«Τα ακροδάχτυλα της Ιστορίας» του Παναγιώτη Αρβανίτη

01:09 27/9/2024 - Πηγή: Diastixo

Un coup de dés jamais n’abolira le hasard

Όταν ο νεαρός κριτικός
Γκιστάβ Λανσόν
έγραφε κατά του Μαλαρμέ
στις 15 Ιούλη 1893
αποκαλώντας τον συνεργό
τρομοκρατών και δυναμιτιστή
της γλωσσικής αβύσσου

δεν είχε κοπάσει ακόμα
ο αχός των βομβισμών
που είχανε τον Ραβασόλ
στην γκιλοτίνα
πριν έναν χρόνο
οδηγήσει.

Das Wort «Tod» ohne Negation zu lesen

Όταν ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε
στις 6 Ιανουαρίου 1923
οραματιζόταν ένωση
ορφική ζωής θανάτου
κατηγορώντας όλες τις θρησκείες
για αναίτιο σπαραγμό

λελυπημένων

δεν είχαν σηκωθεί τα σκοτεινά
ακροδάχτυλα της Ιστορίας
εβραίων εκατόμβες που θα φούρκιζαν
διαβάζοντας από την άλλη μεριά
σονέτα θετικά
του συρφετού θανάτου.

She-Toyen

Όταν η Τσέχα εικαστικός Τουαγιέν
κατά κόσμον Μαρί Τσερμινόβα
δρασκέλιζε ερμαφρόδιτη τα γαλλοελβετικά σύνορα
σαν πυρετός που τρέχει στις απέραντες κοιλάδες
ανάμεσα σε ρυτίδες σωμάτων παιδικών
και άχυρα ξερά και τσακισμένα

η Καρμέλα δεν είχε χαρίσει
στη Μάριαν Λέδερμπι
το ακουστικό κέρας της Λεoνόρα Κάρινγκτον
ενώ η Ρεμέδιος Βάρο έφεγγε
σαν άστρο μακρινό στο Μεξικό
με τα γυαλιστερά κουζινικά της αλχημείας.

Pax tibi, pax mundi

Όταν ο Πιερ Πάολο Παζολίνι
στις 26 Οκτωβρίου 1967
έκλεινε άσπονδη συμφωνία
με τον αμετανόητο φασίστα ποιητή
Έζρα Ουέστον Λούμις Πάουντ
αποκαλώντας τον ξεροκέφαλο πατέρα

κάτω από τα λευκά σύννεφα του ουρανού της Πίζας
άνθιζαν βουβά τα ερείπια
ενός πικρού late style
ενώ στην Αθήνα –τ’ Αγίου Δημητρίου ανήμερα–
είχε pax mundi και αντάρα
τανκς και Κωνσταντάρα.

Bad smell can be nice

Όταν στις 8 Ιουλίου 2025 το φως του δειλινού
σωριαστεί κάτω από ένα μενεξεδί σύννεφο
εσύ θα κλείνεις αισίως έτη σαράντα.
Διαβάζοντας Λουσία Μπερλίν
μια παιδική ανάμνηση κορφολογείς
τριάντα χρόνια πριν:

Ο δεκάχρονος εαυτός στη μέση του δρόμου
να παίζει ποδόσφαιρο
κλοτσώντας ένα κουτάκι αναψυκτικού
με μόνο αντίπαλο του δειλινού το φως
και τέρμα αυτοσχέδιο έναν πράσινο κάδο απορριμμάτων.
Κάθε γκολ μια γλυκιά αποφορά στου χρόνου τα δίχτυα.

Ο Παναγιώτης Αρβανίτης (Πύργος Ηλείας, γενν. 1985) σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές, η τελευταία με τίτλο Παράθυρο στο Βερολίνο (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2019). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά ισπανόφωνους ποιητές, μεταξύ των οποίων David Huerta, Iván Oñate, Teuco Leopoldo Castilla, José Emilio Pacheco, Cristina Peri Rossi, Mario Santiago Papasquiaro. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού λογοτεχνικής μετάφρασης Το Παράσιτο (Εκδόσεις Νήσος).