολουθία, ταφή Πολιτική κηδεία, απουσία της Εκκλησίας και καύση. Τι γίνεται, όμως, όταν ο νεκρός είναι χριστιανός ορθόδοξος, πιστός και θεοσεβούμενος, αλλά επιθυμεί και καταλείπει ως τελευταία επιθυμία την καύση και όχι την ταφή του;
Με μυστικοπαθείς σιωπές, λευκά ψέματα, ιδιαίτερες συνεννοήσεις με τελετάρχες γραφείων κηδειών και την κατανόηση σεβάσμιων ιερέων κάπου κάπως το θέμα κατάφερνε να διευθετείται.

Δυστυχώς η Εκκλησία, αρνούμενη να λειτουργήσει και να ψάλλει κατά το Ορθόδοξο Πρωτόκολλο, την υπέροχη Θεολογικά, Ποιητικά και Παρηγορητικά Νεκρώσιμη Ακολουθία της, για κάθε Έλληνα Χριστιανό, που επιθυμεί την καύση του, συνεχίζει να καλλιεργεί το θρησκευτικό φανατισμό, την μισαλλοδοξία και την περιφρόνηση νεκρού. Κατά τη γνώμη μου, αδικαιολόγητα, ανιστόρητα, ατεκμηρίωτα, απάνθρωπα και απολίτιστα!

Ο Άκης Ζαχαράκης, επικεφαλής του γραφείου τελετών προπορεύεται στην έξοδο της σορού από τον χώρο, κρατώντας τη φωτογραφία του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη κι έχοντας φροντίσει στο φέρετρο, να τον καλύπτει ένας μεγάλος ξυλόγλυπτος σταυρός και δίπλανα τον συνοδεύει μέχρι τέλους ο σταυρός με τα λευκά τριαντάφυλλα και τα μωβ κυκλάμινα από την θεοσεβούμενη μητέρα Αγγελική, στον πρόωρα χαμένο γιό της.

Μετά από παρέμβαση της Αρχιεπισκοπής, σε ένα ναό (εικάζω, λόγω της αναγνωρισιμότητας του Ιάσονα στο δημόσιο βίο) πέντε εκκλησίες της Αθήνας αρνήθηκαν να ψάλλουν τη Νεκρώσιμη Ακολουθία! Έζησα μια προς μια τις επικοινωνίες με τους ιερείς των εκκλησιών που ένοιωσαν την απειλή της τιμωρίας από την Ιερά Σύνοδο πάνω από τα κεφάλια τους για να μην πω τη γενειάδα τους…

Μόνο ένα νεκροταφείο, εκτός Αθηνών, μας είπε ότι θα δεχόταν να ψάλλει τον νεκρό, αλλά και πάλι, όχι στον Ναό.

« Στο Παρεκκλήσι μόνο και θα τους πω, αν με ρωτήσουν, ότι έψαλλα Τρισάγιο» μας είπε ο ιερέας !Ιερά Εξέταση εν έτει 2025...

Κατόπιν τούτων, με αναφιλητά η μάνα και προκειμένου να ικανοποιήσει την τελευταία επιθυμία του γιού της, δέχθηκε να γίνει πολιτική κηδεία, στο Α! Νεκροταφείο, αλλά με Τρισάγιο, όπως μας διαβεβαίωσε ο ιερέας. « Να ακουστεί ο Λόγος του Θεού πάνω από τον Ιάσονα μου» σπάραζε και αναρωτιόταν, γιατί η Εκκλησία δεν του δίνει Ευχή. « Μαζί πηγαίναμε και κοινωνούσαμε. Πίστευε βαθιά το παιδί μου,αλλά δεν ήθελε να με ταλαιπωρεί στα νεκροταφεία», μας έλεγε η κυρία Αγγελική. Κι όμως, επικαλούμενος σχετική εγκύκλιο σας ο ιερέας μας επέβαλλε να προβούμε σε δεύτερη διορθωτική ανακοίνωση για την τελετή, ώστε να είναι σαφές ότι πρόκειται για πολιτική κηδεία. Συμμορφούμενος προς τα υποδείξεις, φαντάζομαι τέλεσε το Τρισάγιο, με εμάς να ζούμε τον τρόμο μήπως τελικά ούτε και γι’ αυτό το ελάχιστο δεν εμφανιστεί η Εκκλησία δίπλα στον Χριστιανό, Ιάσονα-Παύλο, που η ίδια βάφτισε και έφερε στου Χριστού την Πίστη την Αγία.

Γι’ αυτό γράφω ότι είστε ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΣ Μακαριώτατε!

Χρωστάτε μια συγγνώμη σε αυτή τη μάνα, αφού ούτε νόμος του Κράτους υπάρχει που να απαγορεύει τη Νεκρώσιμη Ακολουθία για Χριστιανό πολίτη που επιθυμεί την καύση, ούτε Εκκλησιαστικός νόμος που να επιβάλει την θρησκευτική ακηδεία Χριστιανού, που θέλει η τέφρα του να σκορπιστεί στη γη.

« Χους ει και εις χουν απελεύσει» και στις δύο περιπτώσεις. Ταιριάζει αυτή η απανθρωπιά με τις Γραφές της Πίστης μας; Ψάλλετε τη Νεκρώσιμη Ακολουθία για λήστες, δολοφόνους, παιδεραστές, κάθε λογής λαμόγια της κοινωνίας και σωστά, αφού ο νεκρός δεδικαίωται και δεν δύναται να αμαρτήσει πλέον.

Γιατί τη στερείτε από πιστούς Χριστιανούς; Κύριε Ιερώνυμε, λένε πως είναι πολλά τα χρήματα που θα χάσει η Εκκλησία (;) από εκκλησιαστικά δικαιώματα, κηδείας, τριήμερα, εννιάμερα Σαραντάμερα, ετήσια, τρίχρονα και εσαεί μνημόσυνα και τρισάγια.

Σεβασμιώτατε Σας λέω ότι οι μισθοί των ιερέων προέρχονται από τους φόρους και του Ιάσονα και όλων των χριστιανών, όπως εγώ, για παράδειγμα που επιθυμώ να ψαλεί η σορός μου από την Εκκλησία μας ( προσέξτε όχι… Εκκλησία σας) και να καεί το σώμα μου στη Ριτσώνα , σ’ ένα χώρο και με περιβάλλον που τιμά τους νεκρούς, την Ελλάδα και το ανθρώπινο Πολιτισμό.

Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και Πάσης Ελλάδος σας διαβεβαιώ ότι οι απώλειες ψυχών για την Εκκλησία στις μέρες μας είναι πολύ μεγαλύτερες και πιο πολύτιμες απ΄ ότι η οικονομική αιμορραγία από τα χιλιοδιπλωμένα δεκάευρα εκκλησιαστικής «επαιτείας», που με τη θέληση μας βάζουμε όλοι κρυφά στα χέρια των ιερέων σας, πάνω από τους τάφους των αγαπημένων μας νεκρών.

Ανομοίωση ως αναγκαία ταυτότητα κάθε ανθρώπου ήταν συμπεριληπτικά η ουσία του τρυφερού και λελογισμένου κατά την έκταση επικήδειου που εκφώνησε ο Γιώργος Κιμούλης.

Σας παρακαλώ να τον διαβάσετε Μακαριώτατε, για τον σεβασμό και την ταπεινότητα που εμπεριέχει προς κάθε άνθρωπο που δίνει γενναία τη μάχη της διαφορετικότητας. Και υπάρχουν τόσοι, μα τόσοι πολλοί στο ποίμνιο της Εκκλησίας. «Φίλε Ιάσoνα- είπε ο μεγάλος ερμηνευτής του Θεάτρου μας- όσο κι αν κάποιοι θεωρούν, πως πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με το τέλος των ανθρώπων που αγαπάμε, εγώ ποτέ δε θα πιστέψω πως έφυγες για πάντα. Θα είσαι δίπλα μας, στη σκέψη μας, στις συζητήσεις μας, στις βόλτες της Φωκίωνος. Οι φίλοι που νιώθουμε πως έφυγαν, συνεχίζουν να ζουν, στα λόγια και στη σκέψη αυτών που μένουν.

Έτσι θα συνεχίσει να ακούγεται και ο άφοβος λόγος σου.

Ένας λόγος που ελάχιστοι τολμούσαν να μιλήσουν και, που σ’ αυτήν την εποχή της φοβισμένης έκφρασης, γίνεται όλο και πιο απαραίτητος. Γιατί αυτό που σε χαρακτήριζε περισσότερο απ’ όλα ήταν η ανομοίωση.

Η ανομοίωση όχι ως πρόκληση ή ως εγωιστική στάση - ούτε ως εναντίωση σ’ όσους έχουν αφομοιωθεί, αλλά ως αναγκαία ταυτότητα κάθε ανθρώπου. Αυτοί που αγάπησες και σε
αγάπησαν, δε θα σε ξεχάσουν ποτέ.» Πόσο πολλά θα πρέπει να σας πει η παραπάνω φράση, Κύριε Ιερώνυμε.

Ο Ιάσονας μας, ο δημοσιογράφος, ο κριτικός, ο συγγραφέας, ο σκληρά εργαζόμενος, η φωνή της Αθήνας στον 9,84fm , ο γιος, ο σύντροφος, ο φίλος μας δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο. Ήταν κι έδωσε μάχες για να μείνει ξεχωριστός. Όχι από υπεροψία, αλαζονεία ή ναρκισσισμό, αλλά από την ανάγκη να είναι ελεύθερος.

Ο Ιασονάκος μας, όπως φωνάζαμε οι φίλοι αυτό το μεγάλο άτακτο παιδί ήταν αληθινός Χριστιανός. Κοινωνούσε τρεις φορές το χρόνο, εκκλησιαζόταν τακτικά, άναβε πάντα το κερί του με ευλάβεια, πίστευε βαθιά και προσευχόταν σε κάθε δυσκολία και χαρά της ζωής του. Ποιος είστε εσείς, ποιοι είστε εσείς που δεν του επιτρέψατε να
«ακούσει» στο δρόμο για το μεγάλο ταξίδι, τα υπέροχα λόγια από τις ψαλμωδίες της Νεκρώσιμης Ακολουθίας και το Ευαγγέλιο;

Να ανασάνει το θυμίαμα και μας φύγει με το « πάντα ονείρων απατηλότερα » που τον έκανε να δακρύζει;

Ο Ιάσων- Παύλος Τριανταφυλλίδης ήταν πιο χριστιανός από πολλούς υποκριτές και αμαρτωλούς στο ποίμνιο που σας ακολουθεί και σκύβει να σας φιλήσει το χέρι μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες.

Πόσες φορές από τη συχνότητα του ΑΘΗΝΑ 9,84 για πολλά χρόνια ο Ιάσονας δεν μετέδιδε την αγαπη του για τη Θρησκεια μας την Εκκλησια και την Ορθόδοξη Πίστη του στους ακροατες;

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΙΑΣΟΝΑ

Μακαριώτατε , σας παρακαλώ να θέσετε το θέμα στην Ιερά Σύνοδο και να το κερδισετε. Γνωρίζω ότι ο Ιάσονας μας, με την ψυχούλα που είχε θα σας έχει συγχωρήσει κιόλας. Εγω δεν το μπορώ. Και δεν ξέρω αν θα σας συγχωρήσει ο Θεός στην περίπτωση που επιμείνετε σε αυτή την ιερόσυλη στάση απέναντι σε νεκρούς χριστιανους και στον αποτρόπαιο καννιβαλισμο της σάρκας και των οστών τους από τα σκουλίκια της Γης και του ιερατικού φανατισμού, μεχρι τον
αφανισμο τους με χημικα διαλυτικα στον υδροφόρο ορίζοντα της Αττικής και όχι μόνο.

Σόνια Μαγγίνα, Θρασύβουλος Γιατσιος, Ελένη Σπανοπουλου τρεις φίλοι της καρδιάς του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη, τρεις και Σωματοφύλακες ενωμένοι στον πόνο για τον αναπάντεχο χαμό του αγαπημένου τους αδυνατούν να κατανοήσουν τη στάση της Εκκλησίας.

Εν κατακλείδι θέλω να σας θυμισω το νεκρώσιμο ιδιόμελο του Ιωάννη Μοναχού του Δαμασκηνού που δεν ψάλατε σε Ηχο β! στην κηδεία του Ιάσονα:

« Ὡς ἄνθος μαραίνεται, καὶ ὡς ὄναρ παρέρχεται, καὶ διαλύεται πᾶς ἄνθρωπος· πάλιν δὲ ἠχούσης τῆς σάλπιγγος, νεκροί, ὡς ἐν συσσεισμῷ, πάντες ἀναστήσονται πρὸ ς τὴ ν σὴ ν ὑπάντησιν, Χριστὲ ὁ Θεός· τότε, Δέσποτα, ὃν μετέστησας ἐξ ἡμῶν, ἐν ταῖς τῶν Ἁγίων σου κατάταξον σκηναῖς, τὸ πνεῦμα τοῦ σοῦ δούλου, Χριστέ.»

Σὰν τὸ λουλούδι μαραίνεται καὶ σὰ ν ὄνειρο φεύγει καὶ διαλύεται κάθε ἄνθρωπος. Ὅταν ἠχήσει ἡ σάλπιγγα ὅλοι οἱ νεκροὶ σὰν νὰ γίνεται σεισμός, θὰ ἀναστηθοῦν γιὰ νὰ Σὲ συναντήσουν Χριστέ. Τότε Δέσποτα αὐτὸ ν ποὺ πῆρες ἀπὸ ἐμᾶς νὰ κατατάξεις στὶς σκηνὲ ς τῶν Ἁγίων Σου, ἀναπαύων ἐκεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ δούλου Σου.

Ναι, Κύριε Ιερώνυμε! Αυτός είναι ο Μεγάλος Κανόνας της Εκκλησίας μας. «Οι ιερείς, καίτοι ανάξιοι έχετε την ίδια εξουσία από τους Αγίους Αποστόλους, όσα αν δέσετε και λύσετε, να είναι δεμένα και λυμένα». Είχατε την ιερή υποχρέωση σαν πρώτος τη τάξει των ιερέων και Ποιμενάρχης των ορθόδοξων Χριστιανών να διαβάσετε τις Γραφές για την σωτηρία της Ψυχής του Ιάσονα.

Εύχομαι για τους επόμενους πιστούς να κατισχύσει το αμέτρητο Ελεος και η Φιλανθρωπία , που οφείλετε σε όλους μας. ΑΜΗΝ !