«Τρεχάτε αλογάκια μου» του Δημήτρη Χουλιαράκη

23:55 18/4/2025 - Πηγή: Diastixo

ΦΟΡΚΑΣΤ ΣΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ ΦΑΛΗΡΟΥ
[1951]

Ζορζέτες κρεπ ντε σιν κασμίρια αλατζάδες
σατέν και μερινό γάντια δερμάτινα ταφτάδες
Σανέλ Νο5 και πούρα και φουλάρια και μανόν
κάλτσες αμερικάνικες νάιλον και ζαρτιέρες παπιγιόν
Ζαφέρ, Νατζάμπ, Φάουζυ, Ντυναμό,
Σαουλαζάν, Γκαμχούρια, Τρίκαρδε, Μπαρακάτ,

Τρεχάτε αλογάκια μου, άντε να σας χαρώ!

Aχ και να ξέρατε όλοι εσείς ότι τρεις πήχες πιο βαθιά
κοιμούνται οι προπάπποι σας δεμένοι με σκοινιά
επιφανείς της εποχής κοκέτηδες κι αυτοί
του 7ου αιώνα η αφρόκρεμα η νεολαία η χρυσή
με κάτασπρη

οδοντοστοιχία ζηλευτή
σφαγμένοι απ’ τον όχλο δίχως το μάτι να παίξει μια στιγμή
Φλερίκα, Αμπαντάη, Ασίκη, Σφακιανέ,
Κουχαηλάν, Μουρίνικο, Ουάσφι, Τζεμπελίν,

Τρεχάτε αλογάκια μου, άντε να σας χαρώ!

Λιανίστε το χορτάρι με τις οπλές σας με το χνότο το καυτό
έτσι που φύτρο στο χώμα ετούτο να μην ξαναβγεί χλωρό
μυρώστε το με τα ούρα σας με τον πηχτό σας τον ιδρώ
φρουμάζοντας άγρια με μάτι αναστραμμένο γυριστό
σ’ ένα εξαίσιο φωτοφίνις που δεν ξανάδε κανείς δραματικό
σαρώστε της πόλης ετούτης τον καημό
ποιος από δαύτους έριξε σ’ ένα διακονιάρη οβολό
ποιος τα χαράματα βουρλίστηκε ντίρλα σε χορό δαιμονικό
Μπέμπα, Γκλαντιατέρ, Μπουλμπούλ, Ιμπν ελ Αμάλ,
Κατεργαράκο, Καρδιτσιώτισσα, Νασράλα, Αλφειέ,

Τρεχάτε αλογάκια μου, άντε να σας χαρώ!

ΣΕΡΤΙΚΟ

Μου μίλαγε ο παππούλης μου για λικβινταριστές
πως η φαλτσέτα λιάνιζε τη σάρκα σα να ’τανε χασές
ζεστή αχνιστή χυνόταν –παραμόνευε ο χαφιές–
τσαγκάρηδες με μουστάκι και χτικιό στις χωροφυλακές.

ΕΙΔΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ

Είδα τη μάνα μου στον ύπνο μου θαμμένη
μες στα κουμπάκια της, τα κουρελάκια της
αχνή η μορφή της μ’ αγιοκέρι φωτισμένη.

Μάνα, πού πας; ρωτάω, πού μ’ αφήνεις;

Το χωρισμό δεν άντεξα, καλέ μου,
εγώ στο σπίτι μας το έρημο
κι εσύ μες στο Μεγάλο Κόσμο να διαβαίνεις.

Μάνα, της λέω, σε στεναχώρησα;
πώς άξαφνα μισεύεις;

Αγόρι μου, το ξέχασες; μου κρένει
πάνε χρόνια εννιά που είμαι πεθαμένη.

Περιηγητής της Μαύρης Αφρικής, συλλέκτης και συντηρητής παλιών παιχνιδιών, μεταφραστής της οθωμανικής γραμματείας αλλά και της πολωνικής και της αγγλόφωνης, ο Δημήτρης Χουλιαράκης (Αθήνα, 1957) σπούδασε στη Βαρσοβία και το Λοτζ της πάλαι ποτέ Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας. Κυκλοφορούν οκτώ βιβλία του με ποιήματα, μεταξύ των οποίων τα: Ψυχή στα δόντια (2019), Ο ακρόκηπος (2017), Αναπολόγητος στις κούνιες ντάλα μεσημέρι (2013), Ζωή κλεισμένη (2002). Για την ποιητική του δουλειά έχει τιμηθεί με βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών (2016, 2004), αλλά και των περιοδικών Ο αναγνώστης (2020) και Διαβάζω (2003). Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου Ποιητών, της Αναγνωστικής Εταιρείας της Κέρκυρας και του Bab-ı Âli Toplantıları.